ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Μόλις συνειδητοποίησα μία στάλα ιδρώτα να κυλάει στο στέρνο μου. Δεν ήταν από την σωματική εργασία μου. Ήταν από το άγχος που σκληραίνει την καρδιά μου και από την σκέψη για τις αποτυχίες της ζωής. Αυτά τα ‘θέλω’ που κάποτε ήταν όνειρα κι όταν ήρθε η ώρα να πραγματοποιηθούν πάντα φαινόντουσαν μακριά από εκεί που έφτανα. Κι όμως λέω τον εαυτό μου ‘εργάτη’ και πάλευα κόντρα στον άνεμο, κόντρα στις πιθανότητες, ακόμα κι όταν κανείς δεν (με) (το) πίστευε. Αλλά να… τίποτα.
Έκανα ότι μπορούσα. Προσπάθησα περισσότερο απ’ όσο νόμιζα ότι άντεχα και δέχτηκα περισσότερα απ’ ότι νόμιζα ότι μπορούσα να υποστώ. Στον δρόμο όμως είδα να είμαι πίσω σε έναν αγώνα. Έναν αγώνα που αναρωτιόμουν αν δίνω μαζί σου. Όχι. Τελικά εγώ. Εγώ έφταιγα για όλα. Εγώ ήμουν αυτός που αγωνιζόμουν με τον ίδιο μου τον εαυτό! Και το έβλεπα στην πορεία πως έμενα από καύσιμα. Έβλεπα να μένω πίσω να διαλύω τα συστατικά μου και κατέληξα να γράφω για τη θλίψη μου και να αναζητώ μουσικές να μελοποιήσω την απογοήτευση. Δεν έχει μείνει τίποτα πια –μετά από όλη αυτήν την διαδρομή- παρά αυτό με το οποίο ξεκίνησα, μείον τα όνειρα και ελπίδες.
Νοιώθω καλά όμως. Ξέρω πως προχώρησα μέχρι εκεί που γινόταν. Ξέρω πως ακολούθησα το μονοπάτι της αντοχής μέχρι που δεν υπήρχε πιο πέρα, όμως ο αγώνας δεν τελείωσε ποτέ. Συνεχίστηκε σε μία κούρσα που έτρεχα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Μια κούρσα που μάλλον έχασα. Δεν μπόρεσα να φτάσω το στόχο. Δεν μπόρεσα να κάνω ότι έπρεπε. Δεν μπόρεσα να πετύχω τον στόχο. Δεν μπόρεσα να τερματίσω την κούρσα με τον εαυτό μου. Έχασα. +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το