ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘEMΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ μάριο μπαλοτέλλι: ένας εκκεντρικός ήρωας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Λοιπόν. Έχουμε έναν τύπο που τον λένε Μάριο. Μάριο Μπαλοτέλλι. Ο τύπος αυτός είναι ποδοσφαιριστής και μάλιστα ένας από τους διασημότερους και καλύτερους στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Ο Μάριο είναι νέος, παρορμητικός και σχεδόν πάντα όπου (σε όποια ομάδα) κι αν βρίσκεται παρουσιάζει προβλήματα συμπεριφοράς.

Έξω από τα γήπεδα βγαίνει με γυναίκες, μεθάει και προκαλεί φασαρίες σε κέντρα διασκέδασης, ερωτοτροπεί, προκαλεί την δημοσιότητα χωρίς κατ’ ανάγκη να υπάρχει λόγος. Μας απασχολεί για το κούρεμα, το ντύσιμο και τις κοπέλες που τον συνοδεύουν παράλληλα και πάει λέγοντας. Μέσα στη γήπεδα δεν αλλάζουν και πολλά. Μαλώνει με τους συμπαίκτες του, νευριάζει όταν κάποιος του θυμίζει ότι είναι ισότιμος με την υπόλοιπη ομάδα, νευριάζει με τον προπονητή που τον κάνει αλλαγή, νευριάζει με τους παίκτες που τον μαρκάρουν δυνατά. Και ύστερα θυμόμαστε πως είναι παιδί. Μπουγελώνει συμπαίκτες χωρίς λόγο, χειρονομεί χωρίς να είναι απαραίτητο, κάνει φάρσες και πάει λέγοντας.

Όλα αυτά μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλου της Βραζιλίας. Σε αυτό, ο Μπαλοτέλι εμφανίστηκε εντελώς διαφορετικός. Ταπεινός, εκτός δημοσιότητας, χωρίς υπερβολικές δηλώσεις, χωρίς τυμπανοκρουσίες για την ομάδα ή τον εαυτό του. Στο γήπεδο καλός. Όχι πολύ καλός, αλλά καλός. Ίσως μάλιστα καλύτερα από τον μέσο όρο της ομάδας του που αποκλείστηκε από την πρώτη φάση της διοργάνωσης.

Όταν όμως η Εθνική Ιταλίας αποτυγχάνει είναι αφενός είδηση και αφετέρου αποτελεί αντικείμενο δριμείας κριτικής πίσω στην πατρίδα. Και ξαφνικά… για όλα έφταιγε ο Μπαλοτέλι. Το κακό παιδί ήταν εύκολος στόχος όμως αυτή τη φορά δεν έκανα τίποτα που να προκαλεί την κριτική αυτή. Ο ίδιος αποφάσισε να ξεσπάσει. Όχι ότι ακούγεται παράξενο για τον χαρακτήρα του αλλά αυτή τη φορά ήταν αλλιώς. Όπως δήλωσε: “Είμαι ο Μάριο Μπαλοτέλι. Είμαι 23 ετών και δεν επέλεξα να είμαι Ιταλός. Πραγματικά θα ήθελα, γιατί γεννήθηκα στην Ιταλία και έζησα στην Ιταλία. Περίμενα πολύ αυτό το Μουντιάλ και είμαι λυπημένος, θυμωμένος και απογοητευμένος μαζί. Ναι ίσως θα μπορούσα να σημειώσω γκολ κόντρα στην Κόστα Ρίκα. Και τότε τι; Ποιο είναι το πρόβλημα; Μήπως είναι αυτό που όλοι εσείς θέλατε να πείτε;

Μην με κατηγορείτε για τα πάντα, γιατί αυτή τη φορά ο Μάριο Μπαλοτέλι έδωσε τα πάντα για την Εθνική και δεν έκανε τίποτα λάθος σε επίπεδο προσωπικότητας. Γι' αυτό να ψάξετε άλλη δικαιολογία γιατί ο Μάριο Μπαλοτέλι έχει τη συνείδησή του καθαρή και είναι έτοιμος να προχωρήσει πιο δυνατός σε σχέση με πριν και με το κεφάλι ψηλά. Είμαι υπερήφανος που έδωσα τα πάντα για τη χώρα μου.
Ή ίσως, όπως λέτε εσείς να μην είμαι Ιταλός. Οι Αφρικανοί δεν θα εγκατέλειπαν τον "αδερφό" τους ΠΟΤΕ. Οι νέγροι, όπως τους ονομάζετε εσείς, είμαστε έτη φωτός μπροστά. ΝΤΡΟΠΗ που δεν μπορείτε να χάσετε ένα γκολ. Ανησυχητικά είναι ΑΥΤΑ τα πράγματα”

Ο Μάριο είναι ένα εικοσιτριάχρονο παλικάρι που μπορεί να έχει πολλά λεφτά και φήμη όμως είναι ένα παιδί. Προσωπικά δεν τον συμπαθώ όμως δεν μπορώ παρά να θυμηθώ πως η κοινωνία του ποδοσφαίρου είναι το ίδιο σκληρή με αυτήν έξω από αυτό. Ένας νεαρός που πέτυχε βάλλεται από παντού και η υστεροφημία του είναι ουσιαστικά η ασπίδα της ανασφάλειάς του. Δεν φταις εσύ Μάριο για την Ιταλία. Η Ιταλία φταίει για σένα. +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ