ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
O ήλιος ήταν πάντοτε κοινός και ένα Αυγουστιάτικο μεσημεριανό έκαιγε τα γυμνά μέτωπα των παιδιών που δεν είχαν με τι να προφυλαχθούν. Λίγο πιο κάτω, ένας οπλίτης αφήνει το όπλο του για να βγάλει το κράνος του. Ο ιδρώτας τσουρουφλίζεται στο καυτό χώμα της Μέσης Ανατολής. Το παιδί τρέχοντας έπεσε πάνω στο όπλο του στρατιώτη χωρίς να θέλει και ένας δεύτερος οπλίτης το σημάδεψε. Ο συνάδελφος του έγνεψε να χαμηλώσει την κάνη, πλησίασε τον πιτσιρικά και αργά του πήρε πίσω το όπλο του. Λίγο πριν στραφεί αλλού, του έδωσε ξεστηρίζοντάς το από τη ζώνη του, ένα μεγάλο παγούρι γεμάτο νερό. Ο μικρός το πήρε και ξάφνου ένας μαγικός άνεμος δρόσισε ολόκληρη την περιοχή.
Και λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, ένας παράσημοφορεμένος αξιωματικός επέβλεπε τα συντρίμμια αποτέλεσμα κάποιου βομβαρδισμού. Ανάμεσά τους, νεκρά παιδιά κοίτωνταν διαμελισμένα. Ένα από αυτά, είχε ακόμα ανοιχτά τα μάτια, μεγάλα, γυρλωμένα, γεμάτα από φόβο και ελπίδα. Τότε ο αξιωματικός παρέμεινε να κοιτάει το παιδί που το πρόσταγμά του νωρίτερα είχε σκοτώσει. Μέσα από τα μάτια του είδε τόσα και τόσα χρόνια τυφλού φανατισμού αποτέλεσμα μια ανόητος εκπαίδευσης πλύσης εγκεφάλου. Τότε, ένας άνεμος φύσηξε δυνατά και ο αξιωματικός λύγισε τα γόνατα.
Και εκεί στα νότια ένας νεαρός στρατιώτης μπήκε στα χαλάσματα ενός σπιτιού για να απεγκλωβίσει ένα παιδί που έκλαιγε ανήμπορο. Ο στρατιώτης το κρατούσε αγκαλιά και το παιδί έλαμψε με ένα βλέμμα που έκρυβε μέσα του ολόκληρη την ελπίδα του κόσμου για το αύριο που έρχεται. Τότε, άνεμος φύσηξε δυνατά. Ήταν ο αέρας της αλλαγής... +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ AΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΩΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το