μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους
Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis
Στο σημερινό άρθρο ήθελα να ασχοληθούμε με το πρόβλημα του Azheimer και πως μπορούμε να εξηγήσουμε στο παιδί μας τι έπαθε η γιαγιά ή ο παππούς και δεν θυμάται το όνομά του.
Όταν ένας φίλος ή μέλος της οικογένειας έχει τη νόσο του Αλτσχάιμερ, μπορεί να αισθανόμαστε αναστατωμένοι, μπερδεμένοι ή φοβισμένοι. Το Αλτσχάιμερ μπορεί να είναι κρυφό διότι ένα άτομο που το έχει συχνά δεν φαίνεται άρρωστο. Μερικοί άνθρωποι με πρώιμο στάδιο της νόσου του Alzheimer μπορεί να ξεχάσουν τα λόγια τους ή να μην θυμηθούν το όνομά σας μερικές φορές.
Διαφορετικά, μπορεί να μην παρατηρήσετε πάρα πολλές αλλαγές. Αλλά, όταν περάσουμε περισσότερο χρόνο με ανθρώπους με μεταγενέστερο στάδιο της νόσου του Alzheimer, είναι εύκολο να δούμε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Μερικοί άνθρωποι με Αλτσχάιμερ μπορεί να κλάψουν, να θυμώσουν πολύ εύκολα ή να συμπεριφέρονται με τρόπους που θα σας φέρουν σε δύσκολη θέση. Μερικές φορές το άτομο δεν μπορεί να θυμηθεί ποιος είσαι, ακόμα κι αν είσαι το παιδί η το εγγόνι. Οι άνθρωποι με νόσο Αλτσχάιμερ δεν ενεργούν έτσι, επειδή δεν νοιάζονται για σένα πια. Οι αλλαγές γίνονται βαθιά μέσα στον εγκέφαλό τους καταστρέφοντας τα κέντρα που ελέγχουν τη μνήμη, τη σκέψη και το συναίσθημα.
Βλέποντας την εξέλιξη της νόσου ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να είναι τρομακτικό, ακόμη και για τους ενήλικες. Φανταστείτε να είναι ένα παιδί που αγωνίζεται να καταλάβει γιατί η γιαγιά ενεργεί τόσο παράξενα ή δεν μπορεί να θυμηθεί ποιοι είστε.
Όταν το παιδί σας κάνει ερωτήσεις, απαντήστε με απλές, ειλικρινείς απαντήσεις. Για παράδειγμα:
Τι συμβαίνει με τη γιαγιά ή τον παππού; Εξηγήστε ότι το Αλτσχάιμερ είναι μια ασθένεια. Ακριβώς όπως τα παιδιά κρυολογούν ή πονούν στην κοιλιά, ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας μπορούν να αρρωστήσουν με μια ασθένεια που λέγεται Αλτσχαϊμερ και τους κάνει να ενεργούν με διαφορετικό τρόπο και να ξεχνούν πράγματα, πρόσωπα και ονόματα. Μπορεί να φαίνονται το ίδιο εξωτερικά, αλλά η αλλαγή γίνεται στο μυαλό τους.
O παππούς ή η γιαγιά δεν μ 'αγαπάει πια; Αν το πρόσωπο που έχει τη νόσο του Αλτσχάιμερ δεν αναγνωρίζει πλέον το παιδί σας, αυτό μπορεί να αισθάνεται παραμελημένο. Υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι η ασθένεια καθιστά δύσκολο για το αγαπημένο σας πρόσωπο να θυμάται πράγματα - αλλά το παιδί σας είναι ακόμα ένα σημαντικό μέρος της ζωής του ατόμου.
Είναι δικό μου λάθος; Αν το πρόσωπο που έχει Αλτσχάιμερ κατηγορεί το παιδί σας για κάποια αδικοπραγία - όπως το ότι πήρε ένα πορτοφόλι ή τα κλειδιά - το παιδί σας μπορεί να αισθάνεται υπεύθυνο. Εξηγήστε στο παιδί σας ότι στην πραγματικότητα δεν ήθελε να το κατηγορίσει αλλά ότι φταίει η ασθένεια.
Θα πάθω και εγώ Αλτσχάιμερ; Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι η νόσος Αλτσχάιμερ δεν είναι μεταδοτική. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παθαίνουν Αλτσχάιμερ.
Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Εάν θα πρέπει να φροντίζετε το πρόσωπο που έχει Αλτσχάιμερ στο σπίτι σας, να προετοιμάσεται το παιδί σας για τις αλλαγές στη καθημερινή σας ρουτίνα. Εξηγήστε στο παιδί σας ότι το αγαπημένο σας πρόσωπο θα έχει καλές μέρες και κακές μέρες. Εάν το παιδί σας έχει πρόβλημα να μιλάει για την κατάσταση ή αποχωρεί από τον αγαπημένο σας, καλό θα ήταν να συζητήσετε ανοιχτά για τα συναισθηματά του. Ρωτήστε το παιδί σας τι αλλαγές έχει παρατηρήσει στο αγαπημένο σας πρόσωπο με τη νόσο. Οι παρατηρήσεις του παιδιού σας μπορεί να οδηγήσουν φυσικά σε μια εξερεύνηση της δικής του οπτικής των συναισθήμάτων και των ανησυχιών του. Πείτε στο παιδί σας ότι είναι εντάξει να αισθάνεται νευρικό, λυπημένο ή θυμωμένο. Μπορείτε να αισθάνεται με αυτόν τον τρόπο μερικές φορές, πάρα πολύ. Για να αυξηθεί η κατανόηση του παιδιού σας για το Αλτσχάιμερ, διαβάστε του βιβλία κατάλληλα για την ηλικία του. Είναι επίσης σημαντικό να κάνετε κάποια τουλάχιστον από τα πράγματα που συνηθίζατε να κάνετε στο παρελθόν όλοι μαζί, σαν οικογένεια. Αυτό θα δώσει στο παιδί την ηρεμία και το αίσθημα ασφάλειας που έχει ανάγκη. Επιλέξτε κάποια ώρα της ημέρας που θα αφιερώσετε αποκλειστικά στο παιδί. Χρησιμοποιήστε αυτό το χρονικό διάστημα για να αποστασιοποιηθείτε για λίγο από το πρόβλημα υγείας του αγαπημένου σας προσώπου. Επικεντρώστε το ενδιαφέρον σας στις ανάγκες και τις επιθυμίες του παιδιού και τη σχέση σας μαζί του.
Alzheimer είναι μια μεγάλη λέξη που δεν μπορεί να σημαίνει πολλά για τα παιδιά, και "ασθένεια" μπορεί να ακούγεται σαν κάτι κακό (που δεν είναι). Έτσι η απλοποίηση είναι η καλύτερη λύση: «Η γιαγιά έχει ένα πρόβλημα μνήμης." +entita matsinska
Μπράβο! Έπιασες το θέμα από μια οπτική που συνήθως δεν εξετάζει κανείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου.
Καλή συνέχεια συνάδελφε!!