ΡΕΤΡΟΣΠΕΚΤΙΒΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ άρωμα αισιοδοξίας

κάθε πρόσωπο ή γεγονός του παρελθόντος, κρύβει ένα μήνυμα προβληματισμού για το μέλλον

Ελεανόρ Πόρτερ

19/12/1868 - 21/05/1920

Η χαρά και η αγνότητα δεν είναι προνόμιο μονάχα της παιδικής ηλικίας.

Καλώς ορίσατε στο +yannidakis 

Η Eleanor Hodgeman Porter, γεννήθηκε στο Λίτλετον του Νιου Χαμσάιρ στις 19 Δεκεμβρίου του 1868. Φοίτησε σε σχολεία της περιοχής, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι και τελικά φοίτησε στο Κονσερβατουάρ της Νέας Αγγλίας, από όπου και επαινέθηκε για τα φωνητικά της σε διάφορα κονσέρτα. Το 1892 παντρεύτηκε τον John Lyman Porter και μετακόμισε στη Μασαχουσέτη. Το πρώτο μυθιστόρημα, "Cross currents", εκδόθηκε το 1907. Το 1912 εκδόθηκε και έγινε μπεστ σέλερ το "Miss Billy". Το 1913 εκδίδεται το πιο γνωστό βιβλίο της, η "Πολυάννα", με ηρωίδα ένα αθεράπευτα αισιόδοξο κοριτσάκι. Το βιβλίο έκανε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1960 το βιβλίο μεταφέρθηκε από την εταιρεία Ντίσνεϊ στον κινηματογράφο. Δυο ακόμη βιβλία της Πόρτερ το "Η Πολυάννα μεγαλώνει" και το "Απλώς Δαβίδ" (1916) έγιναν και αυτά μπεστ σέλερ. Η Έλεανορ Πόρτερ πέθανε στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης στις 21 Μαΐου του 1920.

Η Πόρτερ δεν κατάφερε να αποκτήσει παιδιά για άγνωστους λόγους. Δεν την διακατείχε το αίσθημα της κατάθλιψης. Ήταν από τη φύση της αισιόδοξη και της άρεσε να μοιράζεται τις σκέψεις της με ένα μεγάλο κοινό αναγνωστών, που δεν υπήρχαν ηλικιακοί φραγμοί.

Η συγγραφή μυθιστορημάτων ήταν ένα έμφυτο ταλέντο το οποίο ξεδιπλώθηκε αβίαστα σε μια εποχή μη φιλελεύθερη για το γυναικείο φύλο, που τα γράμματα όμως ανθούσαν. Ήταν τόσο έξυπνη... Και αυτό γιατί οι γυναίκες της εποχής εκείνης ήταν πιο περιορισμένες, αν και εκείνη κατάφερε στο πιο σύγχρονο ευρωπαϊκό περιβάλλον στο οποίο ζούσε, να λάβει τη μόρφωση εκείνης της εποχής. Στην ουσία όμως ήταν δεσμευμένη λόγω του φύλου της και η ζωή της ήταν καθαρά τυπική. Λόγω όμως της ευφυίας και του ταλέντου που διέθετε η διέξοδός της ήταν η συγγραφή κειμένων και φαίνεται να έμεινε διαχρονική καθώς ακόμη και σήμερα τα περισσότερα σπίτια έχουν από ένα της μυθιστόρημα. Η φαντασία της μεγαλουργούσε. Πριν ακριβώς 10 χρόνια διάβασα την Πολυάννα, το πρώτο μου λογοτεχνικό βιβλίο, το οποίο ήταν δώρο γενεθλίων από μια δασκάλα μου και το λάτρεψα ήδη από το πρώτο κεφάλαιο.

Η Πολυάννα, το πασίγνωστο αυτό βιβλίο που αγαπήθηκε όσο κανένα άλλο από μικρούς και μεγάλους. Θα έλεγε κανείς πως ήταν η φανταστική κόρη της Πόρτερ. Η κόρη που ποτέ δεν είχε αλλά λάτρευε σαν να ήταν όντως ένα υπαρκτό πρόσωπο. Η Πολυάννα αν και άτυχη στη ζωή της, εξαιτίας της απώλειας των γονιών της, πήρε από τη συγγραφέα της όλα τα αγνά και καλά χαρακτηριστικά ενός μικρού παιδιού και την κατέστησε την πιο γνωστή και λατρεμένη ηρωίδα - φίλη - αδελφή όλων των παιδιών, μιας και ανέτρεψε και έδωσε χαρά στο συντηρητικό περιβάλλον που μεγάλωνε. Πολλά στοιχεία που είχε η Ελεανόρ τα έδωσε απλόχερα στο δημιούργημα της φαντασίας της. Ήταν κάτι σαν τη συνέχεια της... Ένα πλάσμα καλό και άκακο με αγνή ψυχή. Το γεγονός ότι η συγγραφέας ήταν μια ώριμη γυναίκα δεν την καθιστούσε λιγότερο αγνή από την Πολυάννα που ήταν παιδί, γιατί μην ξεχνάτε, ο ψυχισμός τους ήταν ο ίδιος...

Η ηρωίδα, όπως και η συγγραφέας, μορφώθηκαν, ζούσαν σε αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον... Αργότερα απέκτησαν οικογένεια και οι ζωές και των δύο αυτών γυναικών φαίνεται πως ήταν άρτια δομημένες. Τις περιστοίχιζε απέραντη αγάπη.

Έτσι, η μαγεία που ονειρευόταν η ταλαντούχα Πόρτερ και την πασπάλιζε με νεραϊδόσκονη στους αναγνώστες της, τα έκανε όλα καλύτερα. Όμως, οι μαγικές συνταγές έχουν το ελάττωμα να πραγματοποιούνται μόνο σε όσους πιστεύουν στη μαγεία; Η Πόρτερ λοιπόν, δε δίστασε να δίνει στοιχεία αληθοφάνειας στα μυθιστορήματα της. Ωρίμαζε τους αναγνώστες με ένα μητρικό - στοργικό τρόπο, επιβεβαιώνοντας τους στη συνέχεια ότι τα λυπηρά γεγονότα είναι στοιχεία της ζωής καθένας όμως από εμάς καταφέρνει να επιβιώσει επιτυχώς, βρίσκοντας μονάχα ένα ''τρικ'', ίσως το ''παιχνίδι της χαράς'', για να μην παύει η αισιοδοξία του να βρίσκεται στα φόρτε της. Η εποχή που πίστευες σε μαγικά φίλτρα που μόλις τα έπινες ανακτούσες σούπερ δυνάμεις και όλα φαίνονταν τόσο απλά δεν τελείωσε και δεν θα τελειώσει ποτέ, αρκεί να διαβάσεις τα βιβλία της Ελεανόρ Πόρτερ και τότε μόνο ίσως κι εσύ διαπιστώσεις τις κρυφές πτυχές του καλού σου εαυτού. +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΠΙΣΩ