Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ας γίνω πρώτα κακός και μετά θα μπω στο θέμα (έχω τους λόγους μου). Όταν το 2006 άνοιξα το yannidakis, οι περισσότεροι από εσάς –αν όχι όλοι- δεν είχατε ιδέα τι σημαίνει blog. Όλα αυτά τα χρόνια παρακολούθησα την εξέλιξη τους και την τάση των διαχειριστών και αναγνωστών. Ξέρω λοιπόν ακριβώς τι σχόλια και απαντήσεις θα πάρω, θίγοντας σήμερα (μετά το 2008 νομίζω) ξανά το θέμα της αστυνομικής βίας.
Και αρχίζω με τις κατάλληλες ασπίδες λέγοντας πως έχουμε δει αμέτρητα περιστατικά κατάχρησης εξουσίας μέσα από το όπλο του αστυνομικού, έχουμε δει παράλληλα απίστευτες προκλήσεις εναντίον τους και για να μην μακρηγορώ, όποιος επιθυμεί μπορεί να μου ζητήσει και διευκρινήσεις και παραδείγματα…
Η αφορμή μου όμως ήταν τα απανωτά περιστατικά στο Σεντ Λούις. Νεαρός σκοτώνεται από τα πυρά αστυνομικού. Δεύτερος νεαρός σκοτώνεται από τα πυρά αστυνομικού. Αρχικά η είδηση ήταν αυτή και τις δύο φορές και εκεί ξεκίνησε ο προβληματισμός μου. Ο αστυνομικός είναι ο κακός γιατί σκότωσε. Στοπ.
Ας δούμε πρώτα όμως ποιον σκότωσε. Και λέω να αρχίσουμε με τον δεύτερο νεκρό αφού έχουμε στιγμιότυπο από τον θάνατό του (1:30 στο αρχείο που παραθέτω)! Εκεί στο Μιζούρι και ειδικά στο Σεντ Λούις δε θα βρείτε τα καλύτερα παιδιά. Η εγκληματικότητα και το χαμηλό επίπεδο ζωής, κάνουν ορισμένες γειτονιές εξαιρετικά επικίνδυνες με έντονα τα φαινόμενα της οπλοκατοχής, των ανθρωποκτονιών και χρήσης ουσιών. Ο νεαρός είχε μόλις κλέψει κάτι από ένα μαγαζί, ειδοποιήθηκε η αστυνομία που έφτασε άμεσα και προσπάθησε να ακινητοποιήσει τον ύποπτο. Εκείνος –παρά τις προειδοποιήσεις- κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος τους κρατώντας μαχαίρι κι έτσι λίγο πριν την επαφή, εκείνοι τον πυροβόλησαν και… Στοπ.
Φτάνουμε στο Ερώτημα τώρα. Ο ένας έχει πρόθεση να σκοτώσει, ο άλλος σηκώνει τα χέρια και δέχεται το χτύπημα; Θέλω να φτάσουμε ακριβώς στο χρονικό και οπτικό σημείο της σκηνής όπου απειλείται η ζωή κάποιους, είτε αυτός λέγεται πολίτης, είτε αστυνομικός. Ακριβώς σε εκείνο το σκηνικό πρέπει να οριοθετήσουμε εμείς εδώ –έτσι άτυπα- ένα σημείο πέρα από το οποίο είναι η λεγόμενη αυτοάμυνα. Το σημείο που αφού έχεις το όπλο, επιτρέπεται να πατήσεις τη σκανδάλη.
- Δεν υπάρχει τέτοιο σημείο. Ποτέ δεν τραβάς τη σκανδάλη. Σκύβεις, καλύπτεσαι, άλλα ποτέ δεν σκοτώνεις αν δεν σε σκοτώσουν!
- Αν πρώτα δεν δεχτείς εσύ πυροβολισμό (και επιζήσεις αυτού), δεν τραβάς τη σκανδάλη.
- Ακριβώς στο σημείο που ένα κλικ, ένα χιλιοστό σε χωρίζει απ’ τον θάνατο, πυροβολείς πρώτος.
- Αν στην προειδοποίηση που οφείλεις να κάνεις, δεν υπάρχει συμμόρφωση, επιτίθεσαι.
- Εφόσον υπάρχει εμπλοκή, χρησιμοποιείς την εξουσία που σου έδωσε το κράτος.
Αυτόν τον μήνα, αποφασίστε εσείς πότε ο αστυνομικός γίνεται κακός. Θέστε εσείς το όριο, επιλέγοντας από το πάνω δεξιά πτυσσόμενου μενού την απάντηση που επιθυμείτε. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις μπήκα για να κάνω μία σχετική ανάρτηση.
χαχα! όπως το είπες!
Διαγραφή