Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ήθελα να περάσει λίγος καιρός πριν ασχοληθώ με το εμπάργκο που επέβαλε η Ρωσία στην Δύση. Ήθελα να δω τις αντιδράσεις και των μεν και των δε εμπλεκόμενων. Και έκανα πολύ καλά…
Κανείς δεν μπορεί να χρεώσει στον Πούτιν ότι είναι κακός, αφού η φραγή εισαγωγής προϊόντων από το εξωτερικό, ήρθε πολύ μετά αφότου Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισαν να τον… τιμωρούν με άλλου είδους αποκλεισμούς –εμπορικούς και οικονομικούς- για τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία. Και πες πως της Ευρώπης της πέφτει λόγος, οι αμερικανοί μου ακούγονται σαν αυτό που λέμε, όπου γάμος και χαρά…
Ο Πούτιν λοιπόν έκλεισε ορισμένες από τις αμερικανικές αλυσίδες που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στη Ρωσία, σταμάτησε τις εισαγωγές αμερικάνικων αναψυκτικών όπως η Coca Cola και στο τέλος αποφάσισε να πλήξει και την Ευρώπη φράζοντας την εισαγωγή αγροτικών προϊόντων –μεταξύ άλλων- τα οποία έδιναν τεράστια οικονομική πνοή στην Ευρώπη. Δεν μιλάμε για μερικές οικογένειες που φέτος δεν θα αγοράσουν σταφύλια. Μιλάμε για κάλυψη των αναγκών εκατό σαράντα τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων που κατοικούν στην Ρωσία!
Το πρώτο πράγμα που αξίζει να ειπωθεί σχετικά, είναι οι άνισες συνέπειες των χωρών που επλήγησαν. Για παράδειγμα στον νότο που υπάρχει πλούσια γεωργική παραγωγή, το εμπάργκο είχε πολύ αρνητικές συνέπειες σε χώρες οι οποίες ουσιαστικά δεν αποτελούν κέντρα αποφάσεων της Ευρώπης, όμως σαν μέλη αναγκάζονται να ακολουθήσουν. Τι φταίει τώρα η Νάουσα και τα ροδάκινά της για τις αποφάσεις της Ευρώπης στην Ρωσία. Τα μέλη όμως έχουν υποχρεώσεις μαζί με τα δικαιώματα τους.
Οι συνέπειες όμως δεν αφορούν μόνο την Ευρώπη γιατί η έλλειψη βασικών προϊόντων προκάλεσε τριγμούς στον λαό της Ρωσίας που αισθάνθηκε αποκλεισμένος. Οι Ρώσοι έσπευσαν να άρουν τον αποκλεισμό για ορισμένα προϊόντα τα οποία ήταν όντως βασικά και αναντικατάστατα για τους πολίτες τους (και όχι, μέσα σε αυτά δεν ήταν τίποτα ελληνικό). Η αλήθεια είναι πως υπάρχει κριτική και πολλές αντιδράσεις για τους χειρισμούς της κυβέρνησης από τους Ρώσους που όσοι δεν έχουν πάρει το ζήτημα της Ουκρανίας πατριωτικά, βλέπουν την φήμη της χώρας τους να διαλύεται και δεν είναι καθόλου δεκτικοί με όλο αυτό. Η Ρωσία βιώνει έναν κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και επιχειρηματικό αποκλεισμό και όλα αυτά για μία υπόθεση που μετράει εδώ και δύο χρόνια πολλούς λάθος χειρισμούς από όλους τους εμπλεκόμενους.
Δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτή η ιστορία και πόσο θα διαρκέσει, όμως είναι βέβαιο πως κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος από αυτήν. Για την ακρίβεια νομίζω πως καταλήγω σε ένα ευχάριστο συμπέρασμα, αφού τελικά Ρωσία, Ευρώπη και Αμερική είναι τρεις δυνάμεις που παρά τις διαφορές τους, έχουν χτίσει τον κόσμο τους έτσι ώστε να εξαρτάται ο ένας από τον άλλο. Δεν είναι κακό αυτό… +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το