KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ σώστε τη γλώσσα μου

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis
Αγαπητοί αναγνώστες του yannidakis σας καλωσορίζω και πάλι σ’ αυτήν την ενότητα μετά από έλλειψη σχεδόν δύο χρόνων. Η αλήθεια είναι πως μου έλειψε αυτή η επικοινωνία των σκέψεών μου και κατάλαβα καλά πως το γράψιμο είναι κι αυτό μια διέξοδος, μια θεραπεία του νου και της ψυχής.  Ένας παραπάνω λόγος για ‘μένα σαν Έλληνας του εξωτερικού, είναι η εξάσκηση της γλώσσας μας, αυτής της ταλαιπωρημένης, αδικημένης και ρεζιλεμένης Ελληνικής που τόσο πολύ αγαπάω.

Έχουν γραφτεί κατά καιρούς πολλά άρθρα στο διαδίκτυο περί της διαφθοράς  της Ελληνικής γλώσσας, μα παρά την προσπάθεια πολλών διανοουμένων και άλλων να διασώσουν και να παραφυλάξουν αυτό τον πολύτιμο θησαυρό  που μας παρέδωσαν οι φωτοδότες του πολιτισμού, αρχαίοι πρόγονοι μας, οι σημερινοί Έλληνες συνεχίζουν να την λεηλατούν και να την καταστρέφουν. Είναι γνωστό πως οι Λατινικοί χαρακτήρες έχουν μπει στη ζωή μας με το διαδίκτυο, τους υπολογιστές και όλους τους μοντέρνους φορείς επικοινωνίας. Είναι εύκολο, ειδικά για τις νέες γενεές, να αφομοιωθούν και να υιοθετήσουν αυτόν το νέο τρόπο συναναστροφής ειδικά μεταξύ των συνομηλίκων τους.  Το πρόβλημα όμως είναι πως στην πορεία της ανάμειξης Ελληνικών με Αγγλικών χάνεται η καθαρή ελληνική έκφραση και κατ’ επέκταση μολύνεται και η καθημερινή ομιλία.

Το καλοκαίρι που βρέθηκα στην Ελλάδα διάβαζα ένα άρθρο σε μια ελληνική υποτίθεται εφημερίδα. Έμεινα έκπληκτος καθώς βρήκα περισσότερες από εκατό ξενικές λέξεις, είτε γραμμένες στα αγγλικά, είτε γραμμένες στα ελληνικά. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών τον λέξεων (για να μην πω όλων) είχαν αντίστοιχες ελληνικές. Άραγε ο συντάκτης του άρθρου προσπαθούσε να διατυπώσει τη γλώσσα που έχει την μεγαλύτερη απήχηση στους νεοέλληνες ή απλά ήταν συνένοχος στη διάβρωση της γλώσσας του;

Ίσως είμαι ρομαντικός, ίσως είμαι παλιομοδίτικος, ανατριχιάζω όμως στη σκέψη πως καθημερινά δολοφονούμε τη γλώσσα το Ελύτη, του Καζαντζάκη, του Παπαδιαμάντη και του Σολομού. Η μιζέρια και η κατάντια της γλώσσας μας οφείλεται εν μέρει στον τεμπέλικο τρόπο με τον οποίο διαλέγουμε να συνομιλούμε και πιθανόν κατ’ επέκταση στην στείρα διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Η μαγεία της ελληνικής είναι μπροστά μας, ρέει σαν το γάργαρο νερό μέσα στα γραπτά των μεγάλων συγγραφέων και  ποιητών μας. Ας μην ξεχνάμε πως είναι το μοναδικό στοιχείο που μας ξεχωρίζει και μας δίνει ταυτότητα στον κόσμο που ζούμε. +Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ