ΠPOΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ~ ευχαριστώ που μοιραστήκαμε το όραμα για το ηράκλειο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάμε πάνω από δέκα χρόνια πίσω εκεί που εγώ προσέγγιζα ένα σταυροδρόμι στην ζωή μου μεταξύ της μόνιμης εγκατάστασης μου στις Ηνωμένες Πολιτείες με έτοιμη δουλειά και καλές συνθήκες ζωής και της επιστροφής μου στο Ηράκλειο, την πόλη που γεννήθηκα και αγάπησα όσο τίποτα. Ήταν πολλά που έπρεπε να ζυγίσω πριν καταλήξω και κάθε επιλογή είχε πολλά και σημαντικά επιχειρήματα για να με κρατήσει.

Ήταν όμως τότε που ένας νέος –ακόμα- δήμαρχος άρχιζε να ξεδιπλώνει το όραμα του, όχι σε κάποια αίθουσα παρουσιάσεων, αλλά σε εργοτάξια και σε κέντρα λήψεων αποφάσεων. Διάβασα, μελέτησα και διαπίστωσα πως το όραμα του ταίριαζε ακριβώς με τις δικές μου ανάγκες για τον τόπο μου κι έτσι αποφάσισα.

Μέσα στους μήνες και τα χρόνια που ακολούθησαν, έγινα μάρτυρας αλλαγής μιας πόλης που είχε χάσει την περηφάνια της και σίγουρα την αίγλη που είχε κάποτε (μινωική και ενετική περίοδο για παράδειγμα). Είδα μια πόλη να απορροφά χρήματα που μετουσιώνονταν σε έργα: Σε δρόμους, σε πλατείες, πάρκα, σύγχρονες εγκαταστάσεις και κτίρια πολιτισμού, αθλητισμού και συγκοινωνιών. Είδα μια πόλη να φιλοξενεί καλλιτέχνες και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, να γυρίζει το βλέμμα της στην θάλασσα και περισσότερο απ’ όλα να τιμά την ένδοξη ιστορία της.

Ακόμα και στα χρόνια της κρίσης, το Ηράκλειο κι εγώ μοιραστήκαμε το ίδιο πείσμα: Δε θα γονατίζαμε. Θα παλεύαμε χωρίς να αλλάξουμε τους στόχους μας, απλά ίσως με λιγότερο έντονους ρυθμούς, χωρίς όμως εκπτώσεις στο ποιοτικό αποτέλεσμα. Και τα καταφέραμε μαζί, χωρίς να έχουμε φτάσει στο πέρας της διαδρομής μας. Ακόμα.

Και ύστερα από την προσπάθεια, έρχεται η επιβράβευση. Το Ηράκλειο αποτέλεσε πρωτοπόρα πόλη σε έναν σωρό διαγωνισμούς, καταλαμβάνοντας υψηλές θέσεις σε κατατάξεις “έξυπνων πόλεων”, υψηλής απορρόφησης χρηματοδοτήσεων, εφαρμογής σύγχρονων τεχνολογιών κλπ. Φυσικά, το Ηράκλειο είναι ένας τόπος, όμως ο άνθρωπος που το άλλαξε, παραμένει… άνθρωπος και ξέρετε, όπου υπάρχουν άνθρωποι η επιβράβευση για να έρθει πρέπει να ξεπεράσει ακόμα και την αχαριστία που κι αυτή… ανθρώπινη είναι. Οπότε ο Γιάννης Κουράκης, Δήμαρχος της πόλης των πάντων για μένα (εξού και η έμπνευση για το αντίστοιχο αφιέρωμα μου), της πρωτεύουσας πόλης για εκείνον, αποφασίστηκε από τους συντοπίτες μας πως δεν ήταν κατάλληλος να συνεχίσει να εφαρμόζει το όραμα του (και μου) κι έτσι αυτόν τον μήνα, παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης με την εξής ανακοίνωση:

“Στις μέρες μας λέγεται συχνά ότι ο Πολιτικός χρόνος είναι εξαιρετικά πυκνός.

               Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το ίδιο συμβαίνει και με τον φυσικό χρόνο, που στη σημερινή πολυάσχολη καθημερινότητα, φαίνεται να κυλά απίστευτα γρήγορα.
               Έκανα αυτές τις σκέψεις αναλογιζόμενος πόσο γρήγορα, έχουν περάσει σχεδόν δώδεκα χρόνια από τότε που αποφάσισα να απομακρυνθώ από την κεντρική πολιτική σκηνή  -παρότι επικεφαλής του κρίσιμου για εκείνη την εποχή Υπουργείου Αθλητισμού- και να ασχοληθώ με την πόλη μας το Ηράκλειο και τα προβλήματα του.
               Ήταν μια απόφαση ζωής, που είχε αφετηρία την αγάπη μου για τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα και την βαθειά πεποίθηση μου ότι αυτή η πόλη είχε πολλά περιθώρια και δυνατότητες να αλλάξει ΡΙΖΙΚΑ.
               Να αλλάξει λειτουργικά, αισθητικά και περιβαλλοντικά ή όπως είπαμε τότε στους Ηρακλειώτες, να γίνει “Πρωτεύουσα Πόλη” για την Κρήτη,  για την Ελλάδα και τη Μεσόγειο, όπως η ιστορική και πολιτισμική της διαδρομή  στους αιώνες επιβάλλει.
               Με μια ομάδα πρόθυμων και αποφασισμένων να αναλάβουν το ρίσκο συνεργατών, Οραματιστήκαμε, Σχεδιάσαμε, Τολμήσαμε, Αφουγκραστήκαμε τους πολίτες και καταφέραμε με συνεχή σκληρή δουλειά, να αλλάξουμε την πόλη μας.
               Μάλιστα, σε Πανελλήνιο επίπεδο, όταν κάποιοι μιλάνε για Δήμους που άλλαξαν πρόσωπο, στο μυαλό όλων , αυτόματα, έρχεται, ο Δήμος Ηρακλείου.
               Το Ηράκλειο άλλαξε πρόσωπο, και οι πολίτες διάθεση, αναδείχτηκε η φυσιογνωμία του και η ιστορική του κληρονομιά, με σεβασμό στην παράδοση, στην ιστορία, στις ηθικές και πολιτιστικές του αξίες.
               Αν κάνει κανείς ένα “φλάς-μπακ” στο Ηράκλειο του πριν το 2003, είναι σαν να βρίσκεται σήμερα μπροστά σε μια εντελώς άλλη πόλη.
               Τα Ενετικά Τείχη με τις πανέμορφες πύλες και τις χαμηλές πλατείες που οι Ηρακλειώτες χαίρονται σήμερα και απολαμβάνουν  δράσεις Πολιτισμού, η Λεωφόρος Κνωσού, η Πεταλοειδής, η Λεωφόρος Παπαναστασίου, η Λεωφόρος Παρασκευοπούλου, η Παραλιακή Λεωφόρος, η Λεωφόρος Ούλαφ Πάλμε, η Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι μερικά από τα πιο “χτυπητά” έργα που έχουν σφραγίσει την εικόνα της πόλης.
               Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα που θα αναφέρω ενδεικτικά, όπως το Πολιτιστικό Κέντρο με την Πλατεία Φανερωμένης -όπου πρόσφατα απολαύσαμε την πρώτη Μουσική Εκδήλωση- το κτίριο της Πλατείας Δασκαλογιάννη,  τη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, που από επικίνδυνο, ετοιμόρροπο, και χωρίς προσωπικότητα κτίριο, μεταμορφώθηκε σε ένα μεγαλοπρεπές κτίσμα στην καρδιά της πόλης, αντάξιο του έργου και της παράδοσης της σπουδαίας αυτής πνευματικής κιβωτού.
               Και βέβαια στις πολυάριθμες διανοίξεις, τις  αναπλάσεις, τις πεζοδρομήσεις, τις κοινωνικές δράσεις, τα δίκτυα, τη στήριξη των κοινωνικών δομών και των κοινωνικών κινημάτων της πόλης μας.
               Όλα αυτά βέβαια και πολλά άλλα που δεν θα αναφέρομαι σεβόμενος το χρόνο σας, δεν έγιναν πατώντας κουμπιά.
               Απαιτήθηκαν ατελείωτες ώρες σκληρής δουλειάς, επίβλεψης, προετοιμασίας μελετών, συγκρούσεων και διεκδικήσεων σε όλα τα επίπεδα.
               Δεν είναι τυχαίο που το Ηράκλειο βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των χρηματοδοτήσεων πανελλαδικά.
               Ακόμα κι όταν βρεθήκαμε μπροστά στα τελευταία πολύ δύσκολα χρόνια, με τις δραματικές περικοπές των πόρων, τις αυξημένες ανάγκες λόγω “Καλλικράτη” και της συνένωσης Δήμων διαφόρων ταχυτήτων, το Ηράκλειο όχι μόνο στάθηκε όρθιο, αλλά και συνέχισε το ρυθμό των έργων και των παρεμβάσεων του, χωρίς επιβάρυνση των Δημοτών διατηρώντας τα χαμηλότερα Δημοτικά Τέλη στη χώρα.
[…]
Στη Δημοκρατία, κυρίαρχο συστατικό στοιχείο αποτελεί το Δικαίωμα στην Επιλογή. Αυτό το στοιχείο την καθιστά βεβαίως μη προβλέψιμη, αλλά της προσδίδει γοητεία και μυστήριο, που την κάνει ελκυστική.
[…]
Εμείς πάντως, και στη νέα θέση που μας κατέταξε ο Ηρακλειώτικος λαός, δηλώνουμε όρθιοι και παρόντες. Και θέλουμε να τον διαβεβαιώσουμε ότι θα είμαστε εδώ, πάντα με το βλέμμα στον πολίτη, στους ίδιους κοινούς αγώνες, με το ίδιο πάθος, και την ίδια αποφασιστικότητα.
               Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τους πολίτες του Ηρακλείου, τους συνεργάτες μου, τη Δημοτική μας ομάδα, το Δημοτικό Συμβούλιο το σημερινό και όλα τα προηγούμενα. Ιδιαίτερα ευχαριστώ,  τα στελέχη και τους εργαζόμενους του Δήμου, καθώς και όλους τους εκπροσώπους των φορέων που συνεργαστήκαμε.
               Επίσης ευχαριστώ, τα Μ.Μ.Ε., και όλους εσάς που παρακολουθούσατε και προβάλλατε τις δραστηριότητες του Δήμου μας.
               Τέλος, όπως με ξέρετε όλα αυτά τα χρόνια, θα συνεχίσω να είμαι πάντα παρόν,  στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες για τους ανθρώπους και τα προβλήματα τους.
Σας Ευχαριστώ.”

Κύριε Γιάννη Κουράκη δεν έτυχε ποτέ να συναντηθούμε ή να μιλήσουμε, όμως σας ευχαριστώ που με γυρίσατε στην Κρήτη και που μαζί οραματιστήκαμε. Εμείς κάποτε θα φύγουμε, όμως το Ηράκλειο μας, θα συνεχίσει να υπηρετεί και να υπηρετείται από τα παιδιά μας… +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ