Ήθελα πολύ να γράψω αυτό το αφιέρωμα. Και νομίζω πως ήρθε η ώρα. Στο παρελθόν έχω αναφερθεί στους τύπους αντρών που σήμερα τους ονομάζουν metro-sexual και retro-sexual, όμως σήμερα θέλω να αφήσω κατά μέρους τους όρους και τις αναλύσεις που εν πολλοίς δημιούργησαν οι γυναίκες για εμάς και ας μιλήσουμε εμείς (οι άντρες) για εμάς. Τον άντρα του σήμερα!
Τι να μιλήσουμε δηλαδή; Να καταδείξουμε το σημερινό χάλι μας. Και μπορούμε να ξεκινήσουμε με το ντύσιμο. Βλέπω νεαρούς να κυκλοφορούν στον δρόμο φορώντας σαγιονάρες με δερμάτινες επιφάνειες και διάφορα σχέδια. Βλέπω καρό βερμούδες και μπλουζάκια με βαθύ ντεκολτέ ώστε –τι;- να φαίνεται η τρίχα στο στέρνο που πολλές φορές είναι και ξυρισμένη; Βλέπω αλυσίδες στον λαιμό και βραχιολάκια, κορδονάκια στον καρπό του χεριού όπως επίσης και θεόρατα ρολόγια τα οποία χρησιμεύουν στον παππού μου που δεν βλέπει καλά… Τα γυαλιά ηλίου είναι τεράστια και φτάνουν από το μέτωπο ως το μάγουλο. Πηγαίνοντας σε ένα μπαρ ή ακόμα (χειρότερα) σε μία βάφτιση, βλέπω άντρες με t-shirt και jeans.
Αλλά μιας και έγραψα για τα γυαλιά ας μείνω στο κεφάλι. Τι γίνεται εκεί πάνω στα μαλλιά; Το χτένισμα ήταν
ανέκαθεν ένα χαρακτηριστικό της εποχής. Οι εποχές των hippies ή των ροκάδων του ογδόντα είχαν πολλές υπερβολές πάνω τους, όμως ήταν μία άποψη, ένας τρόπος να τους ξεχωρίζεις. Οι νέοι σήμερα φτιάχνουν φράντζες, χαίτες, καταναλώνουν λίτρα από ζελέ και φυσικά προσέχουν ιδιαίτερα τα πειράγματα με τους φίλους. Δηλώνω ακόμα σοκαρισμένος όταν η κομμώτρια της γειτονιάς μου είπε πως υπάρχει ειδικό πρόγραμμα για μαθητές όπου κάθε Σάββατο με πέντε ευρώ μπορεί ο πιτσιρικάς (άρρεν) να φτιάξει τα μαλλιά του για την βραδινή του έξοδο!
ανέκαθεν ένα χαρακτηριστικό της εποχής. Οι εποχές των hippies ή των ροκάδων του ογδόντα είχαν πολλές υπερβολές πάνω τους, όμως ήταν μία άποψη, ένας τρόπος να τους ξεχωρίζεις. Οι νέοι σήμερα φτιάχνουν φράντζες, χαίτες, καταναλώνουν λίτρα από ζελέ και φυσικά προσέχουν ιδιαίτερα τα πειράγματα με τους φίλους. Δηλώνω ακόμα σοκαρισμένος όταν η κομμώτρια της γειτονιάς μου είπε πως υπάρχει ειδικό πρόγραμμα για μαθητές όπου κάθε Σάββατο με πέντε ευρώ μπορεί ο πιτσιρικάς (άρρεν) να φτιάξει τα μαλλιά του για την βραδινή του έξοδο!
Κι ύστερα η περιποίηση. Θυμάμαι τον εαυτό μου κάποτε (..έως και σήμερα) να μην φεύγει ποτέ χωρίς δύο ψεκάσματα κολόνιας, όμως σήμερα πολλοί νέοι καταναλώνουν το ένα πέμπτο του μπουκαλιού. Αυτό το πρωί, γιατί το βράδυ έχουν φροντίσει να προμηθευτούν με την ολοκληρωμένη περιποίηση για μετά το ξύρισμα, για μετά το μπάνιο, για μετά την έκθεση σε ήλιο και κάτι τέτοια που δεν τα ξέρω καν.
Πριν συνεχίσω θα ήθελα να κάνω μία συγκριτική σούμα με τον εαυτό μου. Όχι επειδή εγώ είμαι τέλειος απλά επειδή πιστεύω πως αντιπροσωπεύω μία μέση περίπτωση άντρα μετά τα τριάντα. Ομολογώ λοιπόν πως πάντα φροντίζω τα μαλλιά μου ώστε να μην είμαι επιμελώς ξεμαλλιασμένος(!!!) και πάντοτε φροντίζω ώστε να μυρίζω όμορφα. Όχι για σένα. Για μένα! Επίσης, προσέχω το καθημερινό μου ντύσιμο ώστε να έχει αποδεκτούς συνδυασμούς χρωμάτων και σχετικές επιλογές με την ημέρα που θα περάσω. Λυπάμαι… αλλά εγώ φοράω πάντα κουστούμι με γραβάτα στις διάφορες σημαντικές εκδηλώσεις. Όμως και γενικότερα δεν βγαίνω με μπλουζάκια που αποτελούν κινητές διαφημίσεις ομάδων, εταιρειών και χαζών συνθημάτων (εξαιρείται η μέρα γηπέδου). Αρκεί ένα διακριτικό λογότυπο της εταιρείας (τι να κάνουμε; δεν ψωνίζουμε από την λαϊκή). Για τα jeans έχω την ιστορική εντύπωση ότι τα φορούσαν οι σκλάβοι εργάτες παλαιών δεκαετιών και δεν βρίσκω κάτι ελκτικό σε αυτό το βίαιο ύφασμα, οπότε περιορίζομαι στα υφασμάτινα παντελόνια μου, ενώ τα παπούτσια μου είναι πάντα κλειστά αφού κανείς δεν φταίει να κοιτάζει τα δάχτυλα των ποδιών ενός… άντρα. Εκτός από το after shave, το μοναδικό μου καλλυντικό είναι το αποσμητικό μου. Όλοι ιδρώνουμε, αλλά δεν υπάρχει χειρότερη δυσοσμία από αυτήν που… πηγάζει από την μασχάλη. Αξεσουάρ; Φοράω τον σταυρό μου που δεν λογίζεται ως κόσμημα. Το ρολόι μου που δεν βγαίνει ποτέ (ποτέ όμως) από το χέρι μου και τίποτα άλλο!
Ξεκινώντας να γράψω για τα εσωτερικά χαρακτηριστικά του σημερινού άντρα διαπιστώνω πως έφτασα τις εξακόσιες λέξεις και μη θέλοντας να σας κουράσω περισσότερο, σκέφτομαι να συνεχίσω αύριο με το πιο σοβαρό κομμάτι του αφιερώματος αυτού. Άσε που θέλω να ηρεμήσω από την σκέψη του σημερινού άντρα που θυμίζει κάτι από γυναίκα… Ραντεβού λοιπόν αύριο στις 12:00 +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ Ά ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ
Αγαπητέ συνεργάτη. Είσαι ντεμοντέ! Σε λίγα χρόνια τα παιδιά σου θα σε λένε δεινόσαυρο, όπως ακριβώς τα δικά μου παιδιά αποκαλούν κι εμένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θες να κάτσω και να γράψω τώρα, πως οι αληθινοί άντρες δεν υπάρχουν πια και πως ήταν να είσαι άντρας τα παλιά καλά χρόνια;
Κι αν κάτσω και τα γράψω αυτά σε ποιον θα απευθύνομαι ακριβώς; Σίγουρο όχι στη νέα γενιά, απλά στους κοινούς δεινόσαυρους σαν εμένα.
Δεν είμαι οπισθοδρομικός, είμαι ανοιχτός στην εξέλιξη όχι μόνο των ανθρώπων και των συνηθειών τους αλλά γενικά την εξέλιξη της κοινωνίας. Αυτό δεν σημαίνει πως εγώ θα κάνω ότι κάνουν οι άλλοι. Εγώ προτιμώ τις δεινοσαυρικές μου συνήθειες, αυτές που με κάνουν να νιώθω αληθινός άντρας και είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου.
Το θέμα είναι αν αυτά τα αγοράκια που ξοδεύουν τα 5 ευρώ του μπαμπά Δεινόσαυρου, για την βραδινή έξοδο, σκέφτονται καθόλου πως βγαίνουν τα 5 ευρώ; Μήπως μπορούν να αντιληφθούν ότι η οποιαδήποτε δουλειά δεν είναι ντροπή ειδικά στα χρόνια της κρίσης; Αυτό για 'μένα είναι το λυπηρό και αυτό είναι που έχει κάνει τους σημερινούς άντρες άσχετους με το τι θα πει αληθινός άντρας!
ο προβληματισμός που θέτεις μας εισάγει σε μια νέα διάσταση στο θέμα.
ΔιαγραφήΟ τρόπος που δείχνουν οι νέοι (άντρες και γυναίκες) να ακολουθούν, είναι το λιγότερο πολυέξοδος.
Ίσως αυτό να δίνει αρκετές απαντήσεις.
Όσο για μένα.. δεινόσαυρος, δεινόσαυρος. Τι να κάνουμε..;
Τα ξυρισμενα ποδια?τα ξυρισμενα χερια?το βγαλσιμο των φρυδιων....????αυτα δεν τα εχεις δει???αυτα ειναι η απολυτη καταντια και οχι τοσο το αν φοραει τζιν η υφασματινο παντελονι ουτε με απαχολει απο που ψωνιζει....αυτη ειναι η δικη μου αποψη που νομιζω πως ειμαι μια αρκετα συντηριτικη γυναικα σε τετοιου ειδους θεματα.Ομως πιστευω πως για την σημερινη εικονα του αντρα σε ενα μεγαλο βαθμο ευθυνεται η οικογενεια καθως επισης κ εμεις οι γυναικες του σημερα....Δεν ξερω αν φταιει που μεγαλωσα σε μια οικογενεια που μεσα στο σπιτι ηταν τρεις αντρες(μπαμπας και αδερφια) και εχω σαν προτυπο αντρα το συγκεκριμενο στυλ αλλα πραγματικα ντρεπομαι κ αηδιαζω οταν βλεπω αυτους που τους θεωρω γελοιους προσωπικα να κυκλοφορουν εξω κ να το παιζουν κ ωραιοι.Επισης δεν θα σας κρυψω τον προβληματισμο μου οταν ερθει η ευλογημενη ωρα που θα κανω παιδια κ θα μεγαλωσουν σε μια τετοια κοινωνια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπολαυστικό το σχόλιο σου Σοφία.
Διαγραφήη τάση σου είναι πολύ κοντά στη δική μου, με τη διαφορά πως εγώ πιστεύω πως οι γυναίκες φέρουν λίγο μεγαλύτερη ευθύνη αφού αντί να αποδοκιμάζουν (όπως εσύ) την συγκεκριμένη τακτική, την αποζητούν.
Κι αν σήμερα βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, αναρωτιέμαι πως θα είναι η κοινωνία -όπως σωστά αναφέρεις- σε μερικά χρόνια από τώρα...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με τη συλλογιστική σου εκτός λιγάκι στο θέμα του Τζιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ οφθαλμορύπανση το ξεβαμμένο τζιν καθώς και το κουρελιασμένο μοδάτο..αλλά..
ένα σκούρο τζιν δεν με ενοχλεί αν το δω με πουκάμισο.
ευχαριστώ Τζωρτζίνα!
Διαγραφήφυσικά το κείμενο είναι καθαρά υποκειμενικό και ίσως λιγάκι προκλητικό για κάποιους.
Η συνέχεια αύριο θα είναι εξίσου.... ενδιαφέρουσα!