Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Είναι γεγονός πως είχα καιρό να ασχοληθώ με το θέμα της παιδείας. Τα αποτελέσματα μία νέας έρευνας όμως με τάραξαν και αποφάσισα να τα θίξω σαν θέμα και απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη. Βλέπετε η εταιρεία Pearson διεξήγαγε μία έρευνα στην οποία αξιολογούσε τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών με βάση κάποια μετρήσιμα κριτήρια.
Σε σύνολο σαράντα χωρών λοιπόν, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τριακοστή τρίτη θέση. Τριακοστός τρίτος στον κόσμο δεν ακούγεται τόσο τραγικό, όμως αν δούμε πως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Τσεχία, το Ισραήλ και η Ουγγαρία βρίσκονται πιο πάνω από εμάς, ίσως πρέπει να προβληματιστούμε περισσότερο.
Θα ήθελα πρώτα να μιλήσουμε για το θεωρητικό κομμάτι. Για το συναισθηματικό. Για το πως θίγεται η περηφάνια ενός λαού που κάποτε αποτελούσε την κοιτίδα του πολιτισμού και που η γνώση και πιο συγκεκριμένα οι βασικές γνώσεις από τις οποίες ξεκίνησαν σχεδόν όλες οι επιστήμες, προέρχονταν από αυτόν τον λαό. Πλέον μόνο στις ξεβαμμένες σελίδες της Ιστορίας υπάρχει η πλούσια ελληνική εκπαίδευση. Σήμερα –ασχέτως με το τι μας λένε οι ξένοι- εμείς ξέρουμε σχολεία με αγχωμένους μαθητές, βαρεμένους καθηγητές, καταλήψεις, απεργίες, φροντιστήρια και ελλείψεις και σε υποδομές και σε επίπεδο. Αυτήν την αλήθεια την ξέρουμε και μπορούμε(;) να την αξιολογήσουμε χωρίς έρευνες και κουραφέξαλα.
Αν με ρωτάτε, δε θα ήθελα τα παιδιά μου να είναι μηχανοκίνητα, όπως καταλήγουν στην Ιαπωνία και τις ασιατικές χώρες, οπότε αμέσως, αφαιρέστε τις τέσσερις πρώτες χώρες από τη λίστα. Από κει και πέρα συζητάω για το φιλανδικό σύστημα που γνωρίζω πως είναι από τα πιο διάσημα στον κόσμο και για να μην μακρηγορούμε, η λύση δεν είναι η αντιγραφή ενός λαού ή του εκπαιδευτικού του συστήματος, αλλά η προσαρμογή ενός οργανωμένου και αποτελεσματικού συστήματος εκπαίδευσης στην κουλτούρα του λαού που το εφαρμόζεις.
Τα ελληνόπουλα είναι πολύ έξυπνα. Με λιγότερα ερεθίσματα μπορούν να σταθούν επάξια σε οποιοδήποτε διαγωνισμό διεθνούς βεληνεκούς. Απουσιάζει η οργάνωση σε έμψυχο και υλικό δυναμικό. *Έχω ξαναγράψει πως η παιδεία θα έπρεπε να καταλαμβάνει τη μερίδα του λέοντος στον προϋπολογισμό του κράτος (κατ’ αναλογία φυσικά) καθώς είναι ο πιο άμεσος τρόπος να επενδύσει ένα κράτος στο μέλλον του. Παραλίγο να με ακούσει η Άννα Διαμαντοπούλου κάποτε αλλά την πρόλαβε η… τρόικα!
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Πόσο μα πόσο συμφωνώ! Την καλησπέρα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα Κατερίνα!
Διαγραφή