ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ~ τέσσερις χώρες, τέσσερις ομάδες, δύο θρησκείες, δύο στρατόπεδα, ένας πόλεμος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το ζήτημα της οπαδικής βίας είναι τεράστιο και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα όπως θα γνωρίζετε όσοι ασχολείστε. Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα πρόσφατο συμβάν που έχει πάρει εθνικές και πολιτικές διαστάσεις. Έχει ενώσει και έχει χωρίσει λαούς.

Νομίζω πως όλα ξεκίνησαν όταν αλβανοί οπαδοί ύψωσαν μέσα στην Σερβία σημαία της μεγάλης Αλβανίας αναγκάζοντας τους σέρβους να επιτεθούν σε παίκτες και κόσμο διακόπτοντας τον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβία-Αλβανία που διεξαγόταν εκείνη τη στιγμή. Υποστηρικτές στο έργο τους βρήκαν τους ομόθρησκους μουσουλμάνους τούρκους οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία φωνάζουν εναντίον των σέρβων συνθήματα υπέρ του Κοσσόβου και της Αλβανίας.

Η συνέχεια δόθηκε σε έναν αγώνα καλαθοσφαίρισης μεταξύ της τούρκικης ομάδας και του Ερυθρού Αστέρα από τη Σερβία. Οι τούρκοι σκότωσαν έναν αντίπαλο οπαδό και ένα μεγάλο κομμάτι της τουρκία πανηγύρισε γι’ αυτό.

Ποιος θα περίμενε ότι αυτό το περιστατικό μπορεί όχι μόνο να χωρίσει λαούς αλλά και να ενώσει λαούς. Λίγες μέρες μετά, οι οπαδοί της Παρτιζάν (ομάδα της Σερβίας) που είναι οι θανάσιμοι εχθροί του Ερυθρού Αστέρα όχι μόνο δεν σιώπησαν αλλά ύψωσαν πανό και φώναξαν συνθήματα και υπέρ του νεκρού και κατά της τουρκίας. Η μεγάλη κόντρα αυτή παραμερίστηκε για το κοινό εθνικό και θρησκευτικό καλό. Που μπαίνει σε όλο αυτό η Ελλάδα; Ο Ολυμπιακός, αδελφοποιημένη ομάδα με τον Ερυθρό Αστέρα τίμησε τον νεκρό μνημονεύοντάς τον σε κάθε ευκαιρία. Τα εύσημα φυσικά ανήκουν στους οπαδούς του ΠΑΟΚ που αυτοί με τη σειρά τους είναι αδελφοποιημένη ομάδα με την Παρτιζάν και όπως οι... φίλοι τους, έτσι κι αυτοί τίμησαν πολλές φορές τον νεκρό αποδεικνύοντας πως αν αφήσουμε στην άκρη την οπαδική βλακεία, αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.

Όμως η διασύνδεση των δύο θρησκειών και τεσσάρων χωρών έπρεπε κάπως να συμπληρωθεί. Γι’ αυτό φρόντισαν οι τούρκοι οι οποίοι αρχικά δεν σεβάστηκαν το ενός λεπτού σιγής εις μνήμην του νεκρού που τέθηκε από το ευρωπαϊκό όργανο και ύστερα αναθάρρησαν φτιάχνοντας ένα πανό με τους επόμενους στόχους τους. Έτσι μετά από τον νεκρό του Ερυθρού Αστέρα, επόμενος στόχος είναι ένας νεκρός της θύρας 7 (που είναι οι οπαδοί του Ολυμπιακού), ύστερα ένας της Παρτιζάν και τέλος ένας από τους οπαδούς της ΤΣΣΚΑ η οποία είναι μία ρώσικη ομάδα και... άρα με οπαδούς χριστιανούς ορθόδοξους.

Η μόνη παραφωνία σε όλες αυτές τις συμμαχίες και αντιμαχίες ήταν οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Στο ενός λεπτού σιγή εις μνήμην του νεκρού στο δικό τους γήπεδο στην Αθήνα, άρχισαν να βρίζουν και να φωνάζουν κατά του Ολυμπιακού(;) αποδεικνύοντας πως ο μαλάκας είναι ανίκητος, που έλεγε και ο διοικητής μου.

Πως τελειώνει όλο αυτό; Άγνωστο. Είδαμε λαούς, θρησκείες και οπαδούς να χωρίζονται σε στρατόπεδα με κίνητρο τη βία και άλλοι να ενώνονται παραμερίζοντας τις γελοίες διαφορές τους, έστω προσωρινά. Αυτό είναι ο αθλητισμός: Ένα κομμάτι της κοινωνίας μας... +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ