Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πριν πάρουν τα μυαλά μας αέρα, ξεκαθαρίζω πως ότι ακολουθήσει σε αυτό το κείμενο δε μπορεί να βρει εφαρμογή σε όλα τα επαγγέλματα. Απλά δε γίνεται ρε παιδί μου. Εκεί κάπου στην Αμερική, κάποιες εταιρείες κατήργησαν τις άδειες και για να είμαι πιο ακριβής, τις απελευθέρωσαν. Πλέον ο κάθε υπάλληλος μπορεί να παίρνει όσες άδειες επιθυμεί!
Τέλειο; Όχι! Γιατί στο ίδιο σκεπτικό, οι εμπνευστές λένε πως οι άδειες θα δίνονται εφόσον εξασφαλίζεται η ομαλότητα 
της εταιρείας αλλά και η απόδοση του εργαζομένου. Με απλά λόγια αν η δουλειά σου είναι να βάζεις σφραγίδες σε χαρτιά, μόλις τελειώσουν τα χαρτιά, ε… φύγε! Μάλιστα η έμπνευση τους έρχεται με έναν εξαιρετικά δίκαιο τρόπο, αφού –λένε- πως εφόσον δεν μπορούν να ελέγξουν πόσες ώρες σπαταλά ο κάθε υπάλληλος στην δουλειά εκτός γραφείου, απαντώντας σε μηνύματα πελατών κλπ. τότε γιατί να ελέγχουν πόσες μέρες παίρνουν άδεια;
της εταιρείας αλλά και η απόδοση του εργαζομένου. Με απλά λόγια αν η δουλειά σου είναι να βάζεις σφραγίδες σε χαρτιά, μόλις τελειώσουν τα χαρτιά, ε… φύγε! Μάλιστα η έμπνευση τους έρχεται με έναν εξαιρετικά δίκαιο τρόπο, αφού –λένε- πως εφόσον δεν μπορούν να ελέγξουν πόσες ώρες σπαταλά ο κάθε υπάλληλος στην δουλειά εκτός γραφείου, απαντώντας σε μηνύματα πελατών κλπ. τότε γιατί να ελέγχουν πόσες μέρες παίρνουν άδεια;
Από την ιδέα αυτή, γεννούνται ορισμένα συμπεράσματα που ίσως μας απασχολήσουν περισσότερο στο μέλλον. Βλέπετε με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται πιο υπεύθυνοι εργαζόμενοι. Εργαζόμενοι με κίνητρο παραγωγικότητας αφού αν η εργασία τους κριθεί επαρκή σύντομα, θα μπορέσουν και σύντομα να φύγουν από αυτήν. Σε αντίθετη περίπτωση, αντιλαμβάνονται πως οφείλουν να εργαστούν περισσότερο ώστε να πετύχουν τον στόχο τους, χωρίς αυτό βέβαια να ονομάζεται υπερωρίες. Αφού πλέον ο ελεύθερος χρόνος εξαρτάται από την εκτέλεση των εργασιών.
Από την άλλη το μοντέλο αυτό μας εισάγει σε ένα νέο πρότυπο εργασιακών σχέσεων. Δεν μιλάμε για τον εργαζόμενο που κοιτάει το ρολόι του για να σχολάσει ή τον εργοδότη που κρατάει υπαλλήλους περισσότερες ώρες χωρίς να τους πληρώνει την υπερωρία. Ο εργοδότης δεν κοιτάζει αν ο υπάλληλος παίζει πασιέντζα στον υπολογιστή ή αν συνομιλεί στα κοινωνικά δίκτυα με φίλους του, του αρκεί να ξέρει πως η Δουλειά έγινε.
Πριν ενθουσιαστούμε ας προβληματιστούμε. Τι αλλαγές μπορεί να επιφέρει αυτή η αλλαγή στα εργασιακά αν εφαρμοστεί ευρέως; Και ακόμα, τι γίνεται σε περίπτωση που ένας υπάλληλος καλείται να “βγάλει” την δουλειά πολλών; Γιατί αυτό γίνεται και παραγίνεται… Και τότε; Πως ένας υπάλληλος θα προλαβαίνει να τελειώσει ώστε να πάρει και άδεια; Ας λύσουμε πρώτα τα προβλήματα και ύστερα συζητάμε για το αύριο των… υπαλλήλων! +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το