ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Στην αρχή έμοιαζε ιδανικό. Μπορούσα να λέω σε όλες τις φίλες μου για σένα ακόμα κι αν εσένα σε ενοχλούσε! Ποτέ δεν ενθουσιαζόσουν ιδιαίτερα, όμως όταν ήμασταν οι δυο μας όλα αποκτούσαν νόημα! Μετά, ο καθένας έπαιρνε τον δικό του ξεχωριστό δρόμο. Εγώ βόλτα με τις φίλες και χορό μέχρι το πρωί ανάμεσα στα μαθήματα κι εσύ πούρα σε ακριβά εστιατόρια και ξενύχτια στο γραφείο με βαρετούς ανθρώπους. Οι στιγμές κοντά σου επισκίαζαν τα πάντα. Το πάθος και ο έρωτας, η προστατευτικότητά και η μεστότητα σου έκρυβαν όλο το χάσμα.
Ο καιρός πέρασε και το χάσμα αυτό βγήκε στην επιφάνεια! Στην εποχή που οι αισθήσεις κολλάνε στο μυαλό όπως το κολλητό μπλουζάκι στο ιδρωμένο κορμί, σκεφτόμουν πόσο ωραία ήταν που (εκείνη τη στιγμή) έλλειπες. Τι μου είχε λείψει περισσότερο; Μια τρέλα! Και πήγα και την έκανα! Τράκαρα με όλη μου τη δύναμη πάνω σε μία γέφυρα, χτύπησα στο πηγούνι και… μου άρεσε! Ύστερα βγήκα και του έβαλα φωτιά. Συγγνώμη, αλλά ήταν το δικό σου αμάξι…
Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ελεύθερη. Το ήξερες κι εσύ πως ήταν προσωρινό. …Αλλά ήμασταν πάντα σε διαφορετικούς δρόμους. Εγώ πετούσα πάντα πάνω απ’ τα σύννεφα στο διάστημα κι εσύ ήσουν πάντοτε πολύ προσγειωμένος. Κι ενώ εσύ προσπαθούσες πάντα να με κρατήσεις στο επίπεδο σου, εγώ ένοιωθα πάντα εκεί ψηλά! Ήταν στιγμές που ένοιωθα ότι δεν μπορούσα να σε ικανοποιήσω ποτέ, ότι δεν ήμουν αρκετή και καταπιεζόμουν. Και τότε ήταν που κατάλαβα πως η σεμνή τελετή έπρεπε να λήξει. Τελείωσε, μ’ ακούς; Εσύ ανήκεις σε δεκαετίες που δεν γνώρισα ποτέ και εγώ ανήκω στο σήμερα και θα φτιάξω το αύριο (μ’ ακούς);
Έτσι. Έτσι μ’ αρέσει η ζωή. Γεμάτη ανεμελιά, λάθη και ελευθερία. Εγώ θα ζήσω έτσι κι εσύ… +Yanni Spiridakis
I love it too!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι!
Διαγραφή