ANΘΡΩΠΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ δεν φοβάμαι τον αυτισμό

μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους

Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis 

Σήμερα θέλησα να καταπιαστούμε με το θέμα του αυτισμού, και αυτό γιατί ενώ ζούμε στο 2015 παρατηρώ πως υπάρχουν ακόμα γονείς που αρνούνται πως το παιδί τους έχει οποιουδήποτε είδους προβλήματος και  χρήζει βοηθείας. Με τον τρόπο αυτό δυσχαιρένουν και αυτούς που μπορούν να βοηθήσουν αλλά κυρίως το ίδιο τους το παιδί. Αλλά ας δούμε εν συντομία τι είναι ο αυτισμός, ποια τα χαρακτηριστικά του και πως μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί τους με το καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο αυτισµός θεωρείται ότι είναι µια εκ γενετής αναπτυξιακή διαταραχή του εγκεφάλου και το άτοµο που πάσχει από αυτισµό ζει µε αυτόν καθ’όλη την διάρκεια της ζωής του. Είναι µια διαταραχή που εµποδίζει τα άτοµα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν ακούν και αισθάνονται. Έτσι αντιµετωπίζουν σοβαρά προβλήµατα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συµπεριφορά τους.

Τα συµπτώµατα του αυτισµού σε πολλές περιπτώσεις συνδέονται µε ασθένειες ή επιπλοκές που παρουσιάζονται κατά την προγεννητική, την περιγεννητική και τη µεταγεννητική περίοδο της ζωής του παιδιού και οι οποίες οδηγούν στη συνέχεια σε διαταραχές των λειτουργιών του εγκεφάλου. Πολλές έρευνες κατέληξαν στο συµπέρασµα ότι ορισµένες επιπλοκές κατά την προγεννητική περίοδο(π.χ. ασθένειες), ή τη στιγµή της γέννησης (π.χ. κακώσεις στον εγκέφαλο, ασφυξία κτλ) παρουσιάζονται πιο συχνά ως βασική αιτία του αυτισµού.

Ο αυτισμός διακρίνεται στις εξής βασικές μορφές: αυτιστική διαταραχή, σύνδρομο Rett, διαταραχή Asperger, αποδιοργανωτική διαταραχή, άτυπο αυτισμό, σύνδρομο του εύθραυστου Χ, σύνδρομο του Landau Kleffner, σύνδρομο Williams και σύνδρομο Tourette. Η καθεμία από αυτές τις μορφές παρουσιάζει ορισμένα κοινά αλλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά στα οποία δεν θα αναφερθώ αυτή την στιγμή μπορεί όμως ο καθένα να ψάξει στο ίντερνετ και σε βιβλία προκειμένου να πληροφορηθεί για το καθένα από αυτά. Θα αναφερθώ όμως σε ορισμένα κοινά σημεία του αυτισμού. Το αυτιστικό παιδί δείχνει την εικόνα ότι είναι κλεισµένο στον εαυτό του, σαν να µην ακούει ή να µη βλέπει τα αντικείµενα αλλά και τα πρόσωπα. Το βλέµµα του µοιάζει να κοιτάζει τον ορίζοντα χωρίς η µατιά του να σταµατά κάπου. Αδιαφορεί τόσο απέναντι στους ενήλικους όσο και στα άλλα παιδιά σαν να µην υπάρχουν. Ασχολείται ιδιαίτερα µε τα υλικά αντικείµενα και θέλει να τα περιεργαστεί, να τα αγγίξει, να τα µυρίσει, να τα βάλει στο στόµα του. Αν και δείχνει µεγάλη προτίµηση στα αντικείµενα που µετακινούνται, έχει έντονη την ανάγκη να διατηρούνται τα υλικά αντικείµενα αµετακίνητα. Επαναλαμβάνει συνεχόμενες κινήσεις με τα χέρια του και κυρίως με τα δάχτυλα μπροστά στα μάτια του. Κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτότου. Πολλά αυτιστικά παιδιά µέχρι την ηλικία των πέντε ετών δεν µπορούν να αρθρώσουν φράσεις, οι οποίες να έχουν συνοχή. Έχουν µειωµένες νοητικές ικανότητες και αντιµετωπίζουν δυσκολίες σε όλες τις διεργασίες που απαιτούν σκέψη. Εκτιµάται ότι περίπου το 70% των παιδιών αυτών παρουσιάζει νοητική υστέρηση. Επίσης τείνουν να µην έχουν την ικανότητα να συνάπτουν δεσµούς µε τους άλλους και προτιµούν τις µοναχικές δραστηριότητες.

Τι γίνεται τώρα όταν όταν ο γιατρός ανακοινώνει στους γονείς ότι το παιδί τους έχει αυτισμό;

Οι περισσότεροι αμέσως κατακλύζονται από σοκ και κατάθλιψη. Στην συνέχεια ακολουθεί η άρνηση, ο θυµός, η οργή, η αγανάκτηση, ο πανικός, η ενοχή και η ανησυχία. Έτσι κάποιος γονιός θα κλάψει «θρηνώντας» το παιδί του, άλλος θα αφοσιωθεί αποκλειστικά στα επαγγελµατικά του σχέδια και πάει λέγοντας. Σηµαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να προσπαθήσουµε να καταλάβουµε πόσο δύσκολη είναι για τον γονέα µια τέτοια κατάσταση και να αναγνωρίσουµε το δικαίωµα του γονιού να εκφράσει την θλίψη του µε διαφορετικό τρόπο. Ο σεβασµός µεταξύ των µελών της οικογένειας είναι πολύ σηµαντικός σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου η οικογένεια έχει την ανάγκη να είναι ενωµένη και να βρουν όλοι µαζί τον κατάλληλο τρόπο αντιµετώπισης. Παράλληλα, τα µέλη της οικογένειας δεν πρέπει να σταµατήσουν την µεταξύ τους επικοινωνία αλλά και κανένας γονέας δεν πρέπει να «φορτώνει το βάρος» αποκλειστικά στον/στην σύζυγο, αλλά ιδανικό θα ήταν να υπάρχει ίση µεταχείριση και από τις δύο πλευρές προς το παιδί.

Η παροχή βοήθειας στο αυτιστικό παιδί μας είναι μια διεπιστημονική υπόθεση. Οι γονείς μαζί με τον οικογενειακό γιατρό, τον παιδίατρο, τον ψυχολόγο, τον ειδικό παιδαγωγό, τον εργοθεραπευτή, τον κοινωνικό λειτουργό, τον λογοπεδικό, τον οδοντίατρο και τον ψυχίατρο θα πρέπει να δουλέψουν από κοινού προκειμένου να βελτιωθούν ή ακόμα και να αντιμετωπισθούν ορισμένα από τα συμπτώματα του παιδιού μας και να γίνει η ζωή του αλλά και η καθημερινότητά μας μαζί του πιο λειτουργική. Οι ειδικοί επιστήμονες θα μας καθοδηγήσουν βήμα βήμα στις σωστές κινήσεις που θα πρέπει να κάνουμε, στον τρόπο που θα πρέπει να συμπεριφερθούμε, στα παιχνίδια που μπορούμε να παίξουμε με το παιδί μας για να αποκαταστήσουμε διάφορα καθημερινά προβλήματα και φυσικά στην υποστήριξη των ίδιων των γονέων που την έχουν ανάγκη προκειμένου το πρόβλημα του αυτισμού να μην είναι για αυτούς γολγοθάς αλλά ένα εμπόδιο που θα μπορέσουν να υπερπηδήσουν.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας προτείνω δυο ταινίες που θα σας αγγίξουν και θα σας οδηγήσουν στον κόσμο του αυτισμού με έναν πολύ τρυφερό τρόπο. Αυτές είναι: το «The horse boy» ταινία του 2009 (ντοκιμαντέρ) και το αγαπημένο μου «I am sam» ταινία του 2001 με τον Sean Penn και την Dakota Fanning.  +entita matsinska

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ