KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ η ψήφος που μπορεί ν' αλλάξει τα πάντα

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis

Η Διεθνής ειδησιογραφία ασχολείται και πάλι με την Ελλάδα τους τελευταίους δυο μήνες κι ακόμα και οι αδιάφοροι Αμερικανοί προσπαθούν να προβλέψουν το μέλλον της Ευρώπης μέσα από τις εκλογές της δύστυχης και ποταπής Ελλάδας. Την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι εκλογές, ένας φίλος μου έγραφε θριαμβευτικά στο Facebook πως το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έχασε έδαφος λόγω των ειδήσεων από την Ελλάδα. Ακούω θεωρίες και εκδοχές, ακούω κινδυνολογίες και καταστροφικές προφητείες. Άραγε τι σημαίνουν όλα αυτά και είναι αλήθεια πως η μικρή μας Ελλάδα μπορεί να επηρεάσει τόσο πολύ την παγκόσμια κοινή γνώμη και τις διεθνείς αγορές; Μπορεί το κουρελιασμένο κρατίδιο των Βαλκανίων να αλλάξει την πορεία της Ευρώπης και κατ’ επέκταση ολόκληρου το κόσμου;

Προσπαθώντας να μείνω επίκαιρος στα τρέχοντα γεγονότα αλλά ταυτόχρονα αντιλαμβανόμενος πως το δικό μου άρθρο δεν παρουσιάζει την απόλυτη λογική αλλά περισσότερα τα κρυφά, τρελά συναισθήματα που οι περισσότεροί μας προτιμούμε να κρατάμε σφαλιστά μέσα μας, θεώρησα πως ίσως μπορέσω να παρουσιάσω μια διαφορετική οπτική γωνία. Τι είναι αλήθεια αυτό που το καθήκον του πολίτη μας καλεί να διαλέξουμε; Δεν υπάρχει πια κομματισμός και πόλωση, δεν θα βρεθούμε στις πλατείες σαν άβουλα πλάσματα να σχηματίσουμε λαοθάλασσες που θα κυματίζουν μπλε, πράσινες και κόκκινες σημαίες. Οι αυριανές εκπομπές δεν θα συγκρίνουν το μέγεθος ή την πυκνότητα των συγκεντρώσεων για να βγάλουν τα μωρά τους συμπεράσματα. Αλλάξανε οι καιροί, τα πολιτικά μας είδωλα μας πρόδωσαν κατά συρροή και η παρακμή της χώρας μας έγινε αισθητή λίγο πολύ από όλους μας. Και τώρα τι γίνεται; Ποιον θα ψηφίσουμε; Υπάρχει άραγε η προσωπικότητα που κατέχει όχι μόνο το ψυχικό σθένος αλλά και την ατσάλινη πυγμή που θα αγνοήσει το προσωπικό του όφελος και θα το θυσιάσει στο βωμό του κοινού κέρδους; Υπάρχει ο ουτοπικός ήρωας της αυτοθυσίας και της εθνικής αλληλεγγύης; Πριν τρία χρόνια ακριβώς είχα γράψει κάτι ανάλογο σ’ αυτή την ίδια σελίδα.

‘Ίσως ο μυθικός ήρωας να μην υπάρχει, ίσως η απόγνωσή μας να μας έχει κάνει σινικούς κι απαισιόδοξους, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να μας κάνει και απαθείς! Όσο πιστεύουμε πως η ψήφος μας δεν αλλάζει τίποτα ή ακόμα και ότι δεν έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει την ροή των πραγμάτων, τόσο μένουμε κατάδικοι της μοίρας μας και κουτσένουμε στο δρόμο που άλλοι χάραξαν για μας. Ήρθε λοιπόν η ώρα Έλληνα να ψηφήσεις όχι για το κόμμα σου αλλά για το μέλλον το δικό σου, των παιδιών σου και το μέλλον της Ευρώπης γενικά! Μην γίνεσαι μοιρολάτρης, βάλε το χέρι στην καρδιά και πάρε τη δύσκολη απόφαση, ψήφησε με τη λογική και όχι με το πνεύμα της οχλαγωγίας της κερκίδας. Ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε και να πονέσουμε επιτέλους την Ελλάδα μας. +Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ