ANΘΡΩΠΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΑΡΤΙΟΥ ~ αίσθηση πανικού μπροστά σε τρίτους. τι μπορεί να συμβαίνει;

μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους

Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis 

Άσχημες οι τελευταίες δυο εβδομάδες με τις εξελίξεις της επικαιρότητας. Αφενός με τον τραγικό θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη εξαιτίας της βίας που ανεχόταν από συνομιλήκους του και φυσικά απίστευτα θλιβερό το γεγονός πως 150 ζωές έφυγαν στο τραγικό αυτό δυστύχημα του αεροπλάνου Airbus A320 στις Γαλλικές Άλπεις που όπως φαίνεται από τις μέχρι τώρα εξελίξεις μια απόφαση ενός ανθρώπου στέρησε το μέλλον και τα όνειρα τόσων πολλών ανθρώπων και παιδιών. Είναι από τις λίγες φορές που φοβάμαι για το μέλλον μας, που ανησυχώ για το μέλλον των παιδιών μας. Δεν ξέρω που οδηγούμαστε και που θα καταλήξουμε τελικά. Πριν αλλάξω όμως το κλίμα θα ήθελα να αναφέρω πως για το θέμα του σχολικού εκφοβισμού ή αλλιώς bullying έχω αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο στο οποίο μπορείτε να ανατρέξετε πατώντας εδώ.

Το σημερινό θέμα δεν ήθελα να σχετίζεται με τις εξελίξεις των ημερών μόνο και μόνο γιατί έχουν ήδη ακουστεί και ειπωθεί τόσα πολλά αυτές τις μέρες που δεν ήθελα να γίνω κουραστική λέγοντας πάνω κάτω πάλι τα ίδια. Το θέμα μας σήμερα αφορά την κοινωνική φοβία ή αλλιώς κοινωνικό άγχος. Θέλησα να ασχοληθώ με το θέμα αυτό γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον και συνήθως πολλοί δεν γνωρίζουν ότι μπορεί και οι ίδιοι να την αντιμετωπίζουν. 

Η κοινωνική φοβία λοιπόν είναι διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό φόβο και άγχος στις καθημερινές κοινωνικές καταστάσεις που βιώνει το άτομο το οποίο ανησυχεί ότι υπόκειται σε λεπτομερή εξέταση και αρνητική εκτίμηση από τους άλλους. Οι άνθρωποι με κοινωνική φοβία έχουν ένα χρόνιο, έντονο και επίμονο φόβο ότι παρακολουθούνται και κρίνονται από άλλους. Φοβούνται συνεχώς ότι οι πράξεις τους θα τους φέρουν σε αμηχανία, σε δύσκολες καταστάσεις και ότι θα εξευτελιστούν για αυτό, από τους άλλους. Ο φόβος τους μπορεί να είναι τόσο σοβαρός και έντονος που επηρεάζει αρνητικά την εργασία τους ή τη συμμετοχή τους στο σχολείο και άλλες συνήθεις ή καθημερινές δραστηριότητες. Πολλοί από τους ανθρώπους που έχουν κοινωνική φοβία, μπορεί να αγχώνονται για μέρες ή εβδομάδες πριν από ένα αναμενόμενο γεγονός που το θεωρούν ιδιαίτερα φοβερό. Yπάρχουν δύο τύποι κοινωνικής φοβίας: η περιορισμένη κοινωνική φοβία, που αφορά μία συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση πχ. την εκφώνηση λόγου μπροστά σε κοινό και η γενικευμένη κοινωνική φοβία, που αφορά όλες τις κοινωνικές καταστάσεις, όπου το άτομο ενδέχεται να φανεί κοινωνικά ανεπαρκές στα μάτια των άλλων και να κριθεί αυστηρά για αυτό.  

Η κοινωνική φοβία κινείται πάνω σε τρεις φοβικούς άξονες: α) φόβος μην αποκαλυφθεί κάποιο ψυχικό ή σωματικό μειονέκτημα, β) φόβος μη φανερωθεί κάποιο ενοχοποιητικό μυστικό (πχ. απουσία προηγούμενης ερωτικής εμπειρίας του ατόμου, ενώ βρίσκεται μέσα σε σχέση)  και γ) φόβος μην αποκαλυφθεί κάποια κοινωνική αδεξιότητα ή ανεπάρκεια. Στην πραγματικότητα είναι ο φόβος της απόρριψης από τους άλλους. Αυτός ο φόβος της απόρριψης   προκαλεί την αμηχανία, τη ντροπή και την αίσθηση της διαρκούς εξέτασης από τους άλλους που αισθάνεται ο κοινωνικο-φοβικός. Αυτός όλος ο φοβικός κύκλος κάνει τον πάσχοντα να αισθάνεται "στριμωγμένος στον τοίχο" απέναντι στους άλλους: η γλώσσα και η καρδιά "δεμένες" από το άγχος, τα χέρια να ιδρώνουν και να κρύβονται (σα να φορούν χειροπέδες) από τα εξεταστικά βλέμματα και ο ίδιος ο κοινωνικο-φοβικός να εύχεται "να άνοιγε η γη να τον καταπιεί", προκειμένου να γλυτώσει από τη φοβερή δοκιμασία της έκθεσης του εαυτού του απέναντι στους ανθρώπους-που μέσα στο μυαλό του φαντάζουν σαν οι πιο σκληροί δικαστές και κριτές, έτοιμοι να καταδικάσουν και να ειρωνευτούν κάθε του αδυναμία.

Η συχνότητα για την κοινωνική φοβία δείχνει πως υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση και υπάρχουν οικογένειες με αυξημένο αριθμό περιστατικών. Μπορεί επίσης να συνοδεύεται από κατάθλιψη ή αλκοολισμό. Είναι δύο φορές συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Όμως οι άνδρες ζητούν συχνότερα βοήθεια για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε σύγκριση με τις γυναίκες. Αρχίζει συνήθως στην παιδική ηλικία ή νωρίς στην εφηβική ηλικία. Σπάνια αρχίζει μετά την ηλικία των 25 ετών. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 25 άτομα για κάθε 1000 που πάσχουν από κοινωνική φοβία. 

Η κοινωνική φοβία όσο σκληρή και αν είναι για αυτούς που την βιώνουν ευτυχώς έχει θεραπεία. Υπάρχουν δύο μορφές θεραπείας: Η μια βασίζεται στα φάρμακα ενώ η άλλη στη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία που είναι μια μορφή βραχυπρόθεσμης ψυχοθεραπείας.Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν τα αντικαταθλιπτικά όπως οι αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης, οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης και οι βενζοδιαζεπίνες υψηλής ισχύος. Η γνωστική συμπεριφορική ψυχοθεραπεία είναι πολύ χρήσιμη στη θεραπεία της κοινωνικής φοβίας. Στην προσέγγιση αυτή, ο ασθενής με τη βοήθεια του θεραπευτή του, εκτίθεται σταδιακά σε καταστάσεις που του προκαλούν φοβία και βοηθάται στο να ενεργοποιεί μηχανισμούς για να αισθάνεται πιο ασφαλής. Η έκθεση του ασθενούς με κοινωνική φοβία στις καταστάσεις που του προκαλούν τη διαταραχή, γίνεται σε τρία στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι η εισαγωγή του ασθενούς στην κατάσταση που προκαλεί τη φοβία. Το δεύτερο στάδιο είναι η αύξηση του κινδύνου αποδοκιμασίας στην εν λόγω κατάσταση έτσι που οι άνθρωποι να αρχίζουν να αποκτούν αυτοπεποίθηση ότι θα μπορούν να είναι σε θέση να χειρίζονται την απόρριψη ή την κριτική. Το τρίτο στάδιο είναι η εκμάθηση στους ασθενείς τεχνικών για να χειρίζονται την αποδοκιμασία. Στο στάδιο αυτό, προτρέπονται να φανταστούν τους χειρότερους τους φόβους και ακολούθως ενθαρρύνονται να αναπτύξουν δημιουργικούς τρόπους αντιμετώπισης των φόβων τους και της αποδοκιμασίας της οποίας πιστεύουν ότι τυγχάνουν.

Χωρίς θεραπεία, η κοινωνική φοβία μπορεί να ταλαιπωρεί τους ασθενείς για όλη τους τη ζωή. Είναι λοιπόν απαραίτητο άτομα που την παρουσιάζουν να μη διστάζουν να ζητούν βοήθεια από ειδικούς που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το πρόβλημα τους. +entita matsinska 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ