μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα, σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι οι άνομοι και τα σκυλιά και οι τρεις καταραμένοι για να σταυρώσουν τον Χριστό τον μέγα βασιλέα. Σήμερα μια μέρα θλίψης σε κάθε χριστιανική οικογένεια. Τα παιδιά παίρνουν τα καλαθάκια τους με λίγα λουλουδάκια μέσα και χτυπούν πόρτα πόρτα για να πουν, να ψάλλουν τα πάθη του Χριστού ένα δημοτικό ποίημα που ψάλλεται σε πολλά μέρη της Ελλάδος και θυμάμαι ότι σαν παιδί και εγώ τα έψαλα. Σήμερα οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπούν πένθιμα όλη μέρα, σήμερα σταματούν τα τραγούδια και οι χοροί, οι νοικοκυρές κάνουν παύση από τις πασχαλινές τους δουλειές και αφιερώνουν την μέρα τους σε Εκείνον.
Αναρωτιόμουν πόσο εύκολο-δύσκολο είναι να εξηγήσεις σε ένα παιδί τι σημαίνει Μεγάλη Εβδομάδα και αν χρειάζεται να ξέρει. Θεωρώ ότι όπως όλες οι βάσεις μπαίνουν από μικρή ηλικία κάτι αντίστοιχο πρέπει να συμβεί και με τις Χριστιανικές αρχές. Όλη αυτή η βδομάδα που διανύουμε είναι πένθιμη, πολλοί επιλέγουν να ντύνονται με μαύρα ρούχα, στην εκκλησία οι εικόνες του Νυμφίου, της σταύρωσης, ο ίδιος ο Σταυρός που βρίσκεται πάνω του ο σταυρωμένος Χριστός δημιουργούν ένα βαρύ κλίμα που ένα παιδί μπορεί να μην το καταλαβαίνει απόλυτα αλλά σίγουρα το αισθάνεται. Παρόλα αυτά μπορούμε να παίρνουμε μαζί μας τα παιδιά μας και να τους εξηγούμε όσο πιο απλά γίνεται το Ευαγγέλιο της ημέρας.
Για να είμαι ειλικρινής επιλέγω να καθόμαστε με τα παιδιά στον γυναικωνίτη διότι εκεί μπορεί να κινείται πιο εύκολα η μεγάλη μου κόρη. Εκεί πάνω κάνει παρέα και με άλλα παιδάκια και είναι ένας τρόπος για να μην βαριέται και να μην κουράζεται. Ενώ τις Κυριακές που πηγαίνουμε στην εκκλησία δεν σηκώνεται από την θέση της ή από την αγκαλιά μας αυτές τις μέρες της επιτρέπουμε να κάνει βολτούλα πάνω στον γυναικωνίτη, να συνομιλεί χαμηλόφωνα με άλλα παιδάκια διότι η πολύωρη παραμονή μας στην Εκκλησία την κουράζει. Με βοηθούν οι πολλές εικόνες που υπάρχουν μέσα στον Ναό και αρπάζω την ευκαιρία να της εξηγώ ποιον Άγιο ή Αγία απεικονίζει η κάθε εικόνα αλλά και λίγα λόγια για τον βίο του. Κάθε μέρα πρέπει να εξηγούμε στο παιδί τι θα δει στην Εκκλησία. Είναι σημαντική η προετοιμασία διότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε τις φοβίες. Παρόλα αυτά η περιφορά του Επιταφίου οι μαυροφόρες που ψάλλουν τα εγκώμια, ο Σταυρωμένος Χριστός, τα παιδιά τα φοβίζουν. Μπορούμε απλά εθιμοτυπικά να προσεγγίσουμε το παιδί παίρνοντας το κάτω από τον Επιτάφιο κάτι που σίγουρα θα του αρέσει και θα του κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Μετά από τη βροχή έρχεται και ο ήλιος. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και κάθε Μεγάλο Σάββατο βράδυ. Η ζωή νικά τον θάνατο, μια βραδιά χαράς που για κάθε παιδί αυτή η βραδιά συνδέεται με το άναμμα της λαμπάδας, το άνοιγμα του Πασχαλινού αυγού, το τσούγκρισμα του κόκκινου αυγού που συνδέεται με το Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη. Το αρνητικό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν μια ώρα που τα παιδιά μας συνηθίζουμε να τα έχουμε κοιμίσει. Όμως δεν πειράζει, μια θυσία και από μας για Εκείνον που σταυρώθηκε. Για να μην φοβηθούν τα παιδιά από τα δυναμιτάκια που πετάνε μπορείτε είτε να τα έχετε προετοιμάσει είτε να πάτε στην Εκκλησία μετά την Ανάσταση, όταν δηλαδή ο πολύς κόσμος θα έχει ήδη φύγει, να καθίσετε στην Θ.Λειτουργία, να κοινωνήσετε και κατόπιν να γυρίσετε σπίτι σας. Είναι μια απόλυτα δοκιμασμένη συνταγή. Καλή και Ευλογημένη Ανάσταση. +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το