KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ το σούρουπο της ευτυχίας

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis

Μέσα στο γλυκό σούρουπο, ένα απαλό αεράκι φύσηξε και χάιδεψε το δέρμα του κάνοντάς τον να κλείσει τα μάτια του και να ονειρευτεί με καμβά το απαλό βιολετί τ’ ουρανού που παραδινόταν σιγά σιγά στο σκούρο μπλε και το μαύρο. Η νύχτα ξαπλώνεται όπως ο ωκεανός που οι διάφορες αποχρώσεις του γαλάζιου προδίνουν και το αντίστοιχο βάθος του. Μα το όνειρο ήταν ακόμα στα ρηχά και πάνω στο απολαυστικό σούρουπο οι μορφές ήταν ακόμα πιο γλυκές, πιο ήρεμες και μια αλλιώτικη ευτυχία ήταν ζωγραφισμένη στις εκφράσεις τους. Ήταν οι θύμησες του χθεσινού γλεντιού που παιζόταν τώρα σα βουβή ταινία και οι εικόνες είχαν να πουν περισσότερα από τους ήχους που είχαν χαθεί.

Τα χρόνια περάσαν πολύ γρήγορα και η ζωή του άλλαξε τόσο πολύ, και τόσες πολλές φορές που του ήταν αδύνατο να συνειδητοποιήσει πως ήταν πια ένας κοινά αποδεκτός μεσήλικας. Δεν τον στεναχωρούσε η ηλικία του αλλά τον ενοχλούσε που πολλές φορές δεν αναγνώριζε τον εαυτό του στις φωτογραφίες. Δεν ήταν έτσι που τον ζούσε στη φαντασία του. Αλήθεια γιατί τα μαλλιά ήταν πιο πυκνά στον καθρέπτη και τα γένια είχαν λιγότερες άσπρες τρίχες, ή τα δάχτυλα των χεριών του ήταν λιγότερο παχουλά και οι κοιλιά του δεν κρεμόταν και τόσο πολύ πάνω από τα παντελόνια.

Το χθεσινό γλέντι τον είχε κάνει να αισθάνεται μια απέραντη ευτυχία, έναν ενθουσιασμό για ζωή, μια νέα ακόμα μεγαλύτερη εκτίμηση για φίλους και συγγενείς και πάνω απ’ όλα τη χαρά και την κρυφή ευτυχία ενός γονιού που αναγνωρίζει πως έχει μεγαλώσει καλά παιδιά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτή που ένιωθε τώρα μέσα του και ήρεμος και χαλαρός κοιτούσε και πάλι το σούρουπο που έσβηνε. Τα χρόνια περνάνε ακόμα πιο γρήγορα όταν φτάσεις μια κάποια απροσδιόριστη ηλικία και η ζωή βαραίνει σαν το σακούλι στον ώμο σου με εμπειρίες, χαρές και στεναχώριες, θαύματα κι απογοητεύσεις και ναι ακόμα και καταστροφές που αφήνουν σημάδια που δεν σβήνουν ποτέ. Όταν όμως βρεθείς μέσα στο γλυκό σούρουπο και η βουβή ταινία παίζει μέσα στη σκέψη σου, άραγε ποιες αναμνήσεις θα βγαίνουν έξω από το σακούλι;

Κράτα τις καλές, τις τρυφερές, τις ζεστές, χώσε τα δάχτυλα στη χλιαρή άμμο και νιώσε το δροσερό νερό να σου χαϊδεύει τα πόδια ρυθμικά. Αυτό είναι τελικά ευτυχία! Να θυμάσαι μόνο τα όμορφα που κουβαλάς μες στο σακούλι και να λησμονάς όλα αυτά που σε πληγώνουν, αυτά που σε θλίβουν, κι αυτά που φέρνουν δυστυχία. Δεν χρειάζεται να μισείς ποτέ κανένα γιατί το μίσος είναι ένα είδος μιζέριας, ένα παραπάνω φορτίο που η πλάτη σου δεν μπορεί να ανεχτεί. Ακόμα κι οι άνθρωποι που σε πλήγωσαν εσκεμμένα δεν πρέπει να γίνονται η αιτία του διαιωνισμού της δυστυχίας σου. Ας τους στον πάτο του σακουλιού, αυτοί δεν είναι τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής σου. Δες τα γελαστά κι αγαπημένα πρόσωπα αυτά που κάνουν τη καρδιά σου να πετάει μέσα στα σύννεφα, αυτά που δεν χρειάζονται λέξεις για να σου δείξουν πόσο πολύ σημαντικός είσαι και πόση μεγάλη αγάπη έχουν για ‘σένα.

Αυτές οι αναμνήσεις τώρα φτερουγίζανε σα τα πουλιά που φεύγανε να προλάβουν να μπουν στις φωλιές τους πριν το σκοτάδι απλωθεί πάνω στη γη. Η ευδαιμονία του γλυκού σούρουπου πήγαζε από την καρδιά κι από όλες τις αισθήσεις του. Η νύχτα τράβηξε το βαρύ πέπλο της και τ’ άστρα έλαμψαν ατέλειωτα πάνω στο σκοτεινό ουρανό. Αυτός όμως δεν το είδε, συνέχιζε να χαμογελάει στις ευχάριστες αναμνήσεις που κάναν τη ζωή του τόσο μα τόσο όμορφη, κι ένιωθε τη ζεστασιά και την αγάπη όλων αυτών που πλούτιζαν τη ζωή του κι έθρεφαν την ευτυχία του. +Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ