μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους
Γεια σας και σήμερα αγαπητοί αναγνώστες από το +yannidakis
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ηλικιωμένοι αυξάνονται σε αριθμούς, και αντιπροσωπεύουν ένα ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Οι ιατρικές και φαρμακευτικές εξελίξεις βοήθησαν στην επέκταση του προσδόκιμου ζωής των ηλικιωμένων ακόμη και σε μεγάλες ηλικίες. Αυτό από μόνο οδήγησε και σε άλλες συνέπειες τόσο στην ίδια την ψυχολογία των ηλικιωμένων όσο και των φροντιστών τους.
Όταν τα άτομα νιώθουν πως τους φτάνει η Τρίτη ηλικία αρχίζουν να προβληματίζονται σχετικά με την υγεία τους, το μέλλον, τον σεβασμό που έχουν από τους άλλους. Για να νιώθουν καλύτερα πολλές φορές ανατρέχουν σε γεγονότα της ζωής τους, σε κατορθώματά τους, για τα οποία νιώθουν υπερήφανοι και για ευτυχισμένες στιγμές που έζησαν. Για τους ηλικιωμένους το παρελθόν αποτελεί πηγή αποθεμάτων, που έχουν συσσωρεύσει πλήθος εμπειριών από όλη τη ζωή τους. Μερικοί άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη ικανότητα σε σχέση με άλλους να χρησιμοποιούν το παρελθόν και τις εμπειρίες τους για να νιώθουν ικανοποίηση και πληρότητα και για να εμπλουτίζουν τα γηρατειά τους. Η αξιολόγηση αυτή όμως δεν έχει για όλους τα ίδια θετικά αποτελέσματα καθώς αντί για τα θετικά, τα άτομα μπορεί να σκεφτούν αρνητικά βιώματα, απογοητεύσεις, αποτυχίες, λύπες που θα τους οδηγήσει στην δυστυχία, την απογοήτευση σχετικά με τον εαυτό τους και μπορεί να μείνουν απαρηγόρητοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απομονώνονται κάποιες φορές από τους άλλους, να βιώνουν απόρριψη και να γίνονται κουραστικοί στους άλλους. Αυτό είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα παράπονα των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι δεν τους αρέσει να κάνουν παρέα με άτομα της τρίτης ηλικίας.
Για να λειτουργήσει λοιπόν αρμονικά η σχέση ηλικιωμένων και των φροντιστών – συγγενών τους απαιτείται στρατηγική και καλές δεξιότητες επικοινωνίας. Αρχικά από την μεριά των φροντιστών χρειάζεται υπομονή και συμπόνοια για την κατάσταση που βιώνουν οι ηλικιωμένοι. Με την ενσυναίσθηση μπαίνουμε στην θέση τους και αυτό βοηθάει πολύ στην κατανόηση της κατάστασης. Πχ «θα τον κουράζει πολύ να κινείται τόσο αργά». Δίνοντάς τους το δικαίωμα να αποφασίζουν για απλά πράγματα της καθημερινότητας κάνουμε τους ηλικιωμένους μας να νιώθουν υπολογίσιμοι και να ενισχύεται η αξιοπρέπειά τους. Δίνοντάς τους επιλογές και πρωτοβουλίες θα ενισχύσουμε το αίσθημα του ελέγχου της ζωής τους από τους ίδιους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ηλικιωμένοι μας είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν και νεότεροι απλά τώρα μας έχουν λίγο περισσότερο ανάγκη. +entita matsinska
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το