Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Εδώ Ελλάδα. Μία ακόμα ημέρα που οι τράπεζες είναι κλειστές, η αγορά νεκρή και κόσμο συναντάς μόνο στα supermarkets και τα ATMs.
Κάπου εκεί ανάμεσα κι εγώ. Όλη μέρα στην δουλειά με αυτή να σημειώνει πτώση έως και 70%, τα πάγια έξοδα να τρέχουν χωρίς εκπτώσεις, τα απρόοπτα να πληθαίνουν κι εγώ να βλέπω το κόκκινο στα καθημερινά ή μηνιαία μου "Έσοδα/Έξοδα", αναγκάζοντάς με να αρχίζω να αναθεωρώ το πλάνο που είχα φτιάξει για το προσεχές διάστημα. Μια προγραμματισμένη αγορά, μία σημαντική εκδήλωση, μερικές σκόρπιες αποδράσεις ηρεμίας και στο τέλος μία δεύτερη πολύ σημαντική εκδήλωση στην οποία επίσης θα συμμετέχω. Γεγονότα για τα οποία είτε είχα τα χρήματα, είτε θα τα είχα μέχρι την έλευση τους και τώρα..;
Ζω μία καθημερινότητα όπου τα έσοδα μου έχουν μειωθεί κατά 70% όμως τα έξοδα μου δεν μπορούν να υποστούν ανάλογη μείωση. Ποια είναι η επιλογή μου; Τι κάνω; Που μπορώ να βασιστώ για να συνεχίσω απρόσκοπτος το πλάνο μου;
Ουσιαστικά δεν έχω τίποτα αυτή τη στιγμή. Παντού γύρω μου βλέπω γκρίνια, αβεβαιότητα, φόβο και ανασφάλεια. Σαν μέσα στον Ιούλιο να είναι η Ελλάδα στο ψυγείο αναμένοντας αποφάσεις και συμφωνίες που θα επανεκκινήσουν την λειτουργία της χώρα μας. Έως τότε αισθάνομαι εγκλωβισμένος σ' αυτήν, σαν ένας κόμπος να με πνίγει και να με περιορίζει. +Yanni Spiridakis
Κάπου εκεί ανάμεσα κι εγώ. Όλη μέρα στην δουλειά με αυτή να σημειώνει πτώση έως και 70%, τα πάγια έξοδα να τρέχουν χωρίς εκπτώσεις, τα απρόοπτα να πληθαίνουν κι εγώ να βλέπω το κόκκινο στα καθημερινά ή μηνιαία μου "Έσοδα/Έξοδα", αναγκάζοντάς με να αρχίζω να αναθεωρώ το πλάνο που είχα φτιάξει για το προσεχές διάστημα. Μια προγραμματισμένη αγορά, μία σημαντική εκδήλωση, μερικές σκόρπιες αποδράσεις ηρεμίας και στο τέλος μία δεύτερη πολύ σημαντική εκδήλωση στην οποία επίσης θα συμμετέχω. Γεγονότα για τα οποία είτε είχα τα χρήματα, είτε θα τα είχα μέχρι την έλευση τους και τώρα..;
Ζω μία καθημερινότητα όπου τα έσοδα μου έχουν μειωθεί κατά 70% όμως τα έξοδα μου δεν μπορούν να υποστούν ανάλογη μείωση. Ποια είναι η επιλογή μου; Τι κάνω; Που μπορώ να βασιστώ για να συνεχίσω απρόσκοπτος το πλάνο μου;
Ουσιαστικά δεν έχω τίποτα αυτή τη στιγμή. Παντού γύρω μου βλέπω γκρίνια, αβεβαιότητα, φόβο και ανασφάλεια. Σαν μέσα στον Ιούλιο να είναι η Ελλάδα στο ψυγείο αναμένοντας αποφάσεις και συμφωνίες που θα επανεκκινήσουν την λειτουργία της χώρα μας. Έως τότε αισθάνομαι εγκλωβισμένος σ' αυτήν, σαν ένας κόμπος να με πνίγει και να με περιορίζει. +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το