Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Όσοι ζούσατε σε αυτόν τον κόσμο και εντός των ελληνικών συνόρων την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα -δεν μπορεί- θα είχατε πάρει είδηση την προπαγάνδα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών ενάντια του "ΟΧΙ" και προφανώς υπέρ του "ΝΑΙ".
Νομίζω πως αυτή τη φορά το παράκαναν τόσο πολύ που θορύβησαν ακόμα και κόσμο σαν εμένα που δεν τους παρακολουθεί και δεν τους ενδιαφέρει κατ' ανάγκη τι λένε στον απλό πολίτη που στην πλειοψηφία του ενημερώνεται από αυτούς.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι πως η Ένωση Συντακτών Εφημερίδων Αθηνών και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο προχώρησαν προχθές σε πειθαρχικές διώξεις ενάντια συγκεκριμένων δημοσιογράφων των καναλιών αυτών για την μεροληπτική τους στάση.
Αρκεί πρώτον να παρατηρήσουμε πως αυτή η δίωξη δεν θα είχε γίνει ποτέ αν τα κανάλια αυτά είχαν επιλέξει να συμπλέουν με τις απόψεις της κυβέρνησης, όμως τώρα η ιστορία πήγαινε ανάποδα και μην ξεχνάτε πως η επαναστάτρια Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει διορίσει εκεί στην ΕΣΡ την μητέρα της, οπότε...
Ο προβληματισμός όμως αφορά το αν αυτό που έγινε είναι σωστό. Οι σταθμοί είναι ιδιωτικοί και οι δημοσιογράφοι έχουν την ελευθερία της γνώμης τους. Γιατί κάποιος πρέπει να τους επιβάλλει την αντικειμενικότητα; Σκεφτείτε το: Ο κόσμος που αγοράζει εφημερίδες συνήθως επιλέγει ανάλογα με το πολιτικό του φρόνημα, ακόμα και στις αθλητικές, συνήθως αγοράζει ανάλογα με το τι ομάδα υποστηρίζει. Ποιος σας λέει πως στην τηλεόραση είναι διαφορετικά τα πράγματα; Και σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν υπήρχε πράγματι μεροληπτική στάση (που ναι, υπήρχε), ποιος μπορεί να παρέμβει σε μια κοινωνία ελεύθερης έκφρασης;
Δεν υπερασπίζομαι την Τρέμη και τον Πρετεντέρη, κάθε άλλο. Όμως δίωξη σε δημοσιογράφο που ασκεί το επάγγελμά του ελεύθερα, πλαφόν στις αναλήψεις, όριο συναλλαγών, όριο μετρητών σε όσους ταξιδεύουν, κλειστές τράπεζες και χρηματιστήρια. Ξέρετε αυτά, δεν ακούγονται καθόλου μα καθόλου χαρακτηριστικά μιας ελεύθερης κοινωνίας... +Yanni Spiridakis
Νομίζω πως αυτή τη φορά το παράκαναν τόσο πολύ που θορύβησαν ακόμα και κόσμο σαν εμένα που δεν τους παρακολουθεί και δεν τους ενδιαφέρει κατ' ανάγκη τι λένε στον απλό πολίτη που στην πλειοψηφία του ενημερώνεται από αυτούς.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι πως η Ένωση Συντακτών Εφημερίδων Αθηνών και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο προχώρησαν προχθές σε πειθαρχικές διώξεις ενάντια συγκεκριμένων δημοσιογράφων των καναλιών αυτών για την μεροληπτική τους στάση.
Αρκεί πρώτον να παρατηρήσουμε πως αυτή η δίωξη δεν θα είχε γίνει ποτέ αν τα κανάλια αυτά είχαν επιλέξει να συμπλέουν με τις απόψεις της κυβέρνησης, όμως τώρα η ιστορία πήγαινε ανάποδα και μην ξεχνάτε πως η επαναστάτρια Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει διορίσει εκεί στην ΕΣΡ την μητέρα της, οπότε...
Ο προβληματισμός όμως αφορά το αν αυτό που έγινε είναι σωστό. Οι σταθμοί είναι ιδιωτικοί και οι δημοσιογράφοι έχουν την ελευθερία της γνώμης τους. Γιατί κάποιος πρέπει να τους επιβάλλει την αντικειμενικότητα; Σκεφτείτε το: Ο κόσμος που αγοράζει εφημερίδες συνήθως επιλέγει ανάλογα με το πολιτικό του φρόνημα, ακόμα και στις αθλητικές, συνήθως αγοράζει ανάλογα με το τι ομάδα υποστηρίζει. Ποιος σας λέει πως στην τηλεόραση είναι διαφορετικά τα πράγματα; Και σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν υπήρχε πράγματι μεροληπτική στάση (που ναι, υπήρχε), ποιος μπορεί να παρέμβει σε μια κοινωνία ελεύθερης έκφρασης;
Δεν υπερασπίζομαι την Τρέμη και τον Πρετεντέρη, κάθε άλλο. Όμως δίωξη σε δημοσιογράφο που ασκεί το επάγγελμά του ελεύθερα, πλαφόν στις αναλήψεις, όριο συναλλαγών, όριο μετρητών σε όσους ταξιδεύουν, κλειστές τράπεζες και χρηματιστήρια. Ξέρετε αυτά, δεν ακούγονται καθόλου μα καθόλου χαρακτηριστικά μιας ελεύθερης κοινωνίας... +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν ξέρω αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου. Σίγουρα ο καθένας έχει το δικαίωμα να πει ελεύθερα τη γνώμη του και να υποστηρίξει ότι θέλει, φτάνει να μην διαφημήζει το συγκεκριμένο κανάλι, εφημερίδα Ο.Κ. ότι είναι αντικειμενικό και αδέσμευτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, πιθανότατα αυτός ο διαχωρισμός θα έπρεπε να γίνεται, όμως μετά ποια επιτροπή θα αξιολογούσε το αν τηρούνταν;
ΔιαγραφήΣε κάθε περίπτωση το ζήτημα είναι μάλλον καθαρά υποκειμενικό.