Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Είμαι σε έναν αρκετά κεντρικό δρόμο του Ηρακλείου τις προάλλες και παρατηρώ ένα ζευγάρι τουριστών περίπου στα σαράντα. Όχι από αυτούς τους λέτσους που κοροϊδεύω, αλλά αντιθέτως αρκετά προσεγμένοι στην εμφάνισή τους αν και σε διακοπές οι άνθρωποι.
Περνάνε λοιπόν μπροστά από ένα κλασικό σκηνικό ελληνικού τοπίου στον δρόμο, με μπάζα, σκουπίδια, κακοτεχνίες στο πεζοδρόμιο και πιο πέρα αφίσες μισοσκισμένες από τις μέρες του Δημοψηφίσματος! Το ζευγάρι περνάει με τον χάρτη ανά χείρας, ξεπερνώντας με σχετική δυσκολία τα εμπόδια του δρόμου και συνεχίζει.
Σε όλη αυτή την τυχαία συνάντηση μέχρι να προσπεράσει ο ένας τον άλλο, παρατηρώ τους δύο επισκέπτες να έχουν ένα γαλήνιο ύφος στολισμένο με ένα ήπιο χαμόγελο σαν... στοργικό και ενώ εγώ έχω το κλασικό ύφος του ανθρώπου της πόλης, γεμάτο άγχος και νευρικότητα, σαστίζω βλέποντάς τους. Αυτό το χαμόγελο μου έμεινε πάρα πολύ. Με προβλημάτισε ιδιαίτερα.
Τι χαμόγελο ήταν αυτό; Ήταν αυτό που έχεις όταν σκέφτεσαι "δεν πειράζει, έχει τόσες άλλες ομορφιές να δούμε" ή "οι άνθρωποι έχουν τόσα πολλά προβλήματα, που να μαζεύουν τώρα το κάθε σκουπιδάκι"; Ήταν όμως αυτό ή ήταν το άλλο το "ας κάνουμε μερικά μπανάκια ακόμα και μετά θα γυρίσουμε στην όμορφη και καλοφτιαγμένη χώρα μας, γιατί εδώ... χμ, κοίτα χάλια"! Ειλικρινά σας το λέω δεν μπόρεσα να αποφασίσω ποιο από τα δύο χαμόγελα είδα εκείνη την ώρα στο πρόσωπό τους. +Yanni Spiridakis
Περνάνε λοιπόν μπροστά από ένα κλασικό σκηνικό ελληνικού τοπίου στον δρόμο, με μπάζα, σκουπίδια, κακοτεχνίες στο πεζοδρόμιο και πιο πέρα αφίσες μισοσκισμένες από τις μέρες του Δημοψηφίσματος! Το ζευγάρι περνάει με τον χάρτη ανά χείρας, ξεπερνώντας με σχετική δυσκολία τα εμπόδια του δρόμου και συνεχίζει.
Σε όλη αυτή την τυχαία συνάντηση μέχρι να προσπεράσει ο ένας τον άλλο, παρατηρώ τους δύο επισκέπτες να έχουν ένα γαλήνιο ύφος στολισμένο με ένα ήπιο χαμόγελο σαν... στοργικό και ενώ εγώ έχω το κλασικό ύφος του ανθρώπου της πόλης, γεμάτο άγχος και νευρικότητα, σαστίζω βλέποντάς τους. Αυτό το χαμόγελο μου έμεινε πάρα πολύ. Με προβλημάτισε ιδιαίτερα.
Τι χαμόγελο ήταν αυτό; Ήταν αυτό που έχεις όταν σκέφτεσαι "δεν πειράζει, έχει τόσες άλλες ομορφιές να δούμε" ή "οι άνθρωποι έχουν τόσα πολλά προβλήματα, που να μαζεύουν τώρα το κάθε σκουπιδάκι"; Ήταν όμως αυτό ή ήταν το άλλο το "ας κάνουμε μερικά μπανάκια ακόμα και μετά θα γυρίσουμε στην όμορφη και καλοφτιαγμένη χώρα μας, γιατί εδώ... χμ, κοίτα χάλια"! Ειλικρινά σας το λέω δεν μπόρεσα να αποφασίσω ποιο από τα δύο χαμόγελα είδα εκείνη την ώρα στο πρόσωπό τους. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το