ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το μουσουλμανικό δίλημμα

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis 

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έχουν αγγίξει λίγο πολύ όλους μας και κάθε μέρα μας αποδεικνύει πως ζούμε σε μια εφιαλτική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Από το τέλος του ψυχρού πολέμου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μέχρι σήμερα, υπάρχει ένας συνεχόμενος αναβρασμός και μια συγκυρία που κυριολεκτικά μας έχει μπερδέψει. Σε τελική ανάλυση δεν ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός και ποιος είναι ο φίλος… Ξεχάστηκαν τα ιδανικά για το οποία κάποτε παλεύαμε και πιστεύαμε και γίναμε πιόνια των μεγάλων συμφερόντων που σύγχισαν τις καταστάσεις κι άρχισαν να υπαγορεύουν σε μας τι πρέπει να γίνεται «για το καλό μας».

Τα Σόδομα και τα Γόμορρα του πλανήτη μας έχουν τελευταία εστιάσει την προσοχή τους στο θρησκευτικό φανατισμό και συγκεκριμένα τον ιερό πόλεμο των μουσουλμάνων ενάντια των «απίστων». Ο θρησκευτικός φανατισμός και κατ’ επέκταση ο οποιοσδήποτε φανατισμός αψηφά κάθε μέτρο λογικής και γι’ αυτό το λόγο είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί. Υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ηθικών αρχών που δεν μπορεί να γεφυρωθεί και η Δύση συνεχίζει να εμπνέεται από τις φιλελεύθερες ιδέες της ανεξιθρησκείας. Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα της ανεξιθρησκείας, άλλωστε και η δικιά μου θρησκεία ήταν κάποτε καταπιεσμένη και κατατρεγμένη. Το πρόβλημα όμως ξεκινάει όταν αυτή η ελευθερία αρχίζει να εισβάλει και να διαβρώνει το δικό μου τρόπο ζωής. Δυστυχώς όπως πάντα ξεχνάμε να κοιτάξουμε πίσω και να μάθουμε αυτά που η ιστορία μας δίδαξε. Συγκεκριμένα η εξάπλωση του ισλάμ έγινε δια πυρός και σιδήρου και η αδιάλλακτη κοσμοθεωρία αυτής της θρησκείας πυρώνει τα ακραία που σήμερα ζούμε καθημερινά.

Η προσφυγιά είναι ένα σκληρό και απάνθρωπο γεγονός. Εμείς οι Έλληνες το ξέρουμε καλύτερα από όλους τους άλλους λαούς της Δύσης. Ποιος δεν δάκρυσε στις φριχτές εικόνες των πνιγμένων παιδιών στις παραλίες και στα νερά της Μεσόγειου; Από την άλλη όμως ποιος δεν εξοργίστηκε όταν έμαθε πως ένας από τους τρομοκράτες του Παρισιού πέρασε σαν πρόσφυγας από τη Λέρο; Ποια είναι λοιπόν η λύση του προβλήματος; Δυστυχώς για ‘μένα δεν υπάρχει μια λύση που να μπορεί να είναι δίκαιη για κανέναν. Τα παραδείγματα των μουσουλμάνων μεταναστών μας αφήνουν μια άσχημη γεύση στο στόμα. Εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα να πάρουν από εμάς τον τρόπο ζωής μας, τις συνήθειές μας και τα έθιμά μας; Εμείς πρέπει να αλλάξουμε και να αποδεχτούμε τις δικές τους συνήθειες; Εγώ αρνούμαι κατηγορηματικά και δηλώνω αντίθετος στο φιλελευθερισμό που έχει καταστρέψει την ταυτότητα της κάθε χώρας και του αντιπρόσωπου πληθυσμού. Αυτό δεν είναι εθνικισμός, αυτό είναι σεβασμός προς αυτόν που καλοπροαίρετα σε φιλοξενεί. Λυπάμαι αλλά δηλώνω αντίθετος στη διάβρωση του πολιτισμού μου από την εισβολή αυτών που σήμερα είναι κατατρεγμένοι αλλά αύριο θα διεκδικούν αυτά που δεν τους ανήκουν.

Οι δηλώσεις ορισμένων μουσουλμάνων κατά των τρομοκρατικών ενεργειών δε με πείθουν. Δεν άκουσα από καμία μουσουλμανική χώρα να καταδικάσει κατηγορηματικά τα συμβάντα των τζιχαντιστών! Αν θέλουν κάποτε να μας πείσουν και να μας κάνουν να αλλάξουμε γνώμη για το Ισλάμ πρέπει να το δείξουν χειροπιαστά και να φιμώσουν τα ανώμαλα ζώα της θρησκείας τους… + Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ