Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Συχνά αναφέρω πως στα πάντα στην ζωή είναι ζήτημα διαχείρισης. Ειδικά στις μέρες μας, όπου οι πόροι έχουν λιγοστέψει, η διαχείριση μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας. Είτε μιλάμε για την κρατική διακυβέρνηση, είτε για το κουμάντο στο νοικοκυριό μιας οικογένειας, είτε απλά για το πενιχρό χαρτζιλίκι ενός φοιτητή εκτός έδρας.
Και σε ότι αφορά την ανάπτυξη, δεν πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς κακοδιαχείρισης. Δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. Καλώς ή κακώς, η Δύση αναπτύσσεται θεσμικά (ας πούμε), κοινωνικά, επικοινωνιακά, συγκοινωνιακά και με πολλούς ακόμα θεμιτούς τρόπους. Νέα κτίρια, νέους δρόμους, νέες τεχνολογίες, νέες παροχές προς τους πολίτες.
Το... τυράκι που φτάνει στην Ελλάδα είναι μικρό. Αναφέρεται σε επιδοτούμενα προγράμματα που πρέπει να γίνει ένας κανονικός αγώνας δρόμου για να μπορέσουν να δημοπρατηθούν και να ενταχθούν σε αυτά με βασανιστικά χρονοδιαγράμματα και μελέτες ακριβείας. Ακόμα και στην κατάσταση που βρισκόμαστε, τέτοιες επιδοτήσεις υπάρχουν, αρκεί να μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε. Και εκεί, ξεκινάει το ζήτημα της διαχείρισης.
Στην Κρήτη, για παράδειγμα, κάθε χρόνο θρηνούμε μία κωμόπολη από νεκρούς στην άσφαλτο. Αυτό είναι γεγονός. Πολλά από αυτά τα θύματα, θα ήταν σήμερα ζωντανά αν μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν δρόμο που θα διέσχιζε τον Βόρειο Οδικό Άξονα της Κρήτης που θα είχε τις προδιαγραφές ενός αυτοκινητόδρομου -όπως θεωρητικά είναι ο Ε90- και αυτό ίσως να μην προξενεί μεγάλη εντύπωση σε όλους τους αναγνώστες που καθημερινά διασχίζουν την Αττική ή την Εγνατία Οδό, όμως για όλους εμάς που καθημερινά εξυπηρετούμαστε από έναν αυτοκινητόδρομο που μοιάζει με επαρχιακό δρόμο η διαφορά είναι γεγονός. Πρόκειται για έναν δρόμο που σχεδιάζεται από την δεκαετία του εβδομήντα. Και αυτό, είναι επίσης γεγονός. Πρόκειται για έναν δρόμο που μικρά κομμάτια του έχουν υλοποιηθεί σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, παίρνοντας ακόμα και δεκαετίες για δυο-τρία χιλιόμετρα! Πάραυτα παραμένει γεμάτος μπαλώματα, έχοντας δύο από τα δέκα πιο επικίνδυνα σημεία σε ολόκληρη την οδική Ελλάδα κι ας είναι αυτοκινητόδρομος! Και αυτό... είναι γεγονός.
Σήμερα, διαβάζουμε πως δημοπρατείται η Σιδηροδρομική Εγνατία με πέντε δισεκατομμύρια ευρώ! Ένα έργο που απλά θα προστεθεί στην οδική Εγνατία πολλά κομμάτια της οποίας παραμένουν χωρίς κίνηση για ώρες. Τώρα, είναι απαραίτητο να φτιαχτεί νέα σιδηροδρομική γραμμή σε ολόκληρη την Βόρεια και Δυτική Ελλάδα, την ίδια ώρα που ένας δρόμος που περιμένει εδώ και σαράντα χρόνια και που απαιτεί περίπου το ένα δέκατο για να αποπερατωθεί, ενώ συνεχίζει να αποτελεί πολιτική υπόσχεση και σκονισμένο ντοσιέ σε κυβερνητικό συρτάρι;
Όχι, δεν είναι η πρώτη φορά που η Κρήτη βλέπει την πλάτη της Ελλάδας στον τομέα της ανάπτυξης. Το νέο αεροδρόμιο Ηρακλείου έχει εκπονηθεί ως μελέτη τέσσερις φορές, έχει αναγγελθεί από τέσσερις υπουργούς. Που βρίσκεται; Δεν έχει καν εγκριθεί κάποια μελέτη για αυτό! Και μιλάμε για το δεύτερο αεροδρόμιο σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα (μετά το Ελευθέριος Βενιζέλος).
Το αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου, έκλεισε πριν μια δεκαετία για να ανακατασκευαστεί και να επεκταθεί σε τρία νέα κτίρια που όλοι θαυμάζαμε όταν χτιζόντουσαν. Άλλωστε τα εκθέματα του μινωικού πολιτισμού είναι άπειρα και οι ανακαλύψεις σχεδόν καθημερινές. Τελικά, άνοιξε μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια και έχοντας πολλές αίθουσες ακόμα κλειστές, όπως και πολλά εκθέματα, ακόμα σε αποθήκες! Και μιλάμε για το δεύτερο σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικό μουσείο στην Ελλάδα (μετά των Αθηνών).
Να συνεχίσω; +Yanni Spiridakis
Και σε ότι αφορά την ανάπτυξη, δεν πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς κακοδιαχείρισης. Δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. Καλώς ή κακώς, η Δύση αναπτύσσεται θεσμικά (ας πούμε), κοινωνικά, επικοινωνιακά, συγκοινωνιακά και με πολλούς ακόμα θεμιτούς τρόπους. Νέα κτίρια, νέους δρόμους, νέες τεχνολογίες, νέες παροχές προς τους πολίτες.
Το... τυράκι που φτάνει στην Ελλάδα είναι μικρό. Αναφέρεται σε επιδοτούμενα προγράμματα που πρέπει να γίνει ένας κανονικός αγώνας δρόμου για να μπορέσουν να δημοπρατηθούν και να ενταχθούν σε αυτά με βασανιστικά χρονοδιαγράμματα και μελέτες ακριβείας. Ακόμα και στην κατάσταση που βρισκόμαστε, τέτοιες επιδοτήσεις υπάρχουν, αρκεί να μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε. Και εκεί, ξεκινάει το ζήτημα της διαχείρισης.
Στην Κρήτη, για παράδειγμα, κάθε χρόνο θρηνούμε μία κωμόπολη από νεκρούς στην άσφαλτο. Αυτό είναι γεγονός. Πολλά από αυτά τα θύματα, θα ήταν σήμερα ζωντανά αν μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν δρόμο που θα διέσχιζε τον Βόρειο Οδικό Άξονα της Κρήτης που θα είχε τις προδιαγραφές ενός αυτοκινητόδρομου -όπως θεωρητικά είναι ο Ε90- και αυτό ίσως να μην προξενεί μεγάλη εντύπωση σε όλους τους αναγνώστες που καθημερινά διασχίζουν την Αττική ή την Εγνατία Οδό, όμως για όλους εμάς που καθημερινά εξυπηρετούμαστε από έναν αυτοκινητόδρομο που μοιάζει με επαρχιακό δρόμο η διαφορά είναι γεγονός. Πρόκειται για έναν δρόμο που σχεδιάζεται από την δεκαετία του εβδομήντα. Και αυτό, είναι επίσης γεγονός. Πρόκειται για έναν δρόμο που μικρά κομμάτια του έχουν υλοποιηθεί σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, παίρνοντας ακόμα και δεκαετίες για δυο-τρία χιλιόμετρα! Πάραυτα παραμένει γεμάτος μπαλώματα, έχοντας δύο από τα δέκα πιο επικίνδυνα σημεία σε ολόκληρη την οδική Ελλάδα κι ας είναι αυτοκινητόδρομος! Και αυτό... είναι γεγονός.
Σήμερα, διαβάζουμε πως δημοπρατείται η Σιδηροδρομική Εγνατία με πέντε δισεκατομμύρια ευρώ! Ένα έργο που απλά θα προστεθεί στην οδική Εγνατία πολλά κομμάτια της οποίας παραμένουν χωρίς κίνηση για ώρες. Τώρα, είναι απαραίτητο να φτιαχτεί νέα σιδηροδρομική γραμμή σε ολόκληρη την Βόρεια και Δυτική Ελλάδα, την ίδια ώρα που ένας δρόμος που περιμένει εδώ και σαράντα χρόνια και που απαιτεί περίπου το ένα δέκατο για να αποπερατωθεί, ενώ συνεχίζει να αποτελεί πολιτική υπόσχεση και σκονισμένο ντοσιέ σε κυβερνητικό συρτάρι;
Όχι, δεν είναι η πρώτη φορά που η Κρήτη βλέπει την πλάτη της Ελλάδας στον τομέα της ανάπτυξης. Το νέο αεροδρόμιο Ηρακλείου έχει εκπονηθεί ως μελέτη τέσσερις φορές, έχει αναγγελθεί από τέσσερις υπουργούς. Που βρίσκεται; Δεν έχει καν εγκριθεί κάποια μελέτη για αυτό! Και μιλάμε για το δεύτερο αεροδρόμιο σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα (μετά το Ελευθέριος Βενιζέλος).
Το αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου, έκλεισε πριν μια δεκαετία για να ανακατασκευαστεί και να επεκταθεί σε τρία νέα κτίρια που όλοι θαυμάζαμε όταν χτιζόντουσαν. Άλλωστε τα εκθέματα του μινωικού πολιτισμού είναι άπειρα και οι ανακαλύψεις σχεδόν καθημερινές. Τελικά, άνοιξε μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια και έχοντας πολλές αίθουσες ακόμα κλειστές, όπως και πολλά εκθέματα, ακόμα σε αποθήκες! Και μιλάμε για το δεύτερο σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικό μουσείο στην Ελλάδα (μετά των Αθηνών).
Να συνεχίσω; +Yanni Spiridakis
Η αληθεια ειναι οτι το αθηνοκεντρικο κρατος εχει παρατησει στην τυχη τους πολλές περιφέρειες της επαρχίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός της Κρήτης νομίζω ότι σε ακομα χειροτερη θεση βρισκονται Θράκη και Ηπειρος.....
Παντως και στην Κρητη οπως μας ενημερωνεις φιλε μου εχουν βαλτωσει τα μεγαλα εργα και οι χρηματοδοτησεις...
Το περίεργο είναι ότι στην ελληνικη βουλή συνολικά βρίσκονται καμια 40αρια Κρητικοι βουλευτές (ισως και περισσοτεροι) σε όλα τα κομματα κι απορώ ποια είναι η στάση τους....
Νομιζω πως καπου φταινε και οι ιδιοι οι Κρητικοι....
Αλλωστε στην πατριδα μας συνηθιζεται το.... γραψιμο του λαου γενικως απο τους πολιτικούς (απατεωνες)....
Κι ετσι οι κυβερνησεις γραφουν στα παλια τους υποδηματα ολους μας....
Θεωρω λοιπον οτι πρεπει να συντονισθουν οι προσπαθειες των Κρητικών με τους τοπικους βουλευτες....
δεν θα διαφωνήσω σε αυτό που λες. Άλλωστε οι ευθύνες ξεκινούν από εδώ για όλα όσα συμβαίνουν εδώ, ωστόσο είναι αδύνατο να μην δούμε την προκλητική ανισοτιμία (αν υπάρχει η λέξη) που εφαρμόζεται στα δημόσια έργα
Διαγραφή