ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο (νέος) πρόεδρος που έχουμε(;) ανάγκη

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Επειδή ευελπιστώ αυτό το κείμενο να διαβάζεται και μετά από πολλά χρόνια, να διευκρινίσω πως στο ΠΑΣΟΚ πρόεδρος (και ιδρυτής) ήταν ο Παπανδρέου από το 1974 έως το 1996, αλλά και από το 2004 έως το 2012. Αντίστοιχα στη Νέα Δημοκρατία πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Μητσοτάκης από το 1984 έως το 1994 και από χθες, 2016 μέχρι όσο πάει. Όσοι διαβάζεται το κείμενο κοντά στην εποχή της δημοσίευσής του, γνωρίζετε ακριβώς σε τι αναφέρομαι, για όλους τους υπόλοιπους να χαλάσω την έκπληξη και να σας πω πως πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα.

Αφήνουμε την πλάκα λοιπόν και καλωσορίζουμε τον νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας στην πολιτική σκηνή. Όχι ότι αυτή είναι άγνωστη σε αυτόν, δισέγγονο του Ελευθερίου Βενιζέλου είναι και όλο του το γενεαλογικό δέντρο, πολιτικοί είναι, όσο γι' αυτόν... δεν λες πως είναι η προσωποποίηση της πολιτικής εμπειρίας, όμως την ίδια στιγμή πρωθυπουργός της χώρας είναι ένας άνεργος πρώην πρόεδρος του δεκαπενταμελούς του σχολείου του, οπότε, γιατί όχι;

Ας ξεκινήσουμε με ορισμένες σκέψεις, σχόλια και διευκρινήσεις, όπως για παράδειγμα πως δεν είμαι και ουδέποτε ήμουν εγώ προσωπικά ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας.

Επίσης να σημειώσω πως προσωπικά χάρηκα με την εκλογή του. Ο αντίπαλός του ήταν μέλος της χειρότερης κυβέρνησης μετά την μεταπολίτευση, ενώ το ύφος νταλικέρη έχει πλάκα, αλλά δεν κυβερνά χώρες.

Έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως η είδηση της νίκης του συνοδεύτηκε από πολλά συγχαρητήρια μηνύματα από πολιτικούς αντιπάλους (ε, όχι και τον Τσίπρα) και άσχετους με το κόμμα, πολίτες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να εμφανίζεται στην Βουλή στο εξής με ρούχα adidas η οποία και πρεσβεύει τη γνωστή φράση: "impossible is nothing" αν και το παίρνω πίσω, γιατί η εν λόγω εταιρεία είναι γερμανική, οπότε δημιουργούνται κακοί συνειρμοί και μακριά από 'μας.

Κι έτσι φτάνουμε στο πρώτο σοβαρό σχόλιο για την εκλογή του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος εκπροσωπεί μία εικόνα πολιτικού που δεν απεχθάνεται ο μέσος έλληνας. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος με σπουδές, επαγγελματική εμπειρία, στρατιωτική θητεία και οικογένεια. Πράγματα που δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένα με την πολιτική ικανότητα κάποιου, όμως συνδέονται με την εντιμότητα του και αυτό αποτελεί βασική προϋπόθεση ενός πολιτικού ακόμα κι αν αυτές οι δύο λέξεις μοιάζουν τόσο αντιφατικές όταν συνυπάρχουν σε μία πρόταση .

Το ότι αποτελεί έναν πρόεδρο κόμματος βέβαια στα σαράντα οχτώ του, δε σημαίνει πως θα αρχίσουμε να τον επαινούμε για εκσυγχρονισμό, νέα ελπίδα, πέρασμα στο νέο και σύγχρονο κι άλλες τέτοιες ανοησίες που "λουστήκαμε" με τον χειρότερο τρόπο εκλέγοντας πρωθυπουργό έναν νεαρό που μόλις ενηλικιώθηκε.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ηγέτης. Ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ, όμως ας μην μπερδευόμαστε: Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ηγέτες μπαλκονιού πλέον. Θέλουμε έναν σοβαρό διαχειριστή, έναν ταπεινό νοικοκύρη ο οποίος θα βάλει σε τάξη του ελληνικό χάος. Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο Μητσοτάκης, ξέρω όμως πως θα του δώσω την ευκαιρία να κάνει τη διαφορά. Άλλωστε ο στόχος είναι κοινός! Οπότε, μένουμε με τον Κυριάκο! +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ