Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis
Φίλοι μου από
καρδιάς Καλή Χρονιά! +Niko Spiridakis
Σβήσαν τα λαμπερά
φώτα της γιορτής και μια σιγαλιά έχει απλωθεί μέσα στα σπίτια και τη φύση που
έχει κλείσει τα μάτια για τη χειμέρια νάρκη των επόμενων μηνών. Ίσως το κομφετί
να είναι ακόμα κριμένο κάτω από τον καναπέ και οι τοίχοι ν’ αντηχούν στη σκέψη
από τα τσουγκρίσματα και τα γέλια. Ίσως οι γιορτινές διακοσμήσεις να δίνουν ακόμα
βουβά γιορτινά μηνύματα και τα φώτα στο δέντρο ν’ αναβοσβήνουν ρυθμικά πίσω από
χρυσές και κόκκινες μπάλες. Γελαστοί Αϊ Βασίληδες και λευκοί άγγελοι με ρόδινα
μάγουλα τραγουδούν άφωνα το Δόξα εν υψίστη κι ένα ξανθό βρέφος χαμογελάει μέσα
στη αχυρένια κούνια του.
Άλλος ένας χρόνος
πέρασε ακόμα πιο γρήγορα από τον προηγούμενο κι έσκασε σαν το κύμα πάνω στην
ακροθαλασσιά αφρίζοντας για λίγο κι έπειτα χάθηκε μέσα στην απέραντη άμμο του
αιώνα. Μαζί του όλοι οι καημοί, οι χαρές, τα πάθη, οι πόνοι, οι θρυλικές
στιγμές και οι μεγάλες απογοητεύσεις γίναν φαντάσματα της μνήμης. Στοιχειωμένο
το μυαλό αναλογίζεται το παρελθόν και προσπαθεί μάταια να μαντέψει το αβέβαιο μέλλον.
Αβέβαιο, μα εκπληκτικό δίνει χρώμα στη ζωή σαν το τηλεοπτικό σήριαλ που σε
κρατάει σε αγωνία και σε αναγκάζει να παρακολουθείς κάθε βδομάδα για να δεις τι
θα γίνει. Έτσι σαν πέτρινο μονοπάτι οι πλάκες μπαίνουν μια μια και χαράζουν το
δρόμο της ζωής μας, Οι παλιές πέτρες έχουν αρχίσει να γεμίζουν χόρτα και είναι
δύσκολο πια να τις ξεχωρίσεις. Κάποιες πέτρες είναι τέλειες σε μέγεθος με ορθές
γωνίες και λείες επιφάνειες, άλλες είναι ασύμμετρες, με ατέλειες και κοφτερές άκρες,
μερικές είναι βαμμένες με αίμα κι άλλες είναι ξεπλυμένες με δάκρυα, κι άλλες πάλι
λάμπουν σα τον χρυσό και το λευκό μάρμαρο. Όλες όμως ανεξαρτήτως είναι αυτές
που πατήσαμε για να φτάσουμε ως εδώ. Καιρός λοιπόν να ρίξουμε τις νέες πλάκες
μια κι επιλογή δεν έχουμε. Το μονοπάτι επιστροφή δεν έχει γιατί χαράζεται να
τραβάει μόνο μπροστά και ποτέ πίσω.
Οι απογοητεύσεις
και οι στεναχώριες που μας περιμένουν στο νέο χρόνο είναι αναπόφευκτες μα οι
χαρές κι οι επιτυχίες είναι αυτές που μας δίνουν τη δύναμη ν’ ανταπεξέλθουμε στις
δύσκολες στιγμές. Ο ήλιος και πάλι θα κάνει το μακρινό κύκλο του στον ορίζοντα αλλάζοντας
τις σκιές και βάφοντας πορφυρά τα βουνά στη δύση του. Η Σελήνη και πάλι θ’
ασημώσει τις σκοτεινές νύχτες και θα εμπνεύσει τους νέους ποιητές να γράψουν
μαγικές λέξεις. Κι η αγάπη θα ρίξει και πάλι το σπόρο της εκεί που θα βρει
εύφορο χώμα για ν’ ανθήσουν οι νέοι μεγάλοι και φλογεροί έρωτες.
Όπως κι αν πέσουν
οι πλάκες στο μονοπάτι μας ας κάνουμε την ευχή να συνεχίσουμε το διάβα μας με
το κεφάλι ψηλά. Άλλωστε το μονοπάτι δεν είναι ατελείωτο και δεν είναι πολύ
μακρινό…
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το