ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το 1% στραγγαλίζει τον πλανήτη & το επερχόμενο αδιέξοδο θα είναι βίαιο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα απ' ότι θα περίμενε κανείς. Είμαι υπέρ των πλουσίων. Τους χαίρομαι. Δεν ανήκω σε αυτούς, αλλά μπορεί και να τους θαυμάζω! Κέρδισαν τα λεφτά τους με κόπο, με κληρονομιές που μεταφράστηκε σε καλή διαχείριση ή έκλεψαν. Σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιπτώσεις ανήκουν, δεν τους κατηγορώ. Βρήκαν και έκαναν και πολύ καλά έκαναν!

Αυτοί όμως οι άνθρωποι είναι λίγοι και όμως κρατούν ένα στατιστικό που τους κάνει ισχυρότερους από ολόκληρο τον υπόλοιπο πλανήτη και ότι αυτός εμπεριέχει! Πρόκειται για το 1% του πλανήτη το οποίο κατέχει όσο πλούτο διαθέτει το υπόλοιπο 99% Μιας και πιάσαμε τα νούμερα, η έρευνα του OXFAM αναφέρει πως από αυτό το 1% οι εξήντα δύο πλουσιότεροι άνθρωποι διαθέτουν όσο το 50% ολόκληρου του πλούτου του κόσμου! Εξήντα δύο άνθρωποι κατάφεραν να ισοσκελιστούν με ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό τους κάνει πλανητάρχες; Τους δίνει την δυνατότητα να κινούν τα νήματα;

Ας αρχίσει ο προβληματισμός: Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Δύο διαφορετικά πράγματα.

Σημαίνει πως η αγορά είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να απορροφούν σαν Αποτέλεσμα; Γνωστό. Οι φτωχοί, φτωχαίνουν. Οι πλούσιοι απορροφούν τους πόρους αυτής της αποδυνάμωσης επιστρέφοντας χρήματα πολύ λιγότερα στην κοινωνία (φόροι, προγράμματα φιλανθρωπιών, δωρεές, παροχή υπηρεσιών) κι έτσι η θεωρητικά δίκαιη ανακύκλωση της αγοράς, έχει μία τρύπα κάπου στο πλάι της. Μία τρύπα που μεγαλώνει -σαν το όζον ένα πράγμα- και που σε μερικές δεκαετίες ακόμα, θα είναι τόσο μεγάλη που ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα κοινωνικό αδιέξοδο. Σκεφτείτε το: Ασύλληπτα πλούσιοι άνθρωποι με ανθρώπους που πεινάνε στην κυριολεξία. Αφανισμός των μεσαίων στρωμάτων  και πολύ πλούσιοι ή πολύ φτωχοί. Συνεπώς οι πλούσιοι απορροφούν σαν σφουγγάρια ότι τα κατώτερα κλιμάκια πληθυσμού μπορούν να προσφέρουν. Αυτά αγοράζουν και πληρώνουν με βάση την περιορισμένη αγοραστική τους δυνατότητα και αυτό το 1% κερδίζει και κερδίζει και κερδίζει, την ίδια ώρα που ένα κομμάτι του πλούτου αυτού ανταλλάσσεται μεταξύ των μελών όσων ανήκουν σε αυτό (το 1%).

Το δεύτερο (που σας υποσχέθηκα) έρχεται σαν φυσική εξέλιξη του πρώτου. Τι γίνεται όταν λέγεσαι 1% τρως χαβιάρι για πρωινό και οι 99% δεν έχουν λεφτά για κοτόπουλο; Ξαφνικά ξεσπάει η οργή, η αγανάκτηση, ξαφνικά ο άλλος δεν χαίρεται να σε βλέπει στην τηλεόραση επειδή δεν έχει την δυνατότητα να απολαύσει οποιοδήποτε θέαμα (πυραμίδα του Maslow) και μετά... Μπαμ! Λαϊκή οργή ξεσπάει και όσο κι αν το 1% έχει θωρακιστεί, τι μπορεί να κρατήσει το 99% μακριά από δυο-τρία μέρη στον πλανήτη;

Η ιστορία δεν έχει παρακάτω. Ο προβληματισμός ετέθη. Κι αν σας φαντάζει κάπως υπερβολικό ή σενάριο επιστημονικής φαντασίας όλο αυτό σας παραπέμπω στην δεύτερη παράγραφο του κειμένου τούτου. Τώρα κοιτάξτε τα ρολόγια σας: Αν δεν γράφουν 23:58 πάτε πίσω... +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ