Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Θρήνος ξέσπασε στο πανελλήνιο την Πέμπτη που μας πέρασε με τον θάνατο του Παντελή Παντελίδη. Οι λεπτομέρειες είναι ήδη γνωστές και ανακυκλωμένες και σίγουρα δε θα ήθελα να σας κουράσω άλλο. Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι κουράγιο στην οικογένεια. Στις οικογένειες. Σ' όλες τις οικογένειες που έχουν χάσει παιδί, μάνα, πατέρα, αδερφό στους δρόμους. Ο προβληματισμός σήμερα, έχει το χρώμα της ασφάλτου και τη γεύση των δακρύων.
Η ιστορία έμελλε να γράψει πως η Ελλάδα είναι η μητέρα των τροχαίων, τουλάχιστον για τον ευρωπαϊκό χώρο και αναλογικά με το μέγεθός της. Με ατυχήματα νέων που ξεπερνούν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και με το αρνητικό ρεκόρ 1.600 νεκρών και 20.000 τραυματιών σε ένα χρόνο (με στοιχεία του Ιαβέρη), με πολλές ευρωπαϊκές πρωτιές στο εν λόγω ζήτημα, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως μιλάμε για μία μάστιγα που σημαδεύει τη χώρα μας; Τα στατιστικά στοιχεία της τροχαίας μιλούν από μόνα τους:
Το να προσπαθείς να χτυπήσεις αυτό το πρόβλημα στη ρίζα του, έχει την ίδια ματαιότητα με το να κόβεις αέναα τα κεφάλια μιας Λερναίας Ύδρας. Το μαγικό "λάδι" στην απόκτηση του διπλώματος, που χαρίζει σε ανθρώπους χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες την ελευθερία να κυκλοφορούν με τα μέσα τους στο δρόμο, η κουλτούρα που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, η ελαστικότητα του ΚΟΚ, τα πρόστιμα που σβήνονται με ευκολία, οι αραιότατοι έλεγχοι και πολλά άλλα συνιστούν στη δημιουργία της ζοφερής αυτής πραγματικότητας.
Για να επανέλθω λοιπόν στο παράδειγμα της Λερναίας Ύδρας, όπως ο Ηρακλής, για να καταφέρει να την εξουδετερώσει δε δίστασε να χρησιμοποιήσει τη φωτιά, έτσι κι εμείς, σύσσωμοι ως κράτος και κοινωνία, δεν έχουμε παρά να ξεθεμελιώσουμε αυτό το δυσλειτουργικό και αιματηρό σύστημα, και να το αντικαταστήσουμε με ένα αυστηρό και ασφαλές. Να πατάξουμε την παρανομία και να αποκτήσουμε επιτέλους οδηγική παιδεία, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που κρύβει ο δρόμος και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό και το συνάνθρωπο.
Σας παραθέτω σ' αυτό το σημείο εν είδει επιλόγου σελίδες με θέματα κυκλοφοριακής αγωγής. Μία ματιά μόνο μπορεί να αποτρέψει πολλά:
+Κωνσταντίνα Πορφυρού
Η ιστορία έμελλε να γράψει πως η Ελλάδα είναι η μητέρα των τροχαίων, τουλάχιστον για τον ευρωπαϊκό χώρο και αναλογικά με το μέγεθός της. Με ατυχήματα νέων που ξεπερνούν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και με το αρνητικό ρεκόρ 1.600 νεκρών και 20.000 τραυματιών σε ένα χρόνο (με στοιχεία του Ιαβέρη), με πολλές ευρωπαϊκές πρωτιές στο εν λόγω ζήτημα, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως μιλάμε για μία μάστιγα που σημαδεύει τη χώρα μας; Τα στατιστικά στοιχεία της τροχαίας μιλούν από μόνα τους:
 | |
| Στοιχεία για το Α' εξάμηνο του 2015 |
 |
| Στοιχεία για το Α' εξάμηνο του 2015 |
Για να επανέλθω λοιπόν στο παράδειγμα της Λερναίας Ύδρας, όπως ο Ηρακλής, για να καταφέρει να την εξουδετερώσει δε δίστασε να χρησιμοποιήσει τη φωτιά, έτσι κι εμείς, σύσσωμοι ως κράτος και κοινωνία, δεν έχουμε παρά να ξεθεμελιώσουμε αυτό το δυσλειτουργικό και αιματηρό σύστημα, και να το αντικαταστήσουμε με ένα αυστηρό και ασφαλές. Να πατάξουμε την παρανομία και να αποκτήσουμε επιτέλους οδηγική παιδεία, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που κρύβει ο δρόμος και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό και το συνάνθρωπο.
+Κωνσταντίνα Πορφυρού
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το