ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ τί θα γινόταν αν είχες επιλέξει το "άλλο";

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναρωτηθεί τι θα είχε συμβεί αν «τότε» σε εκείνο το δίλημμα που είχαμε, πήραμε την σωστή απόφαση και τελικά κάναμε αυτό που έπρεπε. «Τότε» που έπρεπε να αποφασίσουμε για το αν θα έπρεπε να δώσουμε τέλος σε μια σχέση ή όχι, να επιλέξουμε να φύγουμε από την δουλειά μας αναζητώντας μια καλύτερη αλλού ή να παραμείνουμε στην ίδια, να εκφράσουμε την άποψη μας για κάποιο θέμα ή να σιωπήσουμε, και ούτω καθεξής...

Αργά ή γρήγορα έρχεται η στιγμή που, ακόμα και ο πιο σίγουρος και γεμάτος αυτοπεποίθηση για τις επιλογές του άνθρωπος, κατακλύζεται από δεύτερες (και τρίτες και τέταρτες) σκέψεις και –ακόμα και στιγμιαία- αμφισβητεί τις αποφάσεις του. Μήπως ήταν κάπως βιαστική η απόφαση που πάρθηκε; Έπρεπε να υπάρξει επανεξέταση των επιλογών; Ίσως θα ήταν καλύτερο να είχε ακουστεί και μια επιπλέον άποψη επί του θέματος; Υπήρχε, άραγε, και μια άλλη επιλογή που δεν συνυπολογίστηκε αρχικά αλλά και στην πορεία; Με, εν τέλει, όλα τα προηγούμενα ερωτήματα να καταλήγουν, συνήθως, στο κλασικό σχόλιο που κάνουμε στον εαυτό μας: «αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω και μου συνέβαινε τώρα αυτό, μάλλον  θα επέλεγα να…».

 

Όταν μετέπειτα ξεπεράσουμε το στάδιο της αμφιβολίας, καταφτάνει η ώρα που η φαντασία μας αρχίζει να γνέθει με τα νήματα του μυαλού μας πιθανά σενάρια με σκοπό να εξερευνήσουμε το «που» θα είχαμε βρεθεί εάν είχαμε πράξει διαφορετικά. Δηλαδή, τι δρόμο θα είχαμε ακολουθήσει, τι άλλα μονοπάτια θα είχαν ανοιχτεί, καθώς και, φυσικά, που θα μας είχε βγάλει. Θα βρισκόμασταν σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση από αυτή που είμαστε τώρα; Πόσο θα είχαμε ωφεληθεί και με ποιούς τρόπους θα γινόταν αυτό; Πώς θα είχε εξελιχθεί η ζωή μας μέχρι τώρα; Οι περισσότεροι νομίζω έχουμε πει ή έχουμε ακούσει να λέει κάποιος χαρακτηριστικά: «Αν τότε το είχα κάνει έτσι, πφφ τωωωώρα θα ήμουν αλλιώς…»

Πολλοί υποστηρίζουν ότι «η πρώτη σκέψη/ιδέα/άποψη/ εντύπωση είναι πάντα η πιο σωστή/καλή/συνετή/ορθή», εγώ σκέφτομαι «ίσως». Άλλοι λένε πως κατανοούν πότε πρέπει να υπερισχύει η φωνή της λογικής και πότε το συναίσθημα, όσον αφορά τις αποφάσεις μας, εγώ λέω πως «μακάρι να ήξερα!». Κάποιοι, ακόμα και σε πολύ νεαρή ηλικία, μιλούν για –όντως- σωστές και λάθος αποφάσεις, εγώ πάλι νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά «σχετικό».  Έχω γράψει στο παρελθόν ότι «δεν ξέρω αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο ή απλά συμβαίνουν» όμως θα ήθελα να προσθέσω κάτι σε αυτήν την φράση, σήμερα.

Δεν θα μάθουμε (μάλλον ποτέ) τι θα γινόταν αν είχαμε επιλέξει το "άλλο", όπως επίσης και αν κάναμε «το σωστό». Η κλεψύδρα μπορεί να γυρίσει πάλι ανάποδα όμως για να μετρήσει ένα καινούργιο λεπτό, όχι για να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Παρόλα αυτά, έχω την εντύπωση ότι μέσα μας ο καθένας γνωρίζει τι είναι καλύτερο για εκείνον σε μια συγκεκριμένη φάση της ζωής του και «η εσωτερική μας φωνή» είναι εκείνη που μας καθοδηγεί πιστά. Το θέμα είναι να την ακούσουμε.

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ