κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας
από: contra
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΪ́ΝΔΡΟΣ
Με το κρασί "Da Pipa" και το TV Magic πίστευα ότι τα είχα δει όλα. Ήταν η κορύφωση ενός επικοινωνιακού "ντέρμπι" των δύο "αιωνίων" τέλη 90s, αρχές του 2000 που έμπαινε στη σφαίρα του πικαρίσματος και της προσπάθειας ο ένας να γίνει σαν τον άλλον (σαν τα μούτρα του, για να το πούμε λαϊκά).
Το TV Magic επί Κόκκαλη ήταν η επιτομή μίας απόλυτα καλτ στιγμής της ελληνικής τηλεόρασης. Αν και ξέραμε την ταυτότητα του καναλιού και τους σκοπούς που εξυπηρετούσε, δεν έπαυε να μοιάζει με φτηνή βιντεοταινία της δεκαετίας '80. Με κορύφωση όλων το Final 4 της Μπολόνια όπου παρακολουθούσες τον τελικό του Παναθηναϊκού και στα τάιμ άουτ έμπαιναν σφήνες σποτάκια με γκολ του Ολυμπιακού κατά του Παναθηναϊκού. Επος!
Έρανος με μανδύα καλτ εκπομπής
Όλα αυτά πίστευα ότι ανήκουν σε ένα παρελθόν, πιθανότατα ζοφερό, γραφικό ίσως και γλαφυρό. Μόνο που αρκετά χρόνια αργότερα, το 2016, ζήσαμε την απόλυτη καλτ κατάσταση, σε μία εκπομπή που ουδείς κατάλαβε τι ακριβώς ήταν. Θύμιζε εορταστικό του "Hot Seat" (εξάλλου "γυρίστηκε" στο ίδιο στούντιο που φιλοξενείται το γνωστό τηλεπαιχνίδι), θύμισε εκπομπή μουσικού καναλιού με αφιέρωμα στη Eurovision, θύμισε κάτι από παλιά ελληνική τηλεόραση, τις στιγμές της ιδιωτικής που έχουν μείνει οι θύμησες στο μυαλό ως κάτι ξεπερασμένο.
Αρχικά, θέλω να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα. Άλλο η απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να προχωρήσει σε ανακατασκευή του ιστορικού γηπέδου της Λεωφόρου κι άλλο μία εκπομπή με θέμα αυτό, ως μανδύας τηλεμαραθωνίου που ντρεπόμαστε να πούμε ότι πρόκειται για έρανο και προσπαθούμε να το επικοινωνήσουμε κάπως προς τα έξω.
Είναι άκρως συγκινητική η προσπάθεια να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός ένα δικό του γήπεδο. Ένας σύλλογος που κόλλησε σε κορμοράνους και εμπορικά κέντρα και θα μπορούσε να είναι ο πρώτος που θα απολάμβανε τούτη τη στιγμή ένα υπερσύγχρονο "σπίτι". Καρφωμένος σε ιδέες και νοοτροπίες που τον κράτησαν στο έδαφος, αντί να τον εκτοξεύσουν.
Ο Αλαφούζος κάνει μία τίμια προσπάθεια. Σου λέει "λεφτά δεν έχουμε για να κάνουμε γήπεδο ή να προχωρήσουμε εμείς την ανακατασκευή", οπότε χρησιμοποιεί τα χρήματα της περιφέρειας και αναζητά τους άλλους πόρους για να ολοκληρωθεί το εγχείρημα. Εντυπωσιακό δεν ξέρω αν θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα θα είναι πέρα έως πέρα συγκινητικό να δεις ένα ιστορικό γήπεδο, όπου ο Παναθηναϊκός έζησε σημαντικές στιγμές της πολυετούς ιστορίας του, ανανεωμένο. Με νέες εξέδρες, με ωραίο περίβλημα, να πλησιάζει τέλος πάντων σε μία έδρα αντάξια της ιστορίας και του ονόματος του συλλόγου.
Ο ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΟΝΟΣ ΑΛΛΑ...
Η μοναδική ένσταση σε αυτό είναι το timing. Θέλω να πω ότι ο Γιάννης Αλαφούζος προσπαθεί, μόνος του, να βάλει σε μια τάξη τα οικονομικά του Παναθηναϊκού, καλύπτει τις ζημιές που προκύπτουν την τελευταία τριετία (ζημιές που προέρχονται και από δικά του λάθη, τα οποία λάθη φέρνουν ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς) και περιμένει να εμφανιστεί κάποιος από τους επιφανείς -και ανενεργούς σε σημείο αδιαφορίας- φίλους του Παναθηναϊκού να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να συμμετάσχουν στην προσπάθεια. Εγώ ξέρω ότι αν χρωστάς λεφτά σε πιστωτικές κάρτες και δάνεια και προσπαθείς να τα βάλεις όλα αυτά σε μία τάξη, δεν αποφασίζεις ξάφνου να κάνεις ανακαίνιση στο σπίτι σου. Κάθε πράγμα στον καιρό του.
Ας δεχθούμε, λοιπόν, ότι ο Αλαφούζος θεωρεί ότι τα χρήματα έρχονται με γήπεδο. Γήπεδο σύγχρονο ο Παναθηναϊκός δεν έχει, πληρώνοντας ανοησίες του παρελθόντος. Άρα πάμε στη λύση του λίφτινγκ, ευελπιστώντας ότι όλο αυτό θα φέρει κόσμο, χρήματα και θα ξεκολλήσει τον σύλλογο από τον οικονομικό βάλτο.
Επαναλαμβάνω, πολύ ωραία όλα αυτά. Ρομαντική κίνηση που ακουμπά στο συναίσθημα του κόσμου. Μόνο που εκεί ακριβώς που πας να τον καυλώσεις -για να το πω ωμά- και προσπαθείς να τον σηκώσεις από τον καναπέ για να αναλάβει δράση, έρχεται μία εκπομπή σαν αυτή της Δευτέρας στον ΣΚΑΪ και όλο αυτό σου έρχεται μπούμερανγκ.
ΘΑ ΕΒΓΑΙΝΕ Ο ΜΠΟΝΑΤΣΟΣ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙ "ΦΑΡΣΑ"
Μου έστειλαν πολλοί φίλοι Παναθηναϊκοί μηνύματα στη διάρκεια της εκπομπής. Έτριβαν τα μάτια τους με αυτό που έβλεπαν. Την ίδια ώρα, το τρολάρισμα από τους "απέναντι" έπεφτε σύννεφο. Μαχαιριές στην καρδιά ενός κόσμου που ψάχνει αποκούμπι και ονειρεύεται να ζήσει ξανά έναν Παναθηναϊκό της υπερηφάνειας και των επιτυχιών.
Η Βάσια Τριφύλλη, ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Γιάννης Ζουγανέλης και όλοι όσοι πέρασαν από τον χθεσινό τηλεμαραθώνιο (ή το αφιέρωμα στο ιστορικό γήπεδο, πείτε το όπως θέλετε) ήταν μέλη μίας τηλεοπτικής στιγμής που το μόνο που κατάφερε ήταν να εξοργίσει την πλειοψηφία του κόσμου. Οι καλεσμένοι δεν φταίνε σε τίποτα, κλήθηκαν, πήγαν, προσπάθησαν να επικοινωνήσουν το εγχείρημα και πάμε παρακάτω.
Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, σε άφηνε με ένα αμήχανο χαμόγελο, σαν... προετοιμασία εγκεφαλικού. Στις σφήνες, βλέπαμε να χορεύουν οι τσιρλίντερ, ο Ουγγαρέζος φώναζε ως wanna be Παναθηναϊκάρας προσπαθώντας να ξεσηκώσει το κοινό του στούντιο (κοινό που τέτοια ώρα θα κοιμόταν) και η μοναδική δημοσιογράφος εκεί μέσα που ήξερε τι έκανε και τι ακριβώς θέλει να επικοινωνήσει ο Παναθηναϊκός, η Χριστίνα Βραχάλη, ζούσε ίσως την πιο αμήχανη στιγμή της καριέρας της. Ειδικά όταν ο Γιάννης Αλαφούζος ανακοίνωσε το... υπέρογκο ποσό των 500 (και κάτι) χιλιάδων ευρώ που είχαν μαζευτεί έως εκείνη τη στιγμή, πίστεψα ότι θα βγει από κάπου ο συγχωρεμένος ο Μπονάτσος και θα βάλει τέλος σε όλο αυτό το "μαρτύριο", φωνάζοντας για φάρσα.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΕΡΓΑ, ΟΧΙ... ΡΟΥΛΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ
Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσες φορές έχει καταφέρει η τωρινή διοίκηση του Παναθηναϊκού να διχάσει τον κόσμο. Δεν ξέρω πόσες φορές τον έχει κάνει να ξενερώσει. Δεν ξέρω πόσες φορές εγώ -για παράδειγμα- φαίνομαι ο κακός και αναρωτιέμαι αν είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης και κάνω κάτι λάθος. Δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα ο κόσμος μίας μεγάλης ομάδας θα αναγκαστεί να καταπιεί τα διάφορα φαρμάκια που τον κερνούν.
Τουλάχιστον ας μην επαναληφθεί. Τουλάχιστον ας επικεντρωθούμε όλοι στην αξιοσέβαστη προσπάθεια ανακατασκευής της Λεωφόρου με την ευχή να δούμε μία έδρα που θα σημάνει τη νέα εποχή. Από μακέτες και προσπάθειες χορτάσαμε, ήρθε η ώρα να δούμε έργα. Να δούμε τον Παναθηναϊκό να μεγαλώνει, να δούμε τη Λεωφόρο ανανεωμένη και έτοιμη να ζήσει τις πιένες του παρελθόντος. Να δούμε επιτέλους χαμόγελο στους φίλους της ομάδας. Για εκπομπές σαν αυτές της Δευτέρας, έχουμε άλλα κανάλια να εξυπηρετούν τις "ανάγκες" μας. Εξάλλου, κάθε Σάββατο βράδυ έχει Ρούλα. Φτάνει τόση καλτίλα...
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΪ́ΝΔΡΟΣ
Το TV Magic επί Κόκκαλη ήταν η επιτομή μίας απόλυτα καλτ στιγμής της ελληνικής τηλεόρασης. Αν και ξέραμε την ταυτότητα του καναλιού και τους σκοπούς που εξυπηρετούσε, δεν έπαυε να μοιάζει με φτηνή βιντεοταινία της δεκαετίας '80. Με κορύφωση όλων το Final 4 της Μπολόνια όπου παρακολουθούσες τον τελικό του Παναθηναϊκού και στα τάιμ άουτ έμπαιναν σφήνες σποτάκια με γκολ του Ολυμπιακού κατά του Παναθηναϊκού. Επος!
Έρανος με μανδύα καλτ εκπομπής
Όλα αυτά πίστευα ότι ανήκουν σε ένα παρελθόν, πιθανότατα ζοφερό, γραφικό ίσως και γλαφυρό. Μόνο που αρκετά χρόνια αργότερα, το 2016, ζήσαμε την απόλυτη καλτ κατάσταση, σε μία εκπομπή που ουδείς κατάλαβε τι ακριβώς ήταν. Θύμιζε εορταστικό του "Hot Seat" (εξάλλου "γυρίστηκε" στο ίδιο στούντιο που φιλοξενείται το γνωστό τηλεπαιχνίδι), θύμισε εκπομπή μουσικού καναλιού με αφιέρωμα στη Eurovision, θύμισε κάτι από παλιά ελληνική τηλεόραση, τις στιγμές της ιδιωτικής που έχουν μείνει οι θύμησες στο μυαλό ως κάτι ξεπερασμένο.
Αρχικά, θέλω να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα. Άλλο η απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να προχωρήσει σε ανακατασκευή του ιστορικού γηπέδου της Λεωφόρου κι άλλο μία εκπομπή με θέμα αυτό, ως μανδύας τηλεμαραθωνίου που ντρεπόμαστε να πούμε ότι πρόκειται για έρανο και προσπαθούμε να το επικοινωνήσουμε κάπως προς τα έξω.
Είναι άκρως συγκινητική η προσπάθεια να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός ένα δικό του γήπεδο. Ένας σύλλογος που κόλλησε σε κορμοράνους και εμπορικά κέντρα και θα μπορούσε να είναι ο πρώτος που θα απολάμβανε τούτη τη στιγμή ένα υπερσύγχρονο "σπίτι". Καρφωμένος σε ιδέες και νοοτροπίες που τον κράτησαν στο έδαφος, αντί να τον εκτοξεύσουν.
Ο Αλαφούζος κάνει μία τίμια προσπάθεια. Σου λέει "λεφτά δεν έχουμε για να κάνουμε γήπεδο ή να προχωρήσουμε εμείς την ανακατασκευή", οπότε χρησιμοποιεί τα χρήματα της περιφέρειας και αναζητά τους άλλους πόρους για να ολοκληρωθεί το εγχείρημα. Εντυπωσιακό δεν ξέρω αν θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα θα είναι πέρα έως πέρα συγκινητικό να δεις ένα ιστορικό γήπεδο, όπου ο Παναθηναϊκός έζησε σημαντικές στιγμές της πολυετούς ιστορίας του, ανανεωμένο. Με νέες εξέδρες, με ωραίο περίβλημα, να πλησιάζει τέλος πάντων σε μία έδρα αντάξια της ιστορίας και του ονόματος του συλλόγου.
Ο ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΟΝΟΣ ΑΛΛΑ...
Η μοναδική ένσταση σε αυτό είναι το timing. Θέλω να πω ότι ο Γιάννης Αλαφούζος προσπαθεί, μόνος του, να βάλει σε μια τάξη τα οικονομικά του Παναθηναϊκού, καλύπτει τις ζημιές που προκύπτουν την τελευταία τριετία (ζημιές που προέρχονται και από δικά του λάθη, τα οποία λάθη φέρνουν ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς) και περιμένει να εμφανιστεί κάποιος από τους επιφανείς -και ανενεργούς σε σημείο αδιαφορίας- φίλους του Παναθηναϊκού να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να συμμετάσχουν στην προσπάθεια. Εγώ ξέρω ότι αν χρωστάς λεφτά σε πιστωτικές κάρτες και δάνεια και προσπαθείς να τα βάλεις όλα αυτά σε μία τάξη, δεν αποφασίζεις ξάφνου να κάνεις ανακαίνιση στο σπίτι σου. Κάθε πράγμα στον καιρό του.
Ας δεχθούμε, λοιπόν, ότι ο Αλαφούζος θεωρεί ότι τα χρήματα έρχονται με γήπεδο. Γήπεδο σύγχρονο ο Παναθηναϊκός δεν έχει, πληρώνοντας ανοησίες του παρελθόντος. Άρα πάμε στη λύση του λίφτινγκ, ευελπιστώντας ότι όλο αυτό θα φέρει κόσμο, χρήματα και θα ξεκολλήσει τον σύλλογο από τον οικονομικό βάλτο.
Επαναλαμβάνω, πολύ ωραία όλα αυτά. Ρομαντική κίνηση που ακουμπά στο συναίσθημα του κόσμου. Μόνο που εκεί ακριβώς που πας να τον καυλώσεις -για να το πω ωμά- και προσπαθείς να τον σηκώσεις από τον καναπέ για να αναλάβει δράση, έρχεται μία εκπομπή σαν αυτή της Δευτέρας στον ΣΚΑΪ και όλο αυτό σου έρχεται μπούμερανγκ.
ΘΑ ΕΒΓΑΙΝΕ Ο ΜΠΟΝΑΤΣΟΣ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙ "ΦΑΡΣΑ"
Μου έστειλαν πολλοί φίλοι Παναθηναϊκοί μηνύματα στη διάρκεια της εκπομπής. Έτριβαν τα μάτια τους με αυτό που έβλεπαν. Την ίδια ώρα, το τρολάρισμα από τους "απέναντι" έπεφτε σύννεφο. Μαχαιριές στην καρδιά ενός κόσμου που ψάχνει αποκούμπι και ονειρεύεται να ζήσει ξανά έναν Παναθηναϊκό της υπερηφάνειας και των επιτυχιών.
Η Βάσια Τριφύλλη, ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Γιάννης Ζουγανέλης και όλοι όσοι πέρασαν από τον χθεσινό τηλεμαραθώνιο (ή το αφιέρωμα στο ιστορικό γήπεδο, πείτε το όπως θέλετε) ήταν μέλη μίας τηλεοπτικής στιγμής που το μόνο που κατάφερε ήταν να εξοργίσει την πλειοψηφία του κόσμου. Οι καλεσμένοι δεν φταίνε σε τίποτα, κλήθηκαν, πήγαν, προσπάθησαν να επικοινωνήσουν το εγχείρημα και πάμε παρακάτω.
Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, σε άφηνε με ένα αμήχανο χαμόγελο, σαν... προετοιμασία εγκεφαλικού. Στις σφήνες, βλέπαμε να χορεύουν οι τσιρλίντερ, ο Ουγγαρέζος φώναζε ως wanna be Παναθηναϊκάρας προσπαθώντας να ξεσηκώσει το κοινό του στούντιο (κοινό που τέτοια ώρα θα κοιμόταν) και η μοναδική δημοσιογράφος εκεί μέσα που ήξερε τι έκανε και τι ακριβώς θέλει να επικοινωνήσει ο Παναθηναϊκός, η Χριστίνα Βραχάλη, ζούσε ίσως την πιο αμήχανη στιγμή της καριέρας της. Ειδικά όταν ο Γιάννης Αλαφούζος ανακοίνωσε το... υπέρογκο ποσό των 500 (και κάτι) χιλιάδων ευρώ που είχαν μαζευτεί έως εκείνη τη στιγμή, πίστεψα ότι θα βγει από κάπου ο συγχωρεμένος ο Μπονάτσος και θα βάλει τέλος σε όλο αυτό το "μαρτύριο", φωνάζοντας για φάρσα.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΕΡΓΑ, ΟΧΙ... ΡΟΥΛΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ
Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσες φορές έχει καταφέρει η τωρινή διοίκηση του Παναθηναϊκού να διχάσει τον κόσμο. Δεν ξέρω πόσες φορές τον έχει κάνει να ξενερώσει. Δεν ξέρω πόσες φορές εγώ -για παράδειγμα- φαίνομαι ο κακός και αναρωτιέμαι αν είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης και κάνω κάτι λάθος. Δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα ο κόσμος μίας μεγάλης ομάδας θα αναγκαστεί να καταπιεί τα διάφορα φαρμάκια που τον κερνούν.
Τουλάχιστον ας μην επαναληφθεί. Τουλάχιστον ας επικεντρωθούμε όλοι στην αξιοσέβαστη προσπάθεια ανακατασκευής της Λεωφόρου με την ευχή να δούμε μία έδρα που θα σημάνει τη νέα εποχή. Από μακέτες και προσπάθειες χορτάσαμε, ήρθε η ώρα να δούμε έργα. Να δούμε τον Παναθηναϊκό να μεγαλώνει, να δούμε τη Λεωφόρο ανανεωμένη και έτοιμη να ζήσει τις πιένες του παρελθόντος. Να δούμε επιτέλους χαμόγελο στους φίλους της ομάδας. Για εκπομπές σαν αυτές της Δευτέρας, έχουμε άλλα κανάλια να εξυπηρετούν τις "ανάγκες" μας. Εξάλλου, κάθε Σάββατο βράδυ έχει Ρούλα. Φτάνει τόση καλτίλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το