προώθηση παρασκευής ~ φαρμάκι τον έκανες τον καφέ...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: My way...

Ρε δεν είστε στα καλά σας εκεί στη Κουμουντούρου (που λέει και ένας φίλος). Που να το πω και ποιός να με πιστέψει. Ντάξει, το 24 τοις εκατό στο φουπουά να το καταπιώ...

  Τον φόρο στην συνδρομητική τηλεόραση να το προσπεράσω, την αύξηση σε είδη πρώτης ανάγκης να το αντέξω, την μείωση μισθών και συντάξεων... την συνήθισα ήδη, αλλά όχι και τον καφέ ρε Αλέξη.Τι σόι cool είσαι ρε συ???

 Μα είναι δυνατόν? Ένα πράγμα έμεινε να μας θυμίζει ότι είμαστε Έλληνες (... αμέ ο καφές περικαλώ προς τι το μειδίαμα???) και βαλθήκατε να μας το πάρετε και αυτό. Τι ακρίβεια είναι αυτή ρε παιδίι μου. Γαμώ, εεε μπιπ τα φρεντοτσίνα μου δηλαδή μέσα. Καλοκαιράκι προ των πυλών (τι προ δηλαδή που μπήκε και μας τσουρουφλάει κιόλας) και πως θα την βγάλουμε χωρίς μπύρα και καφέ?? Μου λέτε?

Οι μισοί από εμας θα κουτουλάμε μεταξύ μας τα πρωινά και οι άλλοι μισοί θα κουτουλάμε τα βράδια από την έλλειψη των παραπάνω αγαθών...
 Δεν κοροιδεύω, μιλάω σοβαρά. Αυτό που παραδέχομαι όμως στην αρμάδα του Σύριζα και των λοιπών αντιπολιτευτικών δυνάμεων είναι η... φερεγγυότητα των λόγων τους. Ότι και να λένε, το εντελώς αντίθετο γίνεται. Έχουν πρόγραμμα τα παιδιά όχι αστεία.

 Και σιγά δηλαδή που θα κάτσουν να σκάσουν με την πάρτη μας. Και τι έγινε δηλαδή που οι Γάλλοι... καίνε το Παρίσι και οι Βενεζουελανέζοι δεν έχουν να φάνε και κάνουν πλιάτσικο στα σούπερ μάρκετ?  Δεν μας ακουμπάνε αυτά. Εδώ δε μας ακούμπανε τα δικά μας. Και ποιον νοιάζει που οι συνταξιούχοι συνωστίζονται για ένα πιάτο φαί στα συσσίτια και οι νέοι μας μεταναστεύουν? Σιγά τα λάχανα, η μάλλον τα καρπούζια μιάς και είναι και φρούτο της εποχής.

Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε ως Έλληνες που τιμούμε την ιστορία μας, είναι πως ο καφές είναι ένα αγαθό που κατακτήσαμε με αίμα, δάκρυα,ιδρώτα και... ζάχαρη (ενίοτε και ζαχαρίνη).

 Και πως οι παρελάσεις και τα χαιδευτικά επιφωνήματα (πριγκιπισσά μου, βασίλισσα μου, ζωή μου, ερωτά μου, μωρό μου, ξεκωλάκι μου, κερατούκλη μου, κλπ κλπ), είναι δεύτερη φύση μας, γιαυτό θα πρέπει να μην παραχωρήσουμε σπιθαμή από δαύτα και να βάζουμε τον κάθε... Φίλη στην θέση του.

 Άντε συγχύστηκα πάλι και είναι και αρχές του μήνα και έχω και τα γυναικεία πόδια να με περικυκλώνουν ολοένα και περισσότερο τώρα που σφίγγουν οι ζέστες και τι θα γίνει δε ξέρω. Πως θα βγει αυτό το καλοκαίρι απορία το έχω. Δε πάμε στον Άδωνι για καφέ λέω εγώ...

"Όπου κι αν πας θα 'σαι πάντα εδώ, θα 'χεις κλειδί και θ' ανοίγεις την πόρτα,
όμως φοβάμαι μωρό μου μη φύγω εγώ, έλα να πάμε οι δυο μας μια βόλτα..."

Στίχοι-Μουσική: Στ. Κραουνάκης-Τραγούδι: Αλ. Πρωτοψάλτη


Υ.Γ. Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι να έχουμε...