χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Η πίστη είναι μία πολυχρησιμοποιημένη λέξη με πολλές παράλληλες σημασίες: θρησκευτική πίστη, κοινωνικές προκαταλήψεις, κοινωνικές αξίες...Κάθε έννοια της πίστης έχει να μας διδάξει κάτι διαφορετικό. Αν θέλουμε να δώσουμε έναν απλό ορισμό, μπορούμε να πούμε ότι πίστη είναι η βεβαιότητα για την αλήθεια ενός ισχυρισμού, ανεξάρτητα αν η βεβαιότητα αυτή είναι δικαιολογημένη ή όχι. Όμως πραγματικά, τι τρέχει με την πίστη;
Η πίστη και τα συστήματα πεποιθήσεων, δηλαδή τα συστήματα βεβαιοτήτων που δεν μπορούν να αποδειχθούν, είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Είναι χαρακτηριστικά που συναντάμε σε όλους τους ανθρώπους και το είδος τους συνήθως αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες που μεγαλώσαμε. Αν, για παράδειγμα, βαφτιστήκαμε χριστιανοί και μεγαλώσαμε μέσα σε χριστιανική οικογένεια, το πιο πιθανό είναι πως θα διατηρήσουμε την ιδεολογία και τα πιστεύω μας μέχρι το τέλος της ζωής μας, ακόμα κι αν αυτά πηγάζουν πολλές φορές μη συνειδητά. Και εδώ θα ήθελα να προσθέσω τη διαφορά μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Η επιστήμη, όπως γνωρίζουμε, βασίζει τις θεωρίες της στην έρευνα. Ο πιστός, από την άλλη μεριά, δεν είναι ερευνητής. Ο πιστός βαριέται, δεν θέλει να ψάξει, γι'αυτό πιστεύει.
Ακόμα, η πίστη και τα συστήματα πεποιθήσεων, καθόλου τυχαία, λειτουργούν περισσότερο αντί του ορθολογισμού, σε ανθρώπους ή σε φάσεις ζωής όπου ο έλεγχος της πραγματικότητας είναι μικρός. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως άνθρωποι αμόρφωτοι ή ψυχικά ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς σε θέματα πίστης σε σχέση με ανθρώπους μορφωμένους και υγιείς, αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν ισχύει.
Πέρα από όλα τα άλλα, η πίστη φαίνεται πως είναι ένας ψυχολογικός έλεγχος της μελλοντικής μας πορείας. Μιας και το μέλλον είναι αβέβαιο, ευχόμαστε, προσευχόμαστε και ελπίζουμε να είναι καλό. Η πίστη σε συνδυασμό με την ελπίδα μας επιτρέπουν να επηρεάζουμε το μέλλον μας. Μπορεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή ο Γκάντι να κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο έως κάποιο βαθμό μέσω της πίστης, αλλά μόνο επειδή την χρησιμοποίησαν σωστά.
Το σημαντικότερο όλων δεν είναι σε τι πιστεύουμε, αλλά να ξέρουμε το γιατί. Το γιατί πιστεύουμε σε κάτι μπορεί να μας βοηθήσει έως ένα βαθμό να προσδιοριστούμε σαν άτομα, και παράλληλα μας ανοίγει το δρόμο για την απάντηση σε ακόμα περισσότερα ερωτήματα, που μας βοηθούν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να επιτύχουμε την πιο θαρραλέα μορφή πίστης: την πίστη στον εαυτό μας.+el. gk.
Η πίστη και τα συστήματα πεποιθήσεων, δηλαδή τα συστήματα βεβαιοτήτων που δεν μπορούν να αποδειχθούν, είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Είναι χαρακτηριστικά που συναντάμε σε όλους τους ανθρώπους και το είδος τους συνήθως αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες που μεγαλώσαμε. Αν, για παράδειγμα, βαφτιστήκαμε χριστιανοί και μεγαλώσαμε μέσα σε χριστιανική οικογένεια, το πιο πιθανό είναι πως θα διατηρήσουμε την ιδεολογία και τα πιστεύω μας μέχρι το τέλος της ζωής μας, ακόμα κι αν αυτά πηγάζουν πολλές φορές μη συνειδητά. Και εδώ θα ήθελα να προσθέσω τη διαφορά μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Η επιστήμη, όπως γνωρίζουμε, βασίζει τις θεωρίες της στην έρευνα. Ο πιστός, από την άλλη μεριά, δεν είναι ερευνητής. Ο πιστός βαριέται, δεν θέλει να ψάξει, γι'αυτό πιστεύει.
Πέρα από όλα τα άλλα, η πίστη φαίνεται πως είναι ένας ψυχολογικός έλεγχος της μελλοντικής μας πορείας. Μιας και το μέλλον είναι αβέβαιο, ευχόμαστε, προσευχόμαστε και ελπίζουμε να είναι καλό. Η πίστη σε συνδυασμό με την ελπίδα μας επιτρέπουν να επηρεάζουμε το μέλλον μας. Μπορεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή ο Γκάντι να κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο έως κάποιο βαθμό μέσω της πίστης, αλλά μόνο επειδή την χρησιμοποίησαν σωστά.
Το σημαντικότερο όλων δεν είναι σε τι πιστεύουμε, αλλά να ξέρουμε το γιατί. Το γιατί πιστεύουμε σε κάτι μπορεί να μας βοηθήσει έως ένα βαθμό να προσδιοριστούμε σαν άτομα, και παράλληλα μας ανοίγει το δρόμο για την απάντηση σε ακόμα περισσότερα ερωτήματα, που μας βοηθούν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να επιτύχουμε την πιο θαρραλέα μορφή πίστης: την πίστη στον εαυτό μας.+el. gk.
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
αγαπητή μου φίλη, πανω κατω συμφωνω οτι καποιος απο ουδετερη σκοπια θα μπορούσε να παρατηρησει οπως περιγραφεις το θεμα της πιστης. Ισως βεβαια αν μιλούσες για αρκετα χρόνια πριν γιατι τωρα η ταπεινη μου γνωμη ειναι ότι ο πιστος σημερα αντιλαμβάνεται το ''πιστευε και μη ερεύνα'' της χριστιανικής πίστης όχι ως αφορμή αμφισβητισης αλλα γιατι δεν χρειαζεται να ψαξει αφου βλεπει τα σημαδια παρεμβασης του Θεου μέσα του, στην καθημερινοτητα του, στον πλησιον του...Η διαφορά της πιστης σε σχέση με τις έρευνες της επιστημης είναι στην πιστη δεν χρειαζεται να το ψαξεις με τα ματια σου αλλα με τα μάτια της καρδια σου. Οπότε η γνωμη μου είναι οτι ο πιστος πλεον δεν είναι αυτός που του μαθαινουν τι πρέπει να πιστευει. Ο πιστός σημερα εχει ορθανοιχτα ματια για να έχει κριση αντικειμενική για ότι συμβαίνει γύρω του αλλα ταυτόχρονα ανοιχτα και τα ματια της καρδιας για να αντιλαμβανεται μεσω της πίστης του την παρέμβαση του Θεού στη ζωή του. (εννοειται οτι το παραπανω δεν είναι κυρηγμα απο καποιον που ξερει παραπανω πραγματα. Είναι καθαρά η ταπεινη μου αποψη)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου, και προφανώς κάθε γνώμη είναι σεβαστή και ευπρόσδεκτη.
ΔιαγραφήΝομίζω πως, σε σχέση με σένα, βλέπω τα πράγματα πιο ορθολογικά. Καταρχήν αναφέρεσαι στην θρησκευτική πίστη εφόσον μου μιλάς για το θεό. Προσπάθησα να κάνω το θέμα της πίστης πιο γενικό μιας και δηλώνω άθεη, γιατί η προσωπική μου άποψη καθαρά για την θρησκευτική πίστη ίσως να ενοχλούσε κάποιους.
Μου αρέσει να ακούω διαφορετικές απόψεις, και πάλι σε ευχαριστώ για το σχόλιο!
Αγαπητή μου φίλη θα συμφωνήσω με το Μιχάλη και θα σου παρατηρήσω ότι η έκφρασή σου "ο πιστός βαριέται" είναι τελείως άστοχη και ίσως λίγο προσβλητική. Η πίστη βεβαίως δεν είναι επιστήμη. Η πίστη είναι αφηρημένη όπως και τα συναισθήματα. Μπορείς να εξηγήσει επιστημονικά την αγάπη, ή το μίσος; Τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί το κομμάτι του DNA που σε κάνει να νιώθεις έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή