κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας
από: cretalive
Της Ελίζας Βόζεμπεργκ – Βρυωνίδη *
Η απουσία ολοκληρωμένης πολιτικής στον τομέα της οδικής ασφάλειας, η αναποτελεσματικότητα των κρατικών δομών, η ανεπαρκής χρηματοδότηση και ο αποσπασματικός χαρακτήρας των σχετικών δράσεων, έχουν ως συνέπεια η Ελλάδα να κατατάσσεται ανάμεσα στους ουραγούς της Ευρώπης στο επίπεδο της οδικής ασφάλειας.
Σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2015 έχασαν τη ζωή τους 26.000 συνάνθρωποί μας στους δρόμους της ΕΕ, με μεγάλες όμως αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών, καθώς η χώρα μας είχε 74 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, όταν για παράδειγμα χώρες με υψηλό επίπεδο οδικής ασφάλειας όπως η Μ. Βρετανία και η Σουηδία είχαν μόλις 30.
Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι τα τροχαία ατυχήματα να αποτελούν στην Ελλάδα την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους 15-29 ετών και μία από τις συχνότερες αιτίες πρόκλησης μόνιμης αναπηρίας για το σύνολο του πληθυσμού.
Όπως είναι γνωστό, οι συνηθέστερες αιτίες των τροχαίων ατυχημάτων είναι η υπερβολική ταχύτητα, η κατανάλωση αλκοόλ, η μη χρήση ζώνης ασφαλείας και η παραβίαση βασικών κανόνων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Παράλληλα όμως σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η κακή κατάσταση και η επικινδυνότητα του ελληνικού οδικού δικτύου, όπου αποδίδεται το 1/3 των τροχαίων ατυχημάτων.
Μάλιστα ένας από τους πιο επικίνδυνους οδικούς άξονες με εκατοντάδες ατυχήματα και δεκάδες νεκρούς κάθε χρόνο είναι ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, γεγονός που με ώθησε να καταθέσω ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και Βουλευτή του Νομού Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη, με θέμα την επιτακτική ανάγκη συντήρησης και εκσυγχρονισμού του.
Παρά το γεγονός ότι ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος εντάσσεται στο πλήρες Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών και είναι επιλέξιμος για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, τα έργα αναβάθμισής του είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Γι’ αυτό ζήτησα αναλυτική ενημέρωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα έργα υποδομής για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης, τα οποία έχουν υποβληθεί προς αξιολόγηση από τις ελληνικές αρχές και συγχρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής και το Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ας μην ξεχνάμε ότι το πλαίσιο λειτουργίας των Διαρθρωτικών Ταμείων ορίζει ότι ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και ο έλεγχος των συγχρηματοδοτούμενων παρεμβάσεων, αποτελεί αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.
Ως εκ τούτου η πολιτεία οφείλει αμέσως να αναλάβει δράση για την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων, με στόχο τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου της χώρας, που εάν επιτευχθεί, εκτιμάται ότι είναι σε θέση να περιορίσει τα τροχαία ατυχήματα κατά 30 έως 40%.
Σε μία τέτοια περίπτωση το όφελος για την εθνική μας οικονομία θα είναι τεράστιο, γιατί εκτός από τον ανυπολόγιστο ανθρώπινο πόνο, το άμεσο και έμμεσο κόστος των τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα αγγίζει τα 3 δις ευρώ το χρόνο, εάν συνυπολογίσουμε το κόστος περίθαλψης και αποκατάστασης, την ενδεχόμενη απώλεια παραγωγικής ικανότητας, την επιβάρυνση των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις υλικές ζημιές.
Κάθε μέρα που περνά γράφονται στην άσφαλτο ανθρώπινες τραγωδίες. Ζωές που χάνονται άδικα, αβάστακτος πόνος για τις οικογένειες των θυμάτων, αναπηρίες και μόνιμη απώλεια ποιότητας ζωής.
Η λύση δεν βρίσκεται στα ευχολόγια, αλλά στην πολιτική βούληση για εθνικό σχέδιο οδικής ασφάλειας, συντονισμό δράσεων, αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, εντατικοποίηση αστυνόμευσης, βελτίωση υποδομών και εμπέδωση σωστής κυκλοφοριακής αγωγής από την παιδική ηλικία.
Για να μένουμε στη ζωή και όχι στη μνήμη…
Της Ελίζας Βόζεμπεργκ – Βρυωνίδη *
Σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2015 έχασαν τη ζωή τους 26.000 συνάνθρωποί μας στους δρόμους της ΕΕ, με μεγάλες όμως αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών, καθώς η χώρα μας είχε 74 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, όταν για παράδειγμα χώρες με υψηλό επίπεδο οδικής ασφάλειας όπως η Μ. Βρετανία και η Σουηδία είχαν μόλις 30.
Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι τα τροχαία ατυχήματα να αποτελούν στην Ελλάδα την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους 15-29 ετών και μία από τις συχνότερες αιτίες πρόκλησης μόνιμης αναπηρίας για το σύνολο του πληθυσμού.
Όπως είναι γνωστό, οι συνηθέστερες αιτίες των τροχαίων ατυχημάτων είναι η υπερβολική ταχύτητα, η κατανάλωση αλκοόλ, η μη χρήση ζώνης ασφαλείας και η παραβίαση βασικών κανόνων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Παράλληλα όμως σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η κακή κατάσταση και η επικινδυνότητα του ελληνικού οδικού δικτύου, όπου αποδίδεται το 1/3 των τροχαίων ατυχημάτων.
Μάλιστα ένας από τους πιο επικίνδυνους οδικούς άξονες με εκατοντάδες ατυχήματα και δεκάδες νεκρούς κάθε χρόνο είναι ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, γεγονός που με ώθησε να καταθέσω ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και Βουλευτή του Νομού Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη, με θέμα την επιτακτική ανάγκη συντήρησης και εκσυγχρονισμού του.
Παρά το γεγονός ότι ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος εντάσσεται στο πλήρες Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών και είναι επιλέξιμος για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, τα έργα αναβάθμισής του είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Γι’ αυτό ζήτησα αναλυτική ενημέρωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα έργα υποδομής για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης, τα οποία έχουν υποβληθεί προς αξιολόγηση από τις ελληνικές αρχές και συγχρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής και το Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ας μην ξεχνάμε ότι το πλαίσιο λειτουργίας των Διαρθρωτικών Ταμείων ορίζει ότι ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και ο έλεγχος των συγχρηματοδοτούμενων παρεμβάσεων, αποτελεί αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.
Ως εκ τούτου η πολιτεία οφείλει αμέσως να αναλάβει δράση για την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων, με στόχο τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου της χώρας, που εάν επιτευχθεί, εκτιμάται ότι είναι σε θέση να περιορίσει τα τροχαία ατυχήματα κατά 30 έως 40%.
Σε μία τέτοια περίπτωση το όφελος για την εθνική μας οικονομία θα είναι τεράστιο, γιατί εκτός από τον ανυπολόγιστο ανθρώπινο πόνο, το άμεσο και έμμεσο κόστος των τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα αγγίζει τα 3 δις ευρώ το χρόνο, εάν συνυπολογίσουμε το κόστος περίθαλψης και αποκατάστασης, την ενδεχόμενη απώλεια παραγωγικής ικανότητας, την επιβάρυνση των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις υλικές ζημιές.
Κάθε μέρα που περνά γράφονται στην άσφαλτο ανθρώπινες τραγωδίες. Ζωές που χάνονται άδικα, αβάστακτος πόνος για τις οικογένειες των θυμάτων, αναπηρίες και μόνιμη απώλεια ποιότητας ζωής.
Η λύση δεν βρίσκεται στα ευχολόγια, αλλά στην πολιτική βούληση για εθνικό σχέδιο οδικής ασφάλειας, συντονισμό δράσεων, αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, εντατικοποίηση αστυνόμευσης, βελτίωση υποδομών και εμπέδωση σωστής κυκλοφοριακής αγωγής από την παιδική ηλικία.
Για να μένουμε στη ζωή και όχι στη μνήμη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το