ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ αύγουστος, ο οδυνηρός μήνας της ελληνικής ιστορίας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Όσο και να αλλάζουν οι συνθήκες με την πάροδο του χρόνου, πάντα το καλοκαίρι (και μάλιστα ο πιο ώριμος μήνας του, ο Αύγουστος) θα είναι για τον άνθρωπο ένα γόνιμο καταφύγιο ζεστασιάς. Θα κάνει τον άνθρωπο πιο δραστήριο και θα του επιτρέπει να εκμεταλλεύεται τις φυσικές συνθήκες για να εκπονήσει δραστηριότητες που ο χειμώνας του απαγορεύει. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που οι θερινοί μήνες φιλοξενούν μερικές από τις σημαντικότερες ιστορικές αναμνήσεις, έτσι δεν είναι; Ωστόσο στην (αιωνίως ιδιάζουσα) ελληνική περίπτωση, οι αποτυπώσεις των παραπάνω οδηγούν μάλλον σε αμηχανία, αφού φαίνεται πως... ο Αύγουστος δεν μας θέλει καθόλου. Τρία μόνο παραδείγματα, αφιερωμένα στους λάτρεις των στατιστικών και των κατατάξεων:

Ο τορπιλισμός της Έλλης
Ανήμερα της μεγάλης χριστιανικής γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1940), στο λιμάνι της Τήνου, όπου συνέρρεαν πλοία επιβατηγά και πολεμικά για τις μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις, έλαβε η Ελλάδα την πρώτη κρούση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με τον τορπιλισμό του καταδρομικού "Έλλη" από το ιταλικό "Ντελφίνο". Χάρη στην ενέργεια, εκτός από τη βύθιση της "Έλλης", σημειώθηκαν τραυματισμοί ενώ χάθηκαν και ανθρώπινες ζωές. Η κυβέρνηση Μεταξά επέλεξε να μην κάνει φανερό τον ιταλικό δάκτυλο πίσω από την επίθεση παρά μόνο μετά την επίσημη ιταλική επίθεση στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940.

Αττίλας 2
Η απόλυτη αποτυχία της διπλωματικής οδού οδήγησε στη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ή αλλιώς, στον "Αττίλα 2", στις 14 Αυγούστου του 1974. Επρόκειτο και για την πιο καθοριστική φάση, καθώς σε λίγες μέρες, και εν μέσω ωμοτήτων και φρικαλεοτήτων, καταλήφθηκε περίπου το 1/3 του νησιού (το οποίο βρίσκεται ακόμη υπό Τουρκική κατοχή...).

Μικρασιατική Καταστροφή
Οι αρχές του Αυγούστου του 1922 βρίσκουν τον ελληνικό στρατό κουρασμένο και καταπονημένο. Εκεί θα πατήσει ο αντίστοιχος τουρκικός όταν, στις 14 Αυγούστου εξαπολύει τριπλή επίθεση στην αμυντική γραμμή του Αφιόν Καραχισάρ.  Η άτακτη υποχώρηση ξεκινά, συνοδευόμενη από αιχμαλωσίες και βία, για να έρθει λίγες μέρες πριν την εκπνοή του μήνα του τραγικό φινάλε: Η παράδοση της Σμύρνης στις φλόγες (ξέρετε, ο γνωστός "συνωστισμός"*), η εν γένει καταστροφή των πόλεων της Μικράς Ασία, ο πόνος, η φρίκη, το αίμα, η προσφυγιά. Η κατεξοχήν Τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας. 

* απάντηση από την πλέον αρμόδια για να ηρεμήσουμε από την σύγχυση εδώ. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ