Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Ντρέπομαι, αλλά το ομολογώ: η ενασχόληση με τα καμώματα του "σουλτάνου" της γείτονος είναι από τις ένοχες απολαύσεις μου. Κι αυτό γιατί πάντα με βάζει στη διαδικασία να σκέφτομαι αν έχει αποχαιρετίσει οριστικά κάθε έννοια λογικής ή αν παίζει έξυπνα το παιχνίδι του πλασάροντας μία πολιτική περσόνα που του επιτρέπει να δρα με το "ακαταλόγιστο" ως δεδομένο (ή και αν γίνεται να τα έχει συνδυάσει και τα δύο με έναν μαγικό τρόπο, θα σας γελάσω). Μετά τη συνθήκη της Λοζάνης και τα νησιά του Αιγαίου, ήρθε η ώρα λοιπόν ο Ερντογάν (πάντα επίκαιρος!) να τα βάλει και με τα ίδια τα Χριστούγεννα!
Βάζοντας ένα ακόμη λιθαράκι στη σχέση... "συμπάθειας" και "αμοιβαίας εκτίμησης" που έχει με τη Γερμανία (αλλά και την Ευρώπη εν γένει θα συμπλήρωνα), απαγόρευσε τους εορτασμούς των Χριστουγέννων στο γερμανικό σχολείο της Κωνσταντινούπολης αλλά και την ίδια την αναφορά της λέξης "Χριστούγεννα"! Η Γερμανία απάντησε, το σούσουρο έγινε, όλος ο κόσμος και πάλι ασχολείται μ' αυτόν τον άνθρωπο. Αποστολή εξετελέσθη.
Παραβλέποντας όμως την επιφανειακή προσέγγιση, τον καγχασμό για τη γραφικότητα και την ειρωνική διάθεση (η οποία βέβαια αναδύεται αβίαστα, οπότε όλοι έχουμε μία δικαιολογία για να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας) η ανάγνωση τέτοιων κινήσεων είναι μία: εσωστρέφεια της Τουρκίας και σταδιακή αποτίναξη της ανοχής στην διαφορετικότητα απ' την ταυτότητά της. Σε σε συνδυασμό δε με τα... λοιπά της πολιτικής Ερντογάν θα μπορούσε κανείς να μιλήσει και για ηθική ενίσχυση των εξτρεμιστικών τάσεων με τις ευλογίες του πρώτου πολίτη του τουρκικού κράτους... Σε βάθος χρόνου (μικρό ή μεγάλο), και με την προϋπόθεση βέβαια να συνεχίσει ο Ερντογάν να κάνει τα δικά του με τέτοιους καταιγιστικούς ρυθμούς, πέρα από τις διεθνείς εξελίξεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος για την Τουρκία να αποκοπεί πλήρως, να απομονωθεί, αλλά και να χάσει πολύτιμο χρόνο στο παιχνίδι της προόδου... Μένει να περιμένουμε αν τα πράγματα θα κυλήσουν έτσι, ή αν θα βρεθεί μία δύναμη (ενδογενής ή εξωγενής) ικανή να ανατρέψει την καλπάζουσα ισχύ του Τούρκου προέδρου. +Κωνσταντίνα Πορφυρού
Παραβλέποντας όμως την επιφανειακή προσέγγιση, τον καγχασμό για τη γραφικότητα και την ειρωνική διάθεση (η οποία βέβαια αναδύεται αβίαστα, οπότε όλοι έχουμε μία δικαιολογία για να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας) η ανάγνωση τέτοιων κινήσεων είναι μία: εσωστρέφεια της Τουρκίας και σταδιακή αποτίναξη της ανοχής στην διαφορετικότητα απ' την ταυτότητά της. Σε σε συνδυασμό δε με τα... λοιπά της πολιτικής Ερντογάν θα μπορούσε κανείς να μιλήσει και για ηθική ενίσχυση των εξτρεμιστικών τάσεων με τις ευλογίες του πρώτου πολίτη του τουρκικού κράτους... Σε βάθος χρόνου (μικρό ή μεγάλο), και με την προϋπόθεση βέβαια να συνεχίσει ο Ερντογάν να κάνει τα δικά του με τέτοιους καταιγιστικούς ρυθμούς, πέρα από τις διεθνείς εξελίξεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος για την Τουρκία να αποκοπεί πλήρως, να απομονωθεί, αλλά και να χάσει πολύτιμο χρόνο στο παιχνίδι της προόδου... Μένει να περιμένουμε αν τα πράγματα θα κυλήσουν έτσι, ή αν θα βρεθεί μία δύναμη (ενδογενής ή εξωγενής) ικανή να ανατρέψει την καλπάζουσα ισχύ του Τούρκου προέδρου. +Κωνσταντίνα Πορφυρού
Μέχρι την επόμενη Τρίτη, να ευχηθώ καλά Χριστούγεννα με υγεία για όλους σας!
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το