Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Πρόσφατα, όντας ακόμα μια φορά θύμα του διαδικτυακού φαινομένου "WWILF" (what was I looking for?) -αυτό που ξεκινάς να ψάχνεις για το αν έχει π.χ. πολλές θερμίδες το φαγητό που θες να φας σήμερα, και καταλήγεις να διαβάζεις για εξωγήινες αφίξεις τα τελευταία 10 χρόνια- βρέθηκε μπροστά μου ένα κείμενο με "πράγματα που οφείλεις να κάνεις έπειτα από μια δύσκολη περίοδο στην ζωή σου". Η περίοδος αυτή μπορεί να αφορά έναν χωρισμό, κάποιο πρόβλημα υγείας, μια επαγγελματική αστάθεια κ.ο.κ. Ανάμεσα στα 10-15 "πρέπει" που ανέφερε ο συγγραφέας του άρθρου, λοιπόν, υπήρχε και το "βρες πάλι το κομμάτι εκείνο το εαυτού σου, που έχασες αυτό το διάστημα".
Έχοντας στο πρόσφατο ιστορικό μου μια από τις προαναφερθείσες "καταστάσεις", έκατσα και προβληματίστηκα, σκεπτόμενος αν θα μπορούσε να ισχύει η παραπάνω φράση στην δική μου περίπτωση, καθώς και αν όντως υπάρχει κάτι το οποίο έχει χαθεί και έχει εκλείψει από εμένα, από τον πρόσφατο παρελθοντικό εαυτό, μου μέχρι τον σημερινό. Και ναι! Να που χωρίς πολύ κόπο και χρόνο κατάφερα να εντοπίσω 2-3 στοιχεία και χαρακτηριστικά που πλέον δεν αποτελούσαν μέρος του... είναι μου. Σίγουρα, καθώς μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε αλλάζουμε και, όπως είναι φυσικό, διαμορφώνουμε ένα νέο... "πρόσωπο". Προσοχή όμως. Δεν αναφέρομαι σε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία ως φυσική εξέλιξη αλλάζουν ή χάνονται από εμάς. Όχι. Μιλάω για όλα εκείνα τα οποία είναι/ήταν αναπόσπαστα κομμάτια μας με τα οποία συμπορευόμασταν όλη μας την ζωή και καθορίζουν εμάς και το ποιοι είμαστε.
Σημαντικός παράγοντας στην συνειδητοποίηση μου αυτή, στάθηκε μια φωτογραφία που είδα η οποία ήταν τραβηγμένη πριν από περίπου 5 μήνες. Ξέρετε κάτι; Βλέποντας με σε αυτήν την εικόνα, μπορούσα να διακρίνω μια ικανοποίηση και μια "ευμάρεια" (αν θέλετε), την οποία δεν μπορούσα να εντοπίσω πλέον. Ένα συναίσθημα πληρότητας και καλής διάθεσης, που την στιγμή που διάβαζα το άρθρο με τα "πρέπει", αδυνατούσα να αισθανθώ. Δεν μου αρέσει να υποκρίνομαι. Αντιλαμβάνομαι ότι περνώντας από μια δύσκολη φάση, χρειάζεσαι χρόνο μέχρι να επανέλθεις στην αρχική, ή ενδεχομένως σε μια καλύτερη κατάσταση, όμως, παρόλα αυτά, δεν μου άρεσε καθόλου που έβλεπα έναν "προηγούμενο" εγώ μου να είναι "καλύτερο" από το τωρινό. Ας πούμε ότι δεν το έχω συνηθίσει.
Έχοντας στο πρόσφατο ιστορικό μου μια από τις προαναφερθείσες "καταστάσεις", έκατσα και προβληματίστηκα, σκεπτόμενος αν θα μπορούσε να ισχύει η παραπάνω φράση στην δική μου περίπτωση, καθώς και αν όντως υπάρχει κάτι το οποίο έχει χαθεί και έχει εκλείψει από εμένα, από τον πρόσφατο παρελθοντικό εαυτό, μου μέχρι τον σημερινό. Και ναι! Να που χωρίς πολύ κόπο και χρόνο κατάφερα να εντοπίσω 2-3 στοιχεία και χαρακτηριστικά που πλέον δεν αποτελούσαν μέρος του... είναι μου. Σίγουρα, καθώς μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε αλλάζουμε και, όπως είναι φυσικό, διαμορφώνουμε ένα νέο... "πρόσωπο". Προσοχή όμως. Δεν αναφέρομαι σε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία ως φυσική εξέλιξη αλλάζουν ή χάνονται από εμάς. Όχι. Μιλάω για όλα εκείνα τα οποία είναι/ήταν αναπόσπαστα κομμάτια μας με τα οποία συμπορευόμασταν όλη μας την ζωή και καθορίζουν εμάς και το ποιοι είμαστε.
Σημαντικός παράγοντας στην συνειδητοποίηση μου αυτή, στάθηκε μια φωτογραφία που είδα η οποία ήταν τραβηγμένη πριν από περίπου 5 μήνες. Ξέρετε κάτι; Βλέποντας με σε αυτήν την εικόνα, μπορούσα να διακρίνω μια ικανοποίηση και μια "ευμάρεια" (αν θέλετε), την οποία δεν μπορούσα να εντοπίσω πλέον. Ένα συναίσθημα πληρότητας και καλής διάθεσης, που την στιγμή που διάβαζα το άρθρο με τα "πρέπει", αδυνατούσα να αισθανθώ. Δεν μου αρέσει να υποκρίνομαι. Αντιλαμβάνομαι ότι περνώντας από μια δύσκολη φάση, χρειάζεσαι χρόνο μέχρι να επανέλθεις στην αρχική, ή ενδεχομένως σε μια καλύτερη κατάσταση, όμως, παρόλα αυτά, δεν μου άρεσε καθόλου που έβλεπα έναν "προηγούμενο" εγώ μου να είναι "καλύτερο" από το τωρινό. Ας πούμε ότι δεν το έχω συνηθίσει.
Ψάξτε καλά να δείτε τι είναι αυτό που σας έχει (εκ)λείψει περισσότερο μετά ένα... δύσκολο και ιδιαίτερο διάστημα το οποίο διανύσατε. Προσπαθήστε να ξεχωρίσετε τι είναι αυτό στο οποίο γίνατε καλύτεροι και βελτιωθήκατε, αποκτήσατε και εξελιχτήκατε ως ανθρώπινες οντότητες, όμως, προπάντων, εντοπίστε όλα εκείνα (ελπίζω να είναι λίγα) τα οποία "χάσατε" χωρίς να το καταλάβετε ή να το θέλετε. Για εμένα, αυτός είναι ο κύριος στόχος των επόμενων ημερών. Για εσάς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το