κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας
από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily
Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης
- Την περίοδο των Κυβερνήσεων μετά την Μεταπολίτευση, δεν αμφισβητείται με κάποιους αξιόλογους ανθρώπους της Πολιτικής, έγιναν πολλές καλές ρυθμίσεις, εις ότι αφορά την θέση του Πολίτη στην Κοινωνία και την σχέση του με το Κράτος. Έγιναν όμως, τεράστιας σημασίας για το μέλλον του τόπου, πολλά θεσμικά εγκληματικά λάθη.
- Μέσα λοιπόν στο βασικό κομματικό πλαίσιο σκέψεως κάποιων Κυβερνήσεων στο παρελθόν ήταν και η αποξήλωση του Κράτους της Δεξιάς από το Δημόσιο τομέα, διότι πίστευαν ότι αυτό τους δυσκολεύει να παραμείνουν στην εξουσία (έτσι πίστευαν και αυτό τους ενδιέφερε). Όμως! με την προσπάθειά των αυτή, ουσιαστικά διέλυσαν το Κράτος, την ανεξάρτητη λειτουργία και τους θεσμούς του, που ήταν δογματικά καταξιωμένοι στο πέρασμα του χρόνου. Αυτά τα θεσμικά ανοσιουργήματα θα τα πληρώνει ο Ελληνικός Λαός για πολλά χρόνια.
- Σήμερα έτσι όπως είναι οργανωμένη και λειτουργεί η Πολιτεία, δεν υπάρχει υπεύθυνος, σχεδόν δεν υπάρχει αρμόδιος, φορτωμένα πολλά σε κάποιες ανεξάρτητες αρχές, εφεύρεση και αυτή για την κάλυψη των αδυναμιών της εξουσίας, με αμφίβολα έως μηδενικά αποτελέσματα αυτών.
- Ερχόμαστε και πάλι στα πρόσφατα γεγονότα με τα χιόνια, όπως και στο παρελθόν με τις πλημμύρες, πάλι το τεράστιο πρόβλημα που ανέκυψε είναι οι αρμοδιότητες. Θεομηνίες έγιναν και στο παρελθόν, θα γίνουν και στο μέλλον, εκεί δεν είναι το Ελληνικό πρόβλημα. Και! σε πολλά άλλα κράτη στον κόσμο έγιναν κακοκαιρίες, με πολύ μεγαλύτερες συνέπειες, εκτός από οικονομικές και περιβαλλοντολογικές καταστροφές, υπήρξαν και πολλά ανθρώπινα θύματα, το οργανωμένο όμως Κράτος ενεργοποιείται πάραυτα και λειτουργεί. Εδώ! δυστυχώς το Ελληνικό Κράτος δεν ενεργοποιείται, διότι έχει μεγάλο πρόβλημα με αρμοδιότητες και τους Υπευθύνους.
- Η παρούσα Κυβέρνηση ψηφίστηκε από τον Ελληνικό Λαό με την ελπίδα μήπως, μεταξύ πολλών άλλων διορθώσει και τα κακώς κείμενα στον τομέα των αρμοδιοτήτων, μεταξύ κεντρικής Διοικήσεως, Νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης. Στον τομέα αυτό η σημερινή Κυβέρνηση, από απόψεως αλλαγών, δεν έκαμε τίποτε, απλά συνέχισε να λειτουργεί το Κράτος όπως το παρέλαβε. Καίτοι! όφειλε να γνωρίζει ότι, οι θεσμικές αλλαγές που έγιναν από κάποιες προηγούμενες Κυβερνήσεις, έχουν περιπλέξει τόσο πολύ τα πράγματα, που χειρότερα δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Άλλος είναι αρμόδιος για την κατασκευή των δρόμων, άλλος για την συντήρηση αυτών, άλλος για τις γέφυρες, άλλος για τον καθαρισμό των φρεατίων, άλλος για τον εκχιονισμό των δρόμων και ακόμη άλλος για τα αντιπλημμυρικά έργα. Δηλαδή! ένα θεσμοθετημένο χάος ανευθυνοϋπευθύνων.
- Όλα αυτά πιστεύω ότι συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα, και η αιτία ο άκρατος κομματισμός των πάντων και ο αλόγιστος και αχαλίνωτος λαϊκισμός των πολιτικών, με μοναδικό στόχο και όραμα την άγρα ψήφων. Αυτή δε η αριστερή Κυβέρνηση σε τρόπους και μεθόδους απεδείχθη με την μέχρι στιγμής πορεία της ακόμη χειρότερη.
Με το δημαγωγικό σύνθημα στο παρελθόν «Ο Λαός στην εξουσία» (σχήμα οξύμωρων), επέτυχαν να επέλθει το απόλυτο χάος. Στην τοπική αυτοδιοίκηση με το δελεαστικό όνομα «Καποδίστριας» ήλθαν τ’ απάνω κάτω, στην συνέχεια καθιερώθηκε ο αιρετός Νομάρχης σε αντικατάσταση των τοποθετημένων από την εκάστοτε Κυβέρνηση Νομαρχών, που ήσαν ταυτοχρόνως και εκπρόσωποι του Κράτους στον αντίστοιχο Νομό (Δήμο) και το χάος ολοκληρώθηκε με την καθιέρωση των αιρετών Υπερνομαρχών, με την θλιβερή δικαιολογία το «Εθνικό συμφέρον». Άντε τώρα! αυτοί όλοι να οργανωθούν, ν’ αποκτήσουν μέσα και δυνατότητες οικονομικές κ.λπ., και το σπουδαιότερο να συντονισθούν, να συνεργασθούν προς επίτευξη έργου.
Σήμερα δεν γνωρίζει κανείς ποιος είναι υπεύθυνος, για ποιο πράγμα και γιατί. Οι διάφοροι Σατραπίσκοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά των, ότι εκτελούν κατά τον καλύτερο τρόπο την αποστολή των και το λυπηρόν είναι, δεν δέχονται μύγα στο σπαθί των, ως αλάθητοι και δεν παίρνουν ούτε από λόγια και συμβουλές.
- Οι σκεπτόμενοι Έλληνες προσπαθώντας να εκτιμήσουν και ν’ αναλύσουν τα γεγονότα, καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα. Η Κυβέρνηση ειδικά αυτή ψηφίσθηκε, όχι μόνο από αριστερούς στο πολιτικό τους φρόνημα, αλλά από τον Αγανακτισμένο Ελληνικό λαό, μήπως και διορθώσει τα κακώς κείμενα στην Πατρίδα μας, την επανοργάνωση του Κράτους, την επικράτηση της δικαιοσύνης και την πολιτική καταδίκη αυτών, που έφεραν την Χώρα σ’ αυτή την Κατάσταση. Μέχρι στιγμής δεν έκαμε τίποτε, κινείται στα ίδια αχνάρια Λαϊκισμού και ανικανότητας και ακόμη περισσότερο και από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις. Και! είναι απορίας άξιον, γιατί δεν προβαίνει στις βασικές και αναγκαίες διορθώσεις όχι ιδεοληπτικά αλλά ουσιαστικά; Φαίνεται ή δεν επέλεξε το κατάλληλο, ικανό και με ηθικές αρχές προσωπικό, το οποίο να είναι σε θέση να θεσπίσει τις πραγματικές απαιτούμενες αλλαγές ή το Κράτος έχει πλέον φθαρεί και έχουν αποπροσανατολισθεί τόσο πολύ οι πάντες, από την κυρία των αποστολή, ώστε να είναι αδύνατη πλέον η αναδιοργάνωση του Κράτους.
- Ασφαλώς κανείς δεν ονειροβατεί να φιλοδοξεί άριστες μεταρρυθμιστικές και τομές για επανοργάνωση, κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη, μετά από μία τριαντάχρονη λοιμική εξουσία αμοραλισμού και μηδενισμού.
Όμως! επιμένει ο σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης είναι πλέον αδήριτη ανάγκη, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, έχοντας ως φάρο την διάσωση και την διαιώνιση της Πατρίδος μας ως κυρίαρχο Κράτος, όπως μας το παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, που είναι και βασικό στοιχείο που ενώνει όλους τους Έλληνες, χωρίς εγωισμούς και λαϊκισμούς, μέσα στους κανόνες της Δημοκρατίας μας, την ανασύσταση της Κρατικής μηχανής, την θεμελιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, την ανάπτυξη και καθορισμό μέτρων προς το «Επιχειρείν» των Ελλήνων, την λήψη δίκαιων μέτρων σε βάθος χρόνου για την Οικονομική και Κοινωνική μας ομαλοποίηση και την πάση θυσία ανάσχεση της συνεχιζόμενης και σήμερα μοιραίας υπαλληλοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού της Χώρας μας.
Και! μην ξεχνάτε ποτέ, ενώ έχουμε τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας, εν τούτοις είμαστε η χώρα όπου τα Μοσχάρια επιδοτούνται και τα παιδιά φορολογούνται.
«Ο καλύτερος τρόπος να κερδίσεις τους λαούς είναι, να τους δώσεις πρότυπα με αρχές και αξίες, παραδείγματα δικαιοσύνης και μετριοπάθειας». (ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ)
Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης
- Την περίοδο των Κυβερνήσεων μετά την Μεταπολίτευση, δεν αμφισβητείται με κάποιους αξιόλογους ανθρώπους της Πολιτικής, έγιναν πολλές καλές ρυθμίσεις, εις ότι αφορά την θέση του Πολίτη στην Κοινωνία και την σχέση του με το Κράτος. Έγιναν όμως, τεράστιας σημασίας για το μέλλον του τόπου, πολλά θεσμικά εγκληματικά λάθη.
- Μέσα λοιπόν στο βασικό κομματικό πλαίσιο σκέψεως κάποιων Κυβερνήσεων στο παρελθόν ήταν και η αποξήλωση του Κράτους της Δεξιάς από το Δημόσιο τομέα, διότι πίστευαν ότι αυτό τους δυσκολεύει να παραμείνουν στην εξουσία (έτσι πίστευαν και αυτό τους ενδιέφερε). Όμως! με την προσπάθειά των αυτή, ουσιαστικά διέλυσαν το Κράτος, την ανεξάρτητη λειτουργία και τους θεσμούς του, που ήταν δογματικά καταξιωμένοι στο πέρασμα του χρόνου. Αυτά τα θεσμικά ανοσιουργήματα θα τα πληρώνει ο Ελληνικός Λαός για πολλά χρόνια.
- Σήμερα έτσι όπως είναι οργανωμένη και λειτουργεί η Πολιτεία, δεν υπάρχει υπεύθυνος, σχεδόν δεν υπάρχει αρμόδιος, φορτωμένα πολλά σε κάποιες ανεξάρτητες αρχές, εφεύρεση και αυτή για την κάλυψη των αδυναμιών της εξουσίας, με αμφίβολα έως μηδενικά αποτελέσματα αυτών.
- Ερχόμαστε και πάλι στα πρόσφατα γεγονότα με τα χιόνια, όπως και στο παρελθόν με τις πλημμύρες, πάλι το τεράστιο πρόβλημα που ανέκυψε είναι οι αρμοδιότητες. Θεομηνίες έγιναν και στο παρελθόν, θα γίνουν και στο μέλλον, εκεί δεν είναι το Ελληνικό πρόβλημα. Και! σε πολλά άλλα κράτη στον κόσμο έγιναν κακοκαιρίες, με πολύ μεγαλύτερες συνέπειες, εκτός από οικονομικές και περιβαλλοντολογικές καταστροφές, υπήρξαν και πολλά ανθρώπινα θύματα, το οργανωμένο όμως Κράτος ενεργοποιείται πάραυτα και λειτουργεί. Εδώ! δυστυχώς το Ελληνικό Κράτος δεν ενεργοποιείται, διότι έχει μεγάλο πρόβλημα με αρμοδιότητες και τους Υπευθύνους.
- Η παρούσα Κυβέρνηση ψηφίστηκε από τον Ελληνικό Λαό με την ελπίδα μήπως, μεταξύ πολλών άλλων διορθώσει και τα κακώς κείμενα στον τομέα των αρμοδιοτήτων, μεταξύ κεντρικής Διοικήσεως, Νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης. Στον τομέα αυτό η σημερινή Κυβέρνηση, από απόψεως αλλαγών, δεν έκαμε τίποτε, απλά συνέχισε να λειτουργεί το Κράτος όπως το παρέλαβε. Καίτοι! όφειλε να γνωρίζει ότι, οι θεσμικές αλλαγές που έγιναν από κάποιες προηγούμενες Κυβερνήσεις, έχουν περιπλέξει τόσο πολύ τα πράγματα, που χειρότερα δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Άλλος είναι αρμόδιος για την κατασκευή των δρόμων, άλλος για την συντήρηση αυτών, άλλος για τις γέφυρες, άλλος για τον καθαρισμό των φρεατίων, άλλος για τον εκχιονισμό των δρόμων και ακόμη άλλος για τα αντιπλημμυρικά έργα. Δηλαδή! ένα θεσμοθετημένο χάος ανευθυνοϋπευθύνων.
- Όλα αυτά πιστεύω ότι συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα, και η αιτία ο άκρατος κομματισμός των πάντων και ο αλόγιστος και αχαλίνωτος λαϊκισμός των πολιτικών, με μοναδικό στόχο και όραμα την άγρα ψήφων. Αυτή δε η αριστερή Κυβέρνηση σε τρόπους και μεθόδους απεδείχθη με την μέχρι στιγμής πορεία της ακόμη χειρότερη.
Με το δημαγωγικό σύνθημα στο παρελθόν «Ο Λαός στην εξουσία» (σχήμα οξύμωρων), επέτυχαν να επέλθει το απόλυτο χάος. Στην τοπική αυτοδιοίκηση με το δελεαστικό όνομα «Καποδίστριας» ήλθαν τ’ απάνω κάτω, στην συνέχεια καθιερώθηκε ο αιρετός Νομάρχης σε αντικατάσταση των τοποθετημένων από την εκάστοτε Κυβέρνηση Νομαρχών, που ήσαν ταυτοχρόνως και εκπρόσωποι του Κράτους στον αντίστοιχο Νομό (Δήμο) και το χάος ολοκληρώθηκε με την καθιέρωση των αιρετών Υπερνομαρχών, με την θλιβερή δικαιολογία το «Εθνικό συμφέρον». Άντε τώρα! αυτοί όλοι να οργανωθούν, ν’ αποκτήσουν μέσα και δυνατότητες οικονομικές κ.λπ., και το σπουδαιότερο να συντονισθούν, να συνεργασθούν προς επίτευξη έργου.
Σήμερα δεν γνωρίζει κανείς ποιος είναι υπεύθυνος, για ποιο πράγμα και γιατί. Οι διάφοροι Σατραπίσκοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά των, ότι εκτελούν κατά τον καλύτερο τρόπο την αποστολή των και το λυπηρόν είναι, δεν δέχονται μύγα στο σπαθί των, ως αλάθητοι και δεν παίρνουν ούτε από λόγια και συμβουλές.
- Οι σκεπτόμενοι Έλληνες προσπαθώντας να εκτιμήσουν και ν’ αναλύσουν τα γεγονότα, καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα. Η Κυβέρνηση ειδικά αυτή ψηφίσθηκε, όχι μόνο από αριστερούς στο πολιτικό τους φρόνημα, αλλά από τον Αγανακτισμένο Ελληνικό λαό, μήπως και διορθώσει τα κακώς κείμενα στην Πατρίδα μας, την επανοργάνωση του Κράτους, την επικράτηση της δικαιοσύνης και την πολιτική καταδίκη αυτών, που έφεραν την Χώρα σ’ αυτή την Κατάσταση. Μέχρι στιγμής δεν έκαμε τίποτε, κινείται στα ίδια αχνάρια Λαϊκισμού και ανικανότητας και ακόμη περισσότερο και από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις. Και! είναι απορίας άξιον, γιατί δεν προβαίνει στις βασικές και αναγκαίες διορθώσεις όχι ιδεοληπτικά αλλά ουσιαστικά; Φαίνεται ή δεν επέλεξε το κατάλληλο, ικανό και με ηθικές αρχές προσωπικό, το οποίο να είναι σε θέση να θεσπίσει τις πραγματικές απαιτούμενες αλλαγές ή το Κράτος έχει πλέον φθαρεί και έχουν αποπροσανατολισθεί τόσο πολύ οι πάντες, από την κυρία των αποστολή, ώστε να είναι αδύνατη πλέον η αναδιοργάνωση του Κράτους.
- Ασφαλώς κανείς δεν ονειροβατεί να φιλοδοξεί άριστες μεταρρυθμιστικές και τομές για επανοργάνωση, κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη, μετά από μία τριαντάχρονη λοιμική εξουσία αμοραλισμού και μηδενισμού.
Όμως! επιμένει ο σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης είναι πλέον αδήριτη ανάγκη, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, έχοντας ως φάρο την διάσωση και την διαιώνιση της Πατρίδος μας ως κυρίαρχο Κράτος, όπως μας το παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, που είναι και βασικό στοιχείο που ενώνει όλους τους Έλληνες, χωρίς εγωισμούς και λαϊκισμούς, μέσα στους κανόνες της Δημοκρατίας μας, την ανασύσταση της Κρατικής μηχανής, την θεμελιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, την ανάπτυξη και καθορισμό μέτρων προς το «Επιχειρείν» των Ελλήνων, την λήψη δίκαιων μέτρων σε βάθος χρόνου για την Οικονομική και Κοινωνική μας ομαλοποίηση και την πάση θυσία ανάσχεση της συνεχιζόμενης και σήμερα μοιραίας υπαλληλοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού της Χώρας μας.
Και! μην ξεχνάτε ποτέ, ενώ έχουμε τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας, εν τούτοις είμαστε η χώρα όπου τα Μοσχάρια επιδοτούνται και τα παιδιά φορολογούνται.
«Ο καλύτερος τρόπος να κερδίσεις τους λαούς είναι, να τους δώσεις πρότυπα με αρχές και αξίες, παραδείγματα δικαιοσύνης και μετριοπάθειας». (ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το