ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ~ χάνοντας τις ευκαιρίες της ζωής (bitter sweet symphony)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως 

Αν ζεις σε αυτήν την ζωή τότε σίγουρα ως τώρα θα έχεις κάνει την δική σου εκτίμηση για το τι τελικά είναι αυτή; Σκέφτεσαι όλες εκείνες τις υπέροχες στιγμές, γέλιου, επιτυχίας, περηφάνιας, ανατριχίλας και λες είναι τόσο καλή. Και αμέσως μετά θυμάσαι τις περιόδους απογοήτευσης, στεναχώριας, οργής και λύπης και αλλάζεις γνώμη λέγοντας πόσο πικρή είναι. Τελικά είναι τόσο χαοτικά ανομοιόμορφη σαν τα απρόβλεπτα σημεία που μπαίνουν τα βιολιά σε ένα κονσέρτο ή το πως αυτά βίαια διακόπτονται από τους εκκωφαντικούς θορύβους των πνευστών;

Ότι κι αν σκεφτείς, αν πεις ή ακόμα χειρότερα, ότι κι αν κάνεις δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, γιατί στην ζωή η προσπάθεια σου να δώσεις μια εξήγηση σε ότι (σου) συμβαίνει είναι το ίδιο με το να προσπαθείς να ενώσεις δύο αντίθετες άκρες. Οπότε, αναζητάς σταθερές για να στηριχτείς σε αυτές. Και ποιες μπορεί να είναι αυτές; Ο έρωτας και η αγάπη; Προφανώς όχι! Αυτά πλέον είναι τόσο μεταβλητά, όσο οι δείκτες του χρηματιστηρίου απ' το 2008 και μετά!

Το χρήμα. Το χρήμα που μπορεί να μην σου ανήκει ποτέ, μπορεί να μην είναι καν αρκετό, όμως είναι ο σκοπός. Είναι αυτό που κυνηγάς, αυτό που σε ενδιαφέρει έστω και ασυναίσθητα, μέχρι τη μέρα που αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι ένα βήμα πριν το θάνατο.

Κι έτσι όλοι μας, ο καθένας με την δική του κοσμοθεωρία, διαβαίνει τον δρόμο που εκείνος ξέρει, γιατί ελάχιστοι ξέρουν να κάνουν την διαφορά. Κι έτσι ο δρόμος ο κατηφορικός, ο εύκολος, εκείνος που οδηγεί στα γνωστά μέρη που είναι τελικά τόσο γνωστά που όλα όσα στον δικό μας προσωπικό μικρό κόσμο ενώνονται μεταξύ τους κι έτσι έχουν νόημα για μας.

Οπότε έτσι συνεχίζεται η ζωή χωρίς αλλαγές, γιατί εμείς δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Ποτέ. Μέσα στη μούχλα μας, συνεχίζουμε να αγνοούμε τα ερεθίσματα που μας δίνουν την ευκαιρία να αλλάξουμε, αλλά εμείς λέμε πως δεν μπορούμε και συνεχίζουμε μέχρι το σημείο που χάνουμε κάθε δύναμη κι ελπίδα, οπότε... γονατίζουμε, μέχρι να ακούσουμε τον ήχο του πόνου μας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ