χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Αφορμή του σημερινού προβληματισμού στάθηκε ένα περιστατικό στο σούπερ μάρκετ. Περίμενα στην ουρά του ταμείου για να πληρώσω και μπροστά μου υπήρχε ακόμα μία κοπέλα με τα πράγματα της στο καλάθι. Από το πουθενά περνάει μπροστά ένας παππούς και παίρνει τη θέση και από τις 2 μας. Καμία από εμάς δεν θέλησε να κάνει φασαρία, λόγω του παππού. Εγώ όμως αναρωτιέμαι: υπάρχουν άνθρωποι που δεν μας βλέπουν;
Και τα περιστατικά συνεχίζονται: πόσοι μας προσπερνούν καθημερινά στο δρόμο σπρώχνοντας μας, χωρίς καν να γυρίσουν να μας κοιτάξουν; Πόσοι μας αγνοούν στα ταμεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στη σειρά για τον γιατρό χωρίς ραντεβού; Βέβαια, όταν μιλάμε για αγνώστους, τα πράγματα είναι κάπως δικαιολογημένα, αφού κανένας δεν μας γνωρίζει και συνεπώς δεν έχει την υποχρέωση να νοιάζεται για μας. Θεωρώ όμως άκρως λυπηρό το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος της τυπικής ευγένειας, που, αν μη τι άλλο, πρέπει να διέπει ανθρώπους αγνώστους μεταξύ τους.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι άνθρωποι είναι τόσο πια απασχολημένοι από την ζωή τους, φτάνοντας έτσι σε σημείο να αγνοούν όλους τους υπόλοιπους, σε πράγματα μάλιστα τόσο απλά, όπως το ταμείο του σούπερ μάρκετ. Οπότε, ή ισχύει αυτή η πρώτη περίπτωση της πολυάσχολης ζωής, ή μια δεύτερη περίπτωση, αυτή των απλά... αδιάφορων ανθρώπων. +el. gk.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι άνθρωποι είναι τόσο πια απασχολημένοι από την ζωή τους, φτάνοντας έτσι σε σημείο να αγνοούν όλους τους υπόλοιπους, σε πράγματα μάλιστα τόσο απλά, όπως το ταμείο του σούπερ μάρκετ. Οπότε, ή ισχύει αυτή η πρώτη περίπτωση της πολυάσχολης ζωής, ή μια δεύτερη περίπτωση, αυτή των απλά... αδιάφορων ανθρώπων. +el. gk.
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το