ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το φλέγον ζήτημα της... καύσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Οι μέρες που μας πέρασαν κάθε άλλο παρά αδιάφορες μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς κύλησαν ανάμεσα σε δυστυχήματα που κόβουν την ανάσα και μανιακούς κυνηγούς ταξιτζήδων. Στο πολυποίκιλο κολλάζ όμως της δραματικής επικαιρότητας ξεχωρίζει κατ’ εμέ και δίνει τροφή για άφθονο προβληματισμό μία σκηνή που εξελίχθηκε μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο για γερά στομάχια, και κυρίως για γερά μυαλά (θα εξηγηθώ παρακάτω). Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Βαγενά, έχοντας πρόσφατη την εμπειρία της απώλειας του συζύγου της Λουκιανού Κηλαηδόνη και της μετάβασης στη Βουλγαρία για αποτέφρωση, καταθέτει ερώτηση για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίων στην Ελλάδα. Δυστυχώς, τα media στην πλειοψηφία τους επέμειναν στη συγκίνηση της κι όχι στην ουσία του ζητήματος.

 Η επιχείρηση “θάνατος” στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά επικερδής. Από το κύκλωμα (ναι, χωρίς εισαγωγικά) των μαρμαράδων-κεράδων-ανθοπωλών κ.τ.λ., από τους δήμους και τα χρήματα που τους χαρίζουν τα νεκροταφεία, από τους παπάδες και τα “χαρτζιλικάκια” τους, απ’ όπου και να το πιάσεις αυτό το ζήτημα έχει χρήμα. Κι αυτός είναι ο πρώτος και κύριος λόγος που τόσα χρόνια ως Ελλάδα έχουμε μείνει και σ’ αυτό το ζήτημα πίσω από τον ήλιο (είναι θλιβερό πλέον!). Διότι ναι, το να δίνεις στους πολίτες σου την επιλογή να ταφούν ή να καούν, είναι πολιτισμός και πρόοδος. Είναι σεβασμός σ’ εκείνους που δεν θέλουν να βιώσουν όλες τις ψυχοφθόρες διαδικασίες της ταφής, της εκταφής, των τελετουργιών κ.τ.λ. Δεν χρειάζεται θεωρώ να επεκταθώ, αντιλαμβανόμαστε όλοι. Είναι σεβασμός επίσης στους ανθρώπους των νεκρών, οι οποίοι αναγκάζονται πολλές φορές να ταξιδεύουν στη Βουλγαρία με σκοπό την αποτέφρωση, όπως η κυρία Βαγενά, μέσα στο πένθος και τη θλίψη τους.

Όσον αφορά το θρησκευτικό σκέλος της επίμονης άρνησης προς τα αποτεφρωτήρια, για το οποίο να τονίσω ότι πιστεύω πως περιορίζεται σε ορισμένα μικρότερα και γηραιότερα πληθυσμιακά τμήματα (ή έτσι θέλω να ελπίζω), θα τολμήσω να αναφερθώ σε σκοταδισμό. Όταν δίνεται το δικαίωμα της επιλογής, νόμιμα και δημοκρατικά, κάθε ένσταση αναιρείται. Ο καθένας επιλέγει ελεύθερα ό,τι θέλει για τη ζωή και το θάνατό του. Επιλέγει αυτό που θεωρεί σωστό και αξιοπρεπές. Τέλος συζήτησης.

Αν λάβουμε υπόψιν τα προηγούμενα δείγματα γραφής αυτής της κυβέρνησης, σίγουρα δεν μπορούμε να βασιστούμε στα λεγόμενα του Υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη για νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει τη δημιουργία ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων. Μπορούμε ωστόσο να το κρατήσουμε στο νου μας και να διατηρούμε το θέμα στη δημόσια συζήτηση, μέχρι να κατακτήσουμε επιτέλους τα αυτονόητα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ