Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ένα από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων ήταν ανέκαθεν η υπέρβαση. Ιστορικά, ο άνθρωπος έχει υπερβεί εαυτό για να τα βάλει με άγρια ζώα προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή, με την φωτιά που τελικά από απειλή έγινε εργαλείο για την άμυνα, την επίθεση, την τροφή και την θέρμανση. Ακόμα και επικοινωνιακά, κατάφερε να δημιουργήσει δεσμούς με άλλους ανθρώπους. Να αναπαραχθεί, να φτιάξει ομάδες, κοινότητες, χωριά και να συντονιστεί υποβιβάζοντας το "εγώ" υπέρ του "εμείς".
Σε αυτήν την πορεία -η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη- ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στα διάφορα κοινωνικά σύνολα ακριβώς επειδή έμαθε να λειτουργεί ομαδικά. Αυτό πολλές φορές σημαίνει ότι έπρεπε να δεχτεί την πλειοψηφία, να υπακούσει σε εντολές ή ακόμα και να ανεχθεί κάτι μακριά από τα συμφέροντά του, προκειμένου και πάλι, να υπηρετήσει το κοινωνικό σύνολο.
Και επειδή στην Ιστορία του, ο άνθρωπος είναι ένα μοτίβο από άπειρες υπερβάσεις, έχει ενδιαφέρον να δούμε πως οι υπερβάσεις αυτές, κάποιες φορές ονομάστηκαν και θυσίες!
Δεν μπορώ να μην ανακαλέσω την Παλαιά Διαθήκη και το εδάφιο σύμφωνα με το οποίο ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιο του Ισαάκ που τόσο δύσκολα είχε συλλάβει η γυναίκα του. Στην ιστορία αυτή, επρόκειτο απλά για μια δοκιμασία μιας και ο Θεός απλά δοκίμασε την πίστη του Αβραάμ.
Στην πραγματικότητα όμως, καθημερινά άνθρωποι θυσιάζονται για ιδέες, αντιλήψεις ή άλλους ανθρώπους. Πόσοι στρατιώτες θυσιάστηκαν για τον βασιλιά τους και πόσοι άλλοι θυσιάστηκαν σε έναν πόλεμο για την ελευθερία ή κάποια επανάσταση ενάντια των κατοχικών δυνάμεων.
Υπάρχουν κι άλλες θυσίες όμως, όπως αυτή ενός αστυνομικού που προτάσσει τον θώρακα για να σώσει έναν συνάδελφο ή έναν αθώο πολίτη. Υπάρχει η θυσία του γονέα που πέφτει στις ρόδες του αυτοκινήτου για να σώσει το παιδί του. Και κάπως έτσι, κάποιος χάνεται.
Είναι όμως οι απώλειες αυτές μόνο βιολογικές; Μήπως κάποιος να θυσιαστεί χωρίς απαραίτητα να χάσει την ζωή του; Δεν μπορώ να μην αναφέρω χιλιάδες γυναίκες θύματα ανόητων παραδόσεων που "δόθηκαν" ή ακόμα χειρότερα, πουλήθηκαν από τους γονείς τους σε άντρες. Κι αν αυτό δεν έγινε τόσο βάναυσα, αμέτρητοι άνθρωποι θυσιάζουν το "εγώ" τους για κάποιον απώτερο σκοπό. Ποιον άραγε; Μήπως είναι η οικονομική ευμάρεια ή μήπως τα παιδιά τους; Στην πρώτη περίπτωση, η άνετη ζωή μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο κίνητρο υπομονής, υποταγής και θυσίας, στην δεύτερη περίπτωση, ο γονέας αποποιείται κάθε φιλοδοξίας, κάθε ονείρου, κάθε προσωπικής απόλαυσης, ικανοποίησης ή απλά δικαίωσης, προκειμένου να δώσει στο παιδί του αυτό που κρίνει σωστό. Από τα απαραίτητα υλικά εφόδια έως μία καθώς πρέπει οικογένεια που διαμορφώνει ένα συμβατό περιβάλλον για να ζει.
Όλοι έχουμε κάνει θυσίες σε αυτή τη ζωή. Και πιστέψτε με, θα κάνουμε κι άλλες. Όμως... Τι είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε και για ποιον σκοπό; Υπάρχει κάποιο όριο; Μια κόκκινη γραμμή ακόμα και για την υπέρτατη απόλαυση; Και ποιο κατέχει τα πρωτεία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η ευτυχία; Τα παιδιά; Τα λεφτά; Η δόξα; Κάντε την αυτοκριτική σας και ετοιμαστείτε. Η στιγμή της θυσίας έρχεται χωρίς να προλάβεις να την οργανώσεις στο μυαλό, την καρδιά και στο σώμα... +Yanni Spiridakis
Σε αυτήν την πορεία -η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη- ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στα διάφορα κοινωνικά σύνολα ακριβώς επειδή έμαθε να λειτουργεί ομαδικά. Αυτό πολλές φορές σημαίνει ότι έπρεπε να δεχτεί την πλειοψηφία, να υπακούσει σε εντολές ή ακόμα και να ανεχθεί κάτι μακριά από τα συμφέροντά του, προκειμένου και πάλι, να υπηρετήσει το κοινωνικό σύνολο.
Και επειδή στην Ιστορία του, ο άνθρωπος είναι ένα μοτίβο από άπειρες υπερβάσεις, έχει ενδιαφέρον να δούμε πως οι υπερβάσεις αυτές, κάποιες φορές ονομάστηκαν και θυσίες!
Δεν μπορώ να μην ανακαλέσω την Παλαιά Διαθήκη και το εδάφιο σύμφωνα με το οποίο ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιο του Ισαάκ που τόσο δύσκολα είχε συλλάβει η γυναίκα του. Στην ιστορία αυτή, επρόκειτο απλά για μια δοκιμασία μιας και ο Θεός απλά δοκίμασε την πίστη του Αβραάμ.
Στην πραγματικότητα όμως, καθημερινά άνθρωποι θυσιάζονται για ιδέες, αντιλήψεις ή άλλους ανθρώπους. Πόσοι στρατιώτες θυσιάστηκαν για τον βασιλιά τους και πόσοι άλλοι θυσιάστηκαν σε έναν πόλεμο για την ελευθερία ή κάποια επανάσταση ενάντια των κατοχικών δυνάμεων.
Υπάρχουν κι άλλες θυσίες όμως, όπως αυτή ενός αστυνομικού που προτάσσει τον θώρακα για να σώσει έναν συνάδελφο ή έναν αθώο πολίτη. Υπάρχει η θυσία του γονέα που πέφτει στις ρόδες του αυτοκινήτου για να σώσει το παιδί του. Και κάπως έτσι, κάποιος χάνεται.
Είναι όμως οι απώλειες αυτές μόνο βιολογικές; Μήπως κάποιος να θυσιαστεί χωρίς απαραίτητα να χάσει την ζωή του; Δεν μπορώ να μην αναφέρω χιλιάδες γυναίκες θύματα ανόητων παραδόσεων που "δόθηκαν" ή ακόμα χειρότερα, πουλήθηκαν από τους γονείς τους σε άντρες. Κι αν αυτό δεν έγινε τόσο βάναυσα, αμέτρητοι άνθρωποι θυσιάζουν το "εγώ" τους για κάποιον απώτερο σκοπό. Ποιον άραγε; Μήπως είναι η οικονομική ευμάρεια ή μήπως τα παιδιά τους; Στην πρώτη περίπτωση, η άνετη ζωή μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο κίνητρο υπομονής, υποταγής και θυσίας, στην δεύτερη περίπτωση, ο γονέας αποποιείται κάθε φιλοδοξίας, κάθε ονείρου, κάθε προσωπικής απόλαυσης, ικανοποίησης ή απλά δικαίωσης, προκειμένου να δώσει στο παιδί του αυτό που κρίνει σωστό. Από τα απαραίτητα υλικά εφόδια έως μία καθώς πρέπει οικογένεια που διαμορφώνει ένα συμβατό περιβάλλον για να ζει.
Όλοι έχουμε κάνει θυσίες σε αυτή τη ζωή. Και πιστέψτε με, θα κάνουμε κι άλλες. Όμως... Τι είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε και για ποιον σκοπό; Υπάρχει κάποιο όριο; Μια κόκκινη γραμμή ακόμα και για την υπέρτατη απόλαυση; Και ποιο κατέχει τα πρωτεία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η ευτυχία; Τα παιδιά; Τα λεφτά; Η δόξα; Κάντε την αυτοκριτική σας και ετοιμαστείτε. Η στιγμή της θυσίας έρχεται χωρίς να προλάβεις να την οργανώσεις στο μυαλό, την καρδιά και στο σώμα... +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το