κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας
από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily
Γνωρίζει πλέον και ο τελευταίος Έλλην πολίτης ότι, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια, μάρτυρες της οποίας παριστάμεθα πάντες οι τηλεθεατές, προερχομένη από πολιτικούς και όχι μόνο, αριστερής ιδεοληψίας αλλά προοδευτικούς, εντός και εκτός των τειχών της πολιτείας, που αποσκοπεί στον αποχριστιανισμό του Ελληνικού Λαού πρωτίστως και δευτερευόντως κατά της εκκλησίας της Ελλάδος. Παρά την λυσσώδη προσπάθεια των θιασωτών της παγκοσμιοποίησης [με την έννοια της κακής πλευράς αυτής], ο Ελληνικός λαός παραμένει στο πλευρό της εκκλησίας πιστός στις παραδόσεις του και στα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Παρ’ όλο, σήμερα που η μικρή οθόνη ποδηγετεί τον λαό με τον επιστημονικό ολοκληρωτισμό των επικοινωνιακών μεθόδων και υποχρεώνει αυτόν σε πειθήνια υποταγή σε εθελόδουλες συμπεριφορές, ουδέν επέτυχε. Επέτυχε όμως, η μικρή οθόνη να γελοιοποιήσει μερικούς αθέους στην ουσία και αυτοαποκαλούμενους προοδευτικούς, οι οποίοι εξήλθαν στα παράθυρα και προσπάθησαν να διοχετεύσουν προς τους τηλεθεατές το μίσος της ψυχής των προς την χριστιανική πίστη του Ελληνικού λαού. Φθάσαντες στο σημείο, να τους ενοχλεί ακόμη και η μεταφορά του Αγίου Φωτός με Στρατιωτικό αεροσκάφος.
Ας βγει ένας από τους καγχάζοντες σήμερα αριστερίζοντες σοσιαλιστές και άπιστους να μας πει. Ποιο είναι το έγκλημα της θρησκείας μας και η Διδασκαλία αυτής, εκτός εάν είναι έγκλημα σήμερα, να αγαπάς τον πλησίον σου, να είσαι φλογερός πατριώτης και να μη σιωπάς στα εθνικά λάθη της εξουσίας που διακυβεύουν το μέλλον του έθνους μας.
Ίσως κάποτε η κάθαρση στους διαφόρους τομείς της πολιτείας μας γίνει πραγματικότης, προτού ελπίζω ο πιθανόν βόρβορος να έχει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Δεν πρόκειται όμως να εξαλειφθεί, θα συνεχίζει να υπάρχει άλλοτε σε ήπια μορφή και άλλοτε σε έξαρση, διότι το αίτιο οφείλεται στην μεγάλη κοινωνική παρακμή της εποχής μας, την επιορκία βασικά των λειτουργών της πολιτείας και στην έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου και ατιμωρησίας.
Βέβαια πρέπει να το έχουμε υπ’ όψιν πάντοτε ότι και στο αγιότερο περιβάλλον, που ήταν ο Χριστός με τους Αποστόλους υπήρξε και ένας Ιούδας προδότης και κλέφτης (ότι κλέπτης ην και το ταμείο είχε και τα βαλλόμενα εβάσταζε. ΙΩΑΝΝΟΥ κεφ. Ι.Β΄. παρ. 6).
Στις ημέρες μας συμπεραμαρτούσης και της κοινωνικής παρακμής, διά της πτώσεως των ηθικών αρχών και αξιών, η αύξηση του κακού, οφείλεται και στο γεγονός ότι, η Αριστοτελική προσταγή της επιδίωξης της ευδαιμονίας διά της αρετής, θεωρείται δυστυχώς απολύτως ξεπερασμένη.
Σε μια τελευταία συνέντευξη προ του θανάτου του, ο σύγχρονος σοφός Βυζαντινολόγος ΣΕΡ ΣΤΙΒΕΝ ΡΑΝΣΙΜΑΝ, μεταξύ άλλων είπε: «… χαίρομαι με την σκέψη ότι στα επόμενα 100 χρόνια η ορθοδοξία θα είναι η μόνη ιστορική εκκλησία που θα υφίσταται» Σ’ άλλο δε μέρος της συνέντευξής του είπε: «… στο πρόβλημα της Ενωμένης Ευρώπης, πιστεύω απόλυτα η Ορθοδοξία προσφέρει αρίστη επίλυση, επειδή κατ’ αρχάς δεν προβάλλει τον Εθνικισμό και έχει βάση την Αλήθεια και την Αγάπη.
Δύο παραδείγματα από την Ελληνική ιστορία[ και αυτή είναι στο στόχαστρο των προοδευτικών], θα μας επαναφέρει στην μνήμη την ακατάλυτη και ακαταμάχητη δύναμη της πίστης στην Ορθοδοξία:
- Είναι γνωστός σε όλους μας ο διωγμός της Ορθοδοξίας στην Σοβιετική Ένωση. Για 80 χρόνια δεν λειτουργούσαν οι εκκλησίες ή λειτουργούσαν περιορισμένα λάθρα. Δείτε σήμερα που επικράτησε η Δημοκρατία, άνοιξαν πάλι οι Εκκλησίες και γιγαντώθηκε η πίστη του Ρωσικού Λαού στην Ορθοδοξία.
- Το άλλο που θα ήθελα να επισημάνω στην παρούσα, είναι από την Ελληνική Ιστορία. Όταν μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, ο Ελληνικός Λαός επαναστάτησε ,πολέμησε και νίκησε τον τύραννο, είχε σύνθημα : [« Για την πίστη του Χριστού την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία»].
Στην Ελλάδα έχουμε Ιστορικούς και Εθνικούς δεσμούς συνοχής του λαϊκού πολιτισμού μας με την μεταφυσική πίστη της Εκκλησίας μας και η οποία συνετέλεσε στην μακραίωνη παράδοση συμπόρευσης εκκλησίας και πολιτείας.
Σήμερα, ένας χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους (το οποίο εχθρικά απαιτούν απερίσκεπτοι πολιτικοί) θα είναι ευεργετικός για την εκκλησία. Θα την υποχρέωση να αναζητήσει δυναμικά την κοινωνική της γνησιότητα και θ’ αποφύγει την αλλοτρίωσή της, ως κρατική «επικρατούσα θρησκεία» και ως δεκανίκι του Εθνικισμού. Πρόβλημα όμως δυσβάστακτο, εθνικό και υπαρξιακό, θα είναι ο χωρισμός για την Πολιτεία, που δεν έχει με τίποτα να υποκαταστήσει τον μέχρι τώρα (με τα όποια προβλήματα) μοναδικό πυλώνα κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής του Ελληνισμού στην κοιτίδα του και στην διασπορά του.
Σήμερα το Υπουργείο Παιδείας μας, συρρικνώνει την Ελληνική Ιστορία και σχεδόν αποπέμπει, θλιβερό και άθλιο, την θρησκεία του Χριστού από τα σχολεία. Εδώ! γεννάται το ερώτημα, ποιόν σκοπό υπηρετούν τέτοιες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία; Ασφαλώς όχι την Ελλάδα, όχι τον Ελληνικό Λαό και προπαντώς ΟΧΙ το μέλλον της Πατρίδος μας.
Εάν λοιπόν θέλουμε την διαιώνιση του Ελληνικού Έθνους, μία μόνον οδός υπάρχει, αυτή που χαράσσεται από την Πίστη στην εκκλησία μας, την αγάπη, προς την πατρίδα και την προσήλωση στον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.
Με τιμή,
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.
Ας βγει ένας από τους καγχάζοντες σήμερα αριστερίζοντες σοσιαλιστές και άπιστους να μας πει. Ποιο είναι το έγκλημα της θρησκείας μας και η Διδασκαλία αυτής, εκτός εάν είναι έγκλημα σήμερα, να αγαπάς τον πλησίον σου, να είσαι φλογερός πατριώτης και να μη σιωπάς στα εθνικά λάθη της εξουσίας που διακυβεύουν το μέλλον του έθνους μας.
Ίσως κάποτε η κάθαρση στους διαφόρους τομείς της πολιτείας μας γίνει πραγματικότης, προτού ελπίζω ο πιθανόν βόρβορος να έχει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Δεν πρόκειται όμως να εξαλειφθεί, θα συνεχίζει να υπάρχει άλλοτε σε ήπια μορφή και άλλοτε σε έξαρση, διότι το αίτιο οφείλεται στην μεγάλη κοινωνική παρακμή της εποχής μας, την επιορκία βασικά των λειτουργών της πολιτείας και στην έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου και ατιμωρησίας.
Βέβαια πρέπει να το έχουμε υπ’ όψιν πάντοτε ότι και στο αγιότερο περιβάλλον, που ήταν ο Χριστός με τους Αποστόλους υπήρξε και ένας Ιούδας προδότης και κλέφτης (ότι κλέπτης ην και το ταμείο είχε και τα βαλλόμενα εβάσταζε. ΙΩΑΝΝΟΥ κεφ. Ι.Β΄. παρ. 6).
Στις ημέρες μας συμπεραμαρτούσης και της κοινωνικής παρακμής, διά της πτώσεως των ηθικών αρχών και αξιών, η αύξηση του κακού, οφείλεται και στο γεγονός ότι, η Αριστοτελική προσταγή της επιδίωξης της ευδαιμονίας διά της αρετής, θεωρείται δυστυχώς απολύτως ξεπερασμένη.
Σε μια τελευταία συνέντευξη προ του θανάτου του, ο σύγχρονος σοφός Βυζαντινολόγος ΣΕΡ ΣΤΙΒΕΝ ΡΑΝΣΙΜΑΝ, μεταξύ άλλων είπε: «… χαίρομαι με την σκέψη ότι στα επόμενα 100 χρόνια η ορθοδοξία θα είναι η μόνη ιστορική εκκλησία που θα υφίσταται» Σ’ άλλο δε μέρος της συνέντευξής του είπε: «… στο πρόβλημα της Ενωμένης Ευρώπης, πιστεύω απόλυτα η Ορθοδοξία προσφέρει αρίστη επίλυση, επειδή κατ’ αρχάς δεν προβάλλει τον Εθνικισμό και έχει βάση την Αλήθεια και την Αγάπη.
Δύο παραδείγματα από την Ελληνική ιστορία[ και αυτή είναι στο στόχαστρο των προοδευτικών], θα μας επαναφέρει στην μνήμη την ακατάλυτη και ακαταμάχητη δύναμη της πίστης στην Ορθοδοξία:
- Είναι γνωστός σε όλους μας ο διωγμός της Ορθοδοξίας στην Σοβιετική Ένωση. Για 80 χρόνια δεν λειτουργούσαν οι εκκλησίες ή λειτουργούσαν περιορισμένα λάθρα. Δείτε σήμερα που επικράτησε η Δημοκρατία, άνοιξαν πάλι οι Εκκλησίες και γιγαντώθηκε η πίστη του Ρωσικού Λαού στην Ορθοδοξία.
- Το άλλο που θα ήθελα να επισημάνω στην παρούσα, είναι από την Ελληνική Ιστορία. Όταν μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, ο Ελληνικός Λαός επαναστάτησε ,πολέμησε και νίκησε τον τύραννο, είχε σύνθημα : [« Για την πίστη του Χριστού την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία»].
Στην Ελλάδα έχουμε Ιστορικούς και Εθνικούς δεσμούς συνοχής του λαϊκού πολιτισμού μας με την μεταφυσική πίστη της Εκκλησίας μας και η οποία συνετέλεσε στην μακραίωνη παράδοση συμπόρευσης εκκλησίας και πολιτείας.
Σήμερα, ένας χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους (το οποίο εχθρικά απαιτούν απερίσκεπτοι πολιτικοί) θα είναι ευεργετικός για την εκκλησία. Θα την υποχρέωση να αναζητήσει δυναμικά την κοινωνική της γνησιότητα και θ’ αποφύγει την αλλοτρίωσή της, ως κρατική «επικρατούσα θρησκεία» και ως δεκανίκι του Εθνικισμού. Πρόβλημα όμως δυσβάστακτο, εθνικό και υπαρξιακό, θα είναι ο χωρισμός για την Πολιτεία, που δεν έχει με τίποτα να υποκαταστήσει τον μέχρι τώρα (με τα όποια προβλήματα) μοναδικό πυλώνα κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής του Ελληνισμού στην κοιτίδα του και στην διασπορά του.
Σήμερα το Υπουργείο Παιδείας μας, συρρικνώνει την Ελληνική Ιστορία και σχεδόν αποπέμπει, θλιβερό και άθλιο, την θρησκεία του Χριστού από τα σχολεία. Εδώ! γεννάται το ερώτημα, ποιόν σκοπό υπηρετούν τέτοιες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία; Ασφαλώς όχι την Ελλάδα, όχι τον Ελληνικό Λαό και προπαντώς ΟΧΙ το μέλλον της Πατρίδος μας.
Εάν λοιπόν θέλουμε την διαιώνιση του Ελληνικού Έθνους, μία μόνον οδός υπάρχει, αυτή που χαράσσεται από την Πίστη στην εκκλησία μας, την αγάπη, προς την πατρίδα και την προσήλωση στον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.
Με τιμή,
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το