Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Κάθε φορά που διαβάζει κάποιος έναν τίτλο όπως αυτός του σημερινού προβληματισμού, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα "κλικάρει" τον σύνδεσμο που οδηγεί στο περιεχόμενο του, έτσι ώστε να ικανοποιήσει την περιέργεια του. Παρά το φαινομενικά "αδιάφορο" θέμα που μπορεί να έχει ένα τέτοιο άρθρο, εκφράσεις όπως "απίστευτο! δείτε πως έγινε μετά από..." ή "Σοκ! καταστράφηκε αφότου..." ιντριγκάρουν τον εκάστοτε αναγνώστη και τον οδηγούν στην κάθε λογής συλλογή άχρηστων πληροφοριών, αφού πέφτει στην καλοστημένη παγίδα ενός ακαταμάχητου τίτλου.
Το γιατί επιλέγονται τέτοιου είδους τίτλου άρθρα δεν είναι αξιοπερίεργο, αντίθετα, απολύτως κατανοητό και εξηγήσιμο, θα έλεγε κανείς. Ας δώσουμε όμως και ένα παράδειγμα, έτσι για να γίνει πλήρως κατανοητό το αντικείμενο που εξετάζουμε σήμερα. Ας πάρουμε ως δείγμα μια υποθετική είδηση ενός τραγικού γεγονότος το οποίο συνέβη αυτό το διάστημα. ένα γεγονός όπως ένα πολύνεκρο δυστύχημα στην εθνική οδό, που προκλήθηκε λόγω της αυξημένης κίνησης αυτοκινήτων, από οδηγούς οι οποίοι είχαν "δραπετεύσει" σε κάποιο μέρος, λόγω του τριημέρου που μας πέρασε. Τίτλος πρώτος: "Πολύνεκρο δυστύχημα στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας λόγω αυξημένης κινητικότητας/κίνησης." και, Τίτλος δεύτερος: "Τραγωδία! Δεκάδες τα θύματα που απανθρακώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στο πολύνεκρο δυστυχήμα στην Εθνική (Σληρές Εικόνες)". Είναι νομίζω κοινά αποδεκτό ότι κάποιος ο οποίος θα έβλεπε τους τίτλους των δύο αυτών κειμένων σε κάποια ιστοσελίδας ενημέρωσης του διαδικτύου, θα επέλεγε να πληροφορηθεί για το εν λόγω περιστατικό μέσω του κειμένου που θα έφερε τον 2ο τίτλο.
Γιατί όμως αυτό; Πέρα από το οπτικό υλικό το οποίο σαφέστατα δίνει ένα επιπλέον κίνητρο στον αναγνώστη, η περιγραφή και η παρουσίαση του κειμένου μέσα από τον δεύτερο τίτλο, είναι πιο δελεαστική συγκριτικά με το πρώτο. Γιατί όμως αυτή η ανάγκη για κάτι πιο "καταστροφικό" και "χειρότερο" από πλευράς του ανθρώπινου είδους; Γιατί αυτή η τάση προς το "όσο πιο αποκρουστικό γίνεται" και η σαγήνη που μας τραβάει προς το "απαίσιο και αποτρόπαιο"; Είναι η περιγραφική δραματικότητα που μας κάνει να θέλουμε να δούμε κάτι στην χειρότερη (αν όχι χείριστη) εκδοχή του; Είναι απλώς ένα κόλπο του μυαλού μας; Είναι λίγο που κατά βάθος μας εμπνέει η ωμή πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο; Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα τέτοιο τίτλο, θυμηθείτε αυτό το κείμενο, επαναλάβεται τα ανωτέρω ερωτήματα και ψιθυρήστε μέσα σας: "Ιδού η απορία, ιδού και ο σημερινός προβληματισμός."
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το