Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Ξεκινάς μια δίαιτα και ξαφνικά σε προσκαλούν για ένα λουκούλλειο γεύμα στο καινούργιο εστιατόριο που άνοιξε σε εκείνο το στενό σε μια γωνία στην γειτονιά σου. Αποφασίζεις να προχωρήσεις στην προσωπική σου ζωή και κατά μια διαολεμένη τύχη σου στέλνει μήνυμα ο πρώην σου. Επιλέγεις να κόψεις το κάπνισμα και να πεις "όχι, δεν θα συνεχίσω να δηλητηριάζω το σώμα μου" και το αμέσως επόμενο διάστημα σου κάνουν δώρο μια καπνοθήκη μαζί με το αγαπημένο σου καπνό και έναν πολύ ιδιαίτερο αναπτήρα με χαραγμένα τα αρχικά σου. Λες στον εαυτό σου ότι δεν πρέπει να συνεχίσει να χαλάει άσκοπα χρήματα από εδώ και από εκεί και ότι ίσως πρέπει να ψάξει την έννοια της λέξης "αποταμίευση" στο λεξικό, όμως όχι μόνο λαμβάνεις μια επιστροφή φόρου από το πουθενά, αλλά συνειδητοποιείς ότι σε λίγο ξεκινούν οι εκπτώσεις. Και κάπου εκεί ο καθένας αφού σιχτιρίζει λίγο με τον είναι του, πιάνει τον εαυτό του να αναρωτιέται το εξής: "θεέ μου, γιατί με δοκιμάζεις;".
Αγόρια και κορίτσια, δεν μας δοκιμάζει κανείς, εμείς τα βλέπουμε όπως θέλουμε και οδηγούμαστε και πάλι στα... ίδια. Την πρόσκληση στο εστιατόριο την αποδεχόμαστε με χαρά, και τρώμε μόνο ότι/όσο "πρέπει".Το μήνυμα του/της πρώην, το αγνοούμε τελείως ή, ακόμα καλύτερα, απαντάμε με ένα ωραιότατο "ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα, αλλά δεν ενδιαφέρομαι πλέον. Καλή συνέχεια :)". Το σέτ καπνίσματος που μας κάνανε δώρο το χαρίζουμε σε κάποιον που καπνίζει λέγοντας του: "εγώ δεν θα τα χρειαστώ άλλο. Ελπίζω και για εσένα σύντομα το ίδιο". (Τον αναπτήρα μπορούμε να τον κρατήσουμε). Τα χρήματα που λαμβάνουμε ως "μάνα εξ ουρανού" τα βάζουμε στην άκρη, και από την περίοδο εκπτώσεων αγοράζουμε ότι/αν μας χρειάζεται (κάτι). Τόσο απλά, και τόσο ξεκάθαρα. Σε περίπτωση αδυναμίας πράξης οποιουδήποτε από τα παραπάνω, χρήζει κατανόησης το γεγονός ότι δεν ήμασταν/είμαστε έτοιμοι για οποιοδήποτε από τα προηγούμενα βήματα.
Λυπηρό γεγονός, αλλά πάντα... γεγονός.
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou
Αγόρια και κορίτσια, δεν μας δοκιμάζει κανείς, εμείς τα βλέπουμε όπως θέλουμε και οδηγούμαστε και πάλι στα... ίδια. Την πρόσκληση στο εστιατόριο την αποδεχόμαστε με χαρά, και τρώμε μόνο ότι/όσο "πρέπει".Το μήνυμα του/της πρώην, το αγνοούμε τελείως ή, ακόμα καλύτερα, απαντάμε με ένα ωραιότατο "ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα, αλλά δεν ενδιαφέρομαι πλέον. Καλή συνέχεια :)". Το σέτ καπνίσματος που μας κάνανε δώρο το χαρίζουμε σε κάποιον που καπνίζει λέγοντας του: "εγώ δεν θα τα χρειαστώ άλλο. Ελπίζω και για εσένα σύντομα το ίδιο". (Τον αναπτήρα μπορούμε να τον κρατήσουμε). Τα χρήματα που λαμβάνουμε ως "μάνα εξ ουρανού" τα βάζουμε στην άκρη, και από την περίοδο εκπτώσεων αγοράζουμε ότι/αν μας χρειάζεται (κάτι). Τόσο απλά, και τόσο ξεκάθαρα. Σε περίπτωση αδυναμίας πράξης οποιουδήποτε από τα παραπάνω, χρήζει κατανόησης το γεγονός ότι δεν ήμασταν/είμαστε έτοιμοι για οποιοδήποτε από τα προηγούμενα βήματα.
Λυπηρό γεγονός, αλλά πάντα... γεγονός.
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το