Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν σκοπεύω να ερεθίσω την φαντασία σας στο σημερινό κείμενο (απλά να σας προβληματίσω). Σκεφτήκατε ποτέ για την δομή της κοινωνίας μας; Ούτε εγώ περισσότερο από εσάς μέχρι που πέτυχα κάτι στο διαδίκτυο που το βρήκα ενδιαφέρον..
Μέσες-άκρες (αν το καλοσκεφτείτε) ο άνθρωπος παράτησε την ύπαιθρο για να μεταφερθεί σε πόλεις που ο ίδιος έφτιαξε προκειμένου να ανεβάσει το επίπεδο ζωής του. Αρκετό καιρό μετά διαπίστωσε πως θα του άρεσε να επιστρέψει εκεί κι έτσι έχτισε το σπίτι του όσο πιο μακριά από την φασαρία της πόλης, μπορούσε. Για να μπορεί όμως να μετακινείται από και προς τα σημεία ενδιαφέροντός του, χρειάστηκε τα μέσα μεταφοράς. Πλέον, η αυξομείωση της τιμής του πετρελαίου καθορίζει και το πόσο μακριά ο άνθρωπος κινείται στον πολιτισμό. Κι έτσι κατά περιόδους βλέπουμε τον άνθρωπο να μένει κοντά στην δουλειά του στην πόλη ή μακριά από αυτήν. Τι είναι προτιμότερο; Μα… εξαρτάται από τα δεδομένα της εκάστοτε εποχής!
Αν θέλεις να χτίσεις από την αρχή μια πόλη λοιπόν τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να πας στην ύπαιθρο. Εκεί που πριν, μετά και μάλλον κάποτε στο μέλλον θα είναι το ιδανικό σημείο διαβίωσης. Ξεκινάμε καταστρέφοντας την πλειονότητα των φυσικών πόρων για να χτίσουμε τον… πολιτισμό μας. Φτιάχνουμε θέσεις εργασίας, σημεία πώλησης φαγητού, σημεία διασκέδασης και τέχνης, κάτι για να προσελκύσουμε κόσμο βρε αδερφέ! Και ύστερα τα σπίτια. Που βάζουμε τα σπίτια; Παντού! Ας δώσουμε λύσεις στον κόσμο. Γεμίζουμε τα κενά στην πόλη με σπίτια και βγαίνοντας έξω από αυτήν, γεμίζουμε επίσης σπίτια. Το πως θα κατοικηθούν θα εξαρτηθεί από την τιμή του πετρελαίου…
Ο τρόπος που ο κόσμος έχει καταρτίσει τον πολιτισμό του δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το πετρέλαιο, αλλά σίγουρα από άμεσους οικονομικούς παράγοντες. Αυτό δεν είναι ντροπή γιατί πλέον είναι πολύ αργά να γυρίσεις πίσω. Σκεφτείτε το: Η διασκέδασή μας εξαρτάται από το εισόδημα μας, το πως τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν επίσης από το εισόδημά μας, το σπίτι που μένουμε, πάλι το ίδιο και πάει λέγοντας. Φυσικά εσείς και ο κάθε άνθρωπος είναι εντελώς διαφορετικός από τον άλλο, μια σπουδαία ιδιαίτερη προσωπικότητα, που όμως εντάσσεται στα τετριμμένα πλαίσια. Αυτό δεν είναι κακό. Έτσι φτιάχνεις κοινωνίες και εμείς είμαστε μέλη μιας κοινωνίας. Αν αισθανόμαστε τόση καταπίεση με αυτό, μπορούμε ελεύθερα να… πάρουμε τα βουνά! +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το