Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Είναι η πρώτη φορά που διαχειρίζομαι την στήλη/ενότητα σε περίοδο Χριστουγέννων και ίσως η τελευταία, οπότε μην περιμένετε να σας γράψω πως τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε την γέννηση Του Θεανθρώπου και άρα της ελπίδας, μπλα-μπλα-μπλα.
Εγώ θα ήθελα να σταθώ στις ευχές. Αυτές που ανταλλάσσουμε μεταξύ μας εκείνες τις μέρες. Τυπικές (χρόνια πολλά), εγκάρδιες (Ότι επιθυμείς), τυπικές (υγεία, ευτυχία). Αμέτρητες ευχές που συνοψίζονται σε… τρεις-τέσσερις στο τέλος. Και ύστερα, απλά η αίσθηση ικανοποίησης και… πάμε παρακάτω! Μπορεί να φημίζομαι στις παρέες μου για τις εναλλακτικές και πρωτότυπες (και μακροσκελείς) ευχές μου, όμως στέκομαι όρθιος με σεβασμό σε αυτές τις βαρετές, τυπικές και άχαρες ευχές διότι αυτές είναι που διαιωνίζουν τις παραδόσεις. Κρατάνε τους… τύπους.
Σας φαίνεται βαρετό και δεδομένο; Κακώς. Ρίξτε μια ματιά στο πως ανταλλάζουν ευχές οι νέοι στις μέρες μας. Δεν θα φέρω παραδείγματα με όλες τις ξενόγλωσσες και ξενόφερτες ευχές για να μην γίνω γραφικός. Μπορείτε να καταλάβετε το νόημα πιστεύω. Οι παραφρασμένες ευχές και οι λάθος λέξεις σε αυτές είναι μόνο η μία πλευρά του ζητήματος. Σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν ξέρουν καν τι να ευχηθούν σε κάθε γιορτή! Έχω ακούσει και έχω διαβάσει, να εύχονται Καλά Χριστούγεννα την πρώτη Ιανουαρίου και να λένε καλή χρονιά και τα Χριστούγεννα! Φέτος έχω ήδη διαπιστώσει πως περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι άνθρωποι εύχονται “καλές γιορτές”. Γιατί τόση γενικολογία; Θυμάμαι όταν ήμουν στην Αμερική να ρωτάω γιατί αντί για το κλασικό “merry christmas” να εύχονται “seasons greetings”. Αιφνιδιάστηκα όταν έμαθα πως αυτό συνέβαινε επειδή οι εβραίοι δεν γιορτάζουν –προφανώς- Χριστούγεννα, ωστόσο αποτελούν μεγάλο κομμάτι της αγοράς που πρέπει να μπει στο κλίμα των ημερών (για να καταναλώσει) έστω και στο κομμάτι της Πρωτοχρονιάς. Μήπως οι “καλές γιορτές” επιθυμούν να καλύψουν και εκείνους που γιορτάζουν παραδοσιακά τα Χριστούγεννα αλλά και εκείνους που τα βλέπουν ως μία αργία μιας θρησκείας στην οποία δεν πιστεύουν;
Προφανώς συμβαίνει το τελευταίο, διότι ποιος αλήθεια ξυπνάει το πρωί των Χριστουγέννων για να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία, να μεταλάβει κατόπιν της αντίστοιχης προετοιμασίας με νηστεία και εξομολόγηση και ύστερα να απολαύσει ένα ταπεινό και παράλληλα εορταστικό τραπέζι με την οικογένεια και τα αγαπημένα του πρόσωπα; Όλοι ξέρετε την απάντηση. Όσο έγραφα το κείμενο σκέφτηκα πως θα ήταν καλή ευκαιρία να πρωτοτυπήσω φέτος τις γιορτές. Να μην χρησιμοποιήσω καμία τυπική ευχή απλά και μόνο για να χαϊδέψω αυτιά. Να γίνω λίγο πιο αυστηρός, πιο ακριβής στις δικές μου ευχές. Δε χρειάζεται να με ακολουθήσετε. Απλά σώστε τις ευχές μας και μέσα από αυτές το νόημα των εορτών τις οποίες εορτάζουμε. Κινδυνεύουμε να μην ξέρουμε γιατί γιορτάζουμε ή ποιον/τι γιορτάζουμε κάθε φορά. +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το