Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πριν μία εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας ιστορικής συμφωνίας που σύντομα θα διδάσκεται στα σχολικά βιβλία των Σκοπίων με τίτλο "η υπογραφή των Πρεσπών, το 2018". Αναφέρομαι φυσικά στην συμφωνία μετονομασίας των Σκοπίων σε Βόρεια *μακεδονία.
Κάνοντας μία προσπάθεια να μείνω αντικειμενικός παραμερίζοντας τις όποιες πατριωτικές σειρήνες με προκαλούν να γράψω άλλα πράγματα εδώ, θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία προβληματισμού σήμερα.
Αφενός θα ήθελα να μιλήσουμε για την Κίνα. Ναι, την Κίνα. Όλοι γνωρίζουμε την παντοκρατορία της Ασίας, Κίνα. Ποιοι όμως γνωρίζουν με σιγουριά πως κανονικά το κινεζικό κράτος ονομάζεται Λαϊκή Δημοκρατίας της Κίνας; Κι αν επιμένετε πως δεν χάλασε κι ο κόσμος να αποκαλούμε την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, σκέτο Κίνα, τότε επιτρέψτε μου ένα δεύτερο παράδειγμα.
Ας μιλήσουμε για το κράτος της Ιρλανδίας. Καταλάβατε σε ποια χώρα αναφέρομαι; Κακώς! Γιατί δεν υπάρχει Ιρλανδία. Υπάρχει η Βόρεια Ιρλανδία και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
Όμως... γιατί ο κόσμος ανά την υφήλιο μιλάει για μία Κίνα και μια Ιρλανδία και όλοι γνωρίζουμε τι εννοεί; Γιατί συνήθως δεν έχει σημασία τι λένε τα χαρτιά και ποια κράτη έχουν αναγνωριστεί επίσημα από τα άλλα. Συνήθως μετράει τι λένε οι συνειδήσεις του κόσμου και τι έχει καθιερωθεί με βάση την χρηστικότητα.
Και ξέρετε κάτι; Όλος ο κόσμος, παντού ανά τον κόσμο, γνωρίζει πως τα Σκόπια ονομάζονται μακεδονία. Ποτέ δεν ασχολήθηκε με την ονομασία ΠΓΔΜ (Πρώτην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) και ποτέ δεν θα ασχοληθεί τώρα με αυτό το περιττό "Βόρεια". Όλοι ξέρουν πλέον πως η μακεδονία είναι ένα μικρό κράτος των Βαλκανίων και μόνο όσοι γνωρίζουν από λίγη ιστορία μπορούν να σκεφτούν την Ελλάδα ιστορικά και μόνο ιστορικά. Συνεπώς η περιβόητη συμφωνία εφόσον εμπεριέχει την λέξη Μακεδονία, είναι παντελώς τυπική, αφού το Μακεδονία ότι κι αν περιέχει μπροστά ή πίσω, θα παραμείνει μακεδονία για όλο τον κόσμο.
Το δεύτερο που αξίζει να μας προβληματίσει, αφορά το άγχος και την βιασύνη της σημερινής κυβέρνησης να γράψει ιστορία με μία τέτοια συμφωνία. Αν πρόκειται για υστεροφημία τότε καταλαβαίνω. Όντως, ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που κατάφερε την λύση στο "σκοπιανό" όμως από κει και πέρα, γιατί να γίνει αυτό; Ποιος βιαζόταν;
Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη την λύση για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη τη λύση για να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη την λύση για να εκμεταλλευτούν εμπορικές συναλλαγές με διάφορα κράτη μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Η Ελλάδα τι κέρδισε; Τι ουσιαστικό αλλάζει στην Ελλάδα πέραν του ότι τα παιδιά μας πρέπει να μαθαίνουν άλλη Μακεδονία στο μάθημα της Ιστορίας και άλλη μακεδονία στο μάθημα της Γεωγραφίας;
Η ιστορική συμφωνία των Πρεσπών είναι μια γιορτινή ημέρα για όλο τον κόσμο πλην της Ελλάδας. Όλοι μπορούν επιτέλους να ξεκινήσουν να συναλλάσσονται με τα Σκόπια και αυτό είναι θετικό, για εμάς όμως δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμα αρνητική διπλωματική και εθνική παραχώρηση. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και φαίνεται πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι επιρρεπής στις διπλωματικές εθνικές υποχωρήσεις μέσα στο καλοκαίρι. Θυμάστε, ε; +Yanni Spiridakis
* η εσκεμμένη χρήση της λέξης Μακεδονία χωρίς αρχικό κεφαλαίο συνάδει με την προσωπική μου πολιτική να μην αναγνωρίζω στο yannidakis την ονομασία αυτή για το κράτος των Σκοπίων.
Κάνοντας μία προσπάθεια να μείνω αντικειμενικός παραμερίζοντας τις όποιες πατριωτικές σειρήνες με προκαλούν να γράψω άλλα πράγματα εδώ, θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία προβληματισμού σήμερα.
Αφενός θα ήθελα να μιλήσουμε για την Κίνα. Ναι, την Κίνα. Όλοι γνωρίζουμε την παντοκρατορία της Ασίας, Κίνα. Ποιοι όμως γνωρίζουν με σιγουριά πως κανονικά το κινεζικό κράτος ονομάζεται Λαϊκή Δημοκρατίας της Κίνας; Κι αν επιμένετε πως δεν χάλασε κι ο κόσμος να αποκαλούμε την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, σκέτο Κίνα, τότε επιτρέψτε μου ένα δεύτερο παράδειγμα.
Ας μιλήσουμε για το κράτος της Ιρλανδίας. Καταλάβατε σε ποια χώρα αναφέρομαι; Κακώς! Γιατί δεν υπάρχει Ιρλανδία. Υπάρχει η Βόρεια Ιρλανδία και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
Όμως... γιατί ο κόσμος ανά την υφήλιο μιλάει για μία Κίνα και μια Ιρλανδία και όλοι γνωρίζουμε τι εννοεί; Γιατί συνήθως δεν έχει σημασία τι λένε τα χαρτιά και ποια κράτη έχουν αναγνωριστεί επίσημα από τα άλλα. Συνήθως μετράει τι λένε οι συνειδήσεις του κόσμου και τι έχει καθιερωθεί με βάση την χρηστικότητα.
Και ξέρετε κάτι; Όλος ο κόσμος, παντού ανά τον κόσμο, γνωρίζει πως τα Σκόπια ονομάζονται μακεδονία. Ποτέ δεν ασχολήθηκε με την ονομασία ΠΓΔΜ (Πρώτην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) και ποτέ δεν θα ασχοληθεί τώρα με αυτό το περιττό "Βόρεια". Όλοι ξέρουν πλέον πως η μακεδονία είναι ένα μικρό κράτος των Βαλκανίων και μόνο όσοι γνωρίζουν από λίγη ιστορία μπορούν να σκεφτούν την Ελλάδα ιστορικά και μόνο ιστορικά. Συνεπώς η περιβόητη συμφωνία εφόσον εμπεριέχει την λέξη Μακεδονία, είναι παντελώς τυπική, αφού το Μακεδονία ότι κι αν περιέχει μπροστά ή πίσω, θα παραμείνει μακεδονία για όλο τον κόσμο.
Το δεύτερο που αξίζει να μας προβληματίσει, αφορά το άγχος και την βιασύνη της σημερινής κυβέρνησης να γράψει ιστορία με μία τέτοια συμφωνία. Αν πρόκειται για υστεροφημία τότε καταλαβαίνω. Όντως, ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που κατάφερε την λύση στο "σκοπιανό" όμως από κει και πέρα, γιατί να γίνει αυτό; Ποιος βιαζόταν;
Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη την λύση για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη τη λύση για να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι τα Σκόπια που είχαν ανάγκη την λύση για να εκμεταλλευτούν εμπορικές συναλλαγές με διάφορα κράτη μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Η Ελλάδα τι κέρδισε; Τι ουσιαστικό αλλάζει στην Ελλάδα πέραν του ότι τα παιδιά μας πρέπει να μαθαίνουν άλλη Μακεδονία στο μάθημα της Ιστορίας και άλλη μακεδονία στο μάθημα της Γεωγραφίας;
Η ιστορική συμφωνία των Πρεσπών είναι μια γιορτινή ημέρα για όλο τον κόσμο πλην της Ελλάδας. Όλοι μπορούν επιτέλους να ξεκινήσουν να συναλλάσσονται με τα Σκόπια και αυτό είναι θετικό, για εμάς όμως δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμα αρνητική διπλωματική και εθνική παραχώρηση. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και φαίνεται πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι επιρρεπής στις διπλωματικές εθνικές υποχωρήσεις μέσα στο καλοκαίρι. Θυμάστε, ε; +Yanni Spiridakis
* η εσκεμμένη χρήση της λέξης Μακεδονία χωρίς αρχικό κεφαλαίο συνάδει με την προσωπική μου πολιτική να μην αναγνωρίζω στο yannidakis την ονομασία αυτή για το κράτος των Σκοπίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το