ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ ξεγυμνώνοντας το απόλυτο κενό του εαυτού μου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Λίγο-λίγο ντρέπομαι που θα σας το πω, αλλά ο σημερινός προβληματισμός μου προέρχεται από έναν πιτσιρικά που γνώρισα πρόσφατα και νομίζω δεν με συμπαθεί καθόλου. Προσπαθώντας εγώ να σπάσω τον πάγο μαζί του (σαν έμπειρος πατέρας και καλά) τον ρωτούσα διάφορα πράγματα, οπότε αυτός απέκρουσε μια ερώτηση μου:

"Εσένα τι σου αρέσει να κάνεις; Τι ενδιαφέροντα έχεις; Σε τι είσαι καλός;"

Ο μικρός ουσιαστικά ήθελε μία απάντηση από μένα, χωρίς να το ξέρει όμως, μου έκανε τρεις εντελώς διαφορετικές ερωτήσεις που κανονικά έπρεπε να πάρουν τρεις διαφορετικές απαντήσεις. Εγώ πόνταρα στο νεαρό της ηλικίας του και κάπως έτσι νόμιζα ότι είχα γλιτώσει. Του απάντησα λοιπόν:
"Ε... μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο. Μου άρεσε πολύ και αν είχα χρόνο θα το έκανα ακόμα". Ο πιτσιρικάς έγινε λίγο επιθετικός και επέμεινε: "Εγώ δεν σε ρώτησα τι σου άρεσε μικρός, αλλά για τώρα".

Σάστισα. Προσπάθησα να σαρώσω την καθημερινότητα μου σε κλάσματα του δευτερολέπτου για να βρω κάτι αξιοπρεπές να πω που θα έμοιαζε ενδιαφέρον ή πραγματικά αρεστό σε μένα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα το είπα χωρίς πάντως να ξέρω αν θα ήταν και ικανοποιητικό σαν απάντηση: "Ο ελεύθερος χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, αλλά όταν έχω λίγο, μ' αρέσει να τον περνάω με τις κόρες μου και να κάνουμε πράγματα μαζί".

Ο συνομιλητής μου, έκανε μια παύση δευτερολέπτων προφανώς για να αξιολογήσει την απάντηση μου. Δεν ξέρω ακριβώς τι σκέφτηκε, αλλά κατάλαβα αμέσως ότι δεν τον είχα καλύψει, αφού επέμεινε τρίτη φορά: "Εσένα τι σου αρέσει όμως να κάνεις; Σαν χόμπι". Ομολογώ πως αν και τον περνάω κάπου 25 χρόνια, εκείνη τη στιγμή όχι απλά σάστισα, αλλά ντράπηκα κιόλας. Ευτυχώς, θυμήθηκα ακαριαία, το yannidakis.net και κατάφερα άμεσα να απαντήσω: "Γράφω! Μου αρέσει να γράφω. Έχω δικό μου blog αν ξέρεις τι είναι αυτό και επειδή με διαβάζουν απ' όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, νομίζω πως είμαι αρκετά καλός σε αυτό". Εκείνη τη στιγμή ανακουφίστηκα, ήξερα ότι είχα απαντήσει και πως  δεν θα μπορούσε να επιμένει περισσότερο. Δεν είχα άδικο. Από την σιωπηλή του αντίδραση και την αναπνοή του, κατάλαβα ότι δεν είχε καλυφτεί αλλά πράγματι δεν μπορούσε να συνεχίσει.

Αρκετές ώρες αργότερα αξιολόγησα αυτήν την... εμπειρία μου. Αναρωτήθηκα σε τι είμαι τελικά καλός; Τι μου αρέσει να κάνω; Τι ενδιαφέροντα έχω;

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν και το πιο εύκολο, γυρνώντας τον χρόνο πίσω κατά 10-15 χρόνια όπου ξέρω πως εκεί θα έβρισκα θαμμένες πολλές ωραίες απαντήσεις στα ερωτήματα μου. Όμως... θα ήταν χαζό να πω ψέματα στον εαυτό μου, έτσι πιέστηκα να γυρίσω στο σήμερα, εκεί που με λίγο ψάξιμο ανακάλυψα το απόλυτο χάος. Ανακάλυψα πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά ενθουσιώδεις προσδοκίες, χαμένους αγώνες και δεκάδες χιλιάδες εργατοώρες που έπεσαν στο κενό. Μέσα σε αυτά βρήκα μία απαξιωμένη γραφή και μια κατεστραμμένη ανάμνηση οδηγικής απόλαυσης.

Ο χρόνος περνάει και η διορία για απαντήσεις στα ερωτήματα μου ολοκληρώνεται με απογοητευτικό τρόπο.. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ