Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αν ο κόσμος δεν ονειρευόταν, δεν σχεδίαζε, δεν έθετε στόχους, δεν ρίσκαρε, είναι πολύ πιθανό σήμερα να ανάβαμε φωτιά με ξύλα και να ταξιδεύαμε με άλογα και γαϊδούρια. Συνεπώς, είναι σωστό να προγραμματίζουμε και να προχωράμε στην ζωή. Μόνο έτσι προοδεύουμε και εξελισσόμαστε είτε ατομικά είτε ομαδικά.
Συμβαίνει όμως τα πράγματα να μην ακολουθήσουν την ροή που εμείς προβλέπαμε και κάποιο απρόοπτο να συμβεί. Όχι απαραίτητα επειδή εμείς κάναμε λάθος. Συχνά ξένες μεταβλητές "επεμβαίνουν" στην δική μας την εξίσωση. Κάποιος που μας πρόλαβε σε κάτι που διεκδικούσαμε ή κάποιος που φρέναρε απότομα κι εμείς αντανακλαστικά σωριαστήκαμε στο έδαφος πηγαίνοντας στην δουλειά.
Ξαφνικά, αντί για ένα μεροκάματο, αντί για μια διπλοβάρδια ώστε ένας παραπάνω στόχος να γίνει ακόμα πιο προσιτός, ακόμα πιο κοντινός, βρίσκεται κανείς στο νοσοκομείο, στο κρεβάτι, σε ακινησία. Και τότε όλα ανατρέπονται. Οι στόχοι και τα προγράμματα διαψεύδονται. Και ξέρετε, αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά. Κάποιος βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων και ο μονόδρομος της ανάκαμψης είναι μακρύς, ανηφορικός και δύσβατος.
Είναι όμως αλήθεια πως είναι μονόδρομος. Συχνά η ζωή η ίδια, δεν σου επιτρέπει να το βάλεις κάτω. Επιλέγει την πιο ακατάλληλη περίοδο για να σε δοκιμάσει ακόμα περισσότερο. Να σε αφήσει μόνο ή να σε αναγκάσει να ζεις εξαρτημένος από κάποιον για ένα διάστημα. Είναι εκείνη η περίοδος που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αρχίζουν και στριφογυρνάνε υπενθυμίσεις για όλα σου τα λάθη, τους στόχους που αμέλησες τις κακές συνήθειες που απέκτησες και τις προσδοκίες για τις οποίες αξίζει ακόμα να προσπαθείς.
Σε αυτόν τον μονόδρομο δεν τα παρατάμε. Δεν διαλέγουμε την εύκολη λύση του να παραιτηθούμε από την προσπάθεια και να διατηρήσουμε τις κακές μας συνήθειες. Είναι (;) ξεκάθαρο πως αυτή είναι η ευκαιρία μας -ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες- να ορθώσουμε ανάστημα και κόντρα στις προβλέψεις να βγάλουμε τον πιο υγιή μας εγωισμό, να δείξουμε την δύναμη μας και να πάμε κόντρα όχι μόνο στο όποιο απρόοπτο αλλά και σε οτιδήποτε κρίνουμε ότι χρειάζεται διόρθωση ή επαναπροσδιορισμό στην επίτευξη ενός στόχου.
Όχι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δυνατοί. Ο πνευματικός μου λέει, πως ο Θεός ποτέ δεν αφήνει να υποφέρεις και να δοκιμάζεσαι περισσότερο απ' ότι μπορείς. Αυτό με βάζει σε σκέψεις. Μου δείχνει πως με θεϊκή παρέμβαση ή απλά με τα απρόοπτα της ζωής, έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσουμε τα όρια και τις αντοχές μας. Το θέμα είναι... θέλουμε; Αντιλαμβανόμαστε την χρυσή ευκαιρία ή κρυβόμαστε πίσω από την αρνητική εξέλιξη της ζωής μας, που αποτελεί την καλύτερη δικαιολογία για όλες μας τις κακές συνήθειες;
Βασικό συστατικό στην όλη προσπάθεια, δεν είναι μόνο οι συνθήκες και η διάθεση, αλλά και οι άνθρωποι που πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή μας. Και εκεί δίνεται άλλη μία ευκαιρία να γίνει ένα ξεκαθάρισμα. Μετά από τέτοια γεγονότα, μετράει κανείς τους αληθινούς φίλους, τους αληθινούς υποστηρικτές του και εκείνους που πρέπει να απομακρυνθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Θα έλεγε κανείς πως είναι η αφορμή του διαχωρισμού των τοξικών ανθρώπων από όσους μας ακούν υγιείς επιρροές.
Ομολογώ πως το έχω δει να συμβαίνει. Άνθρωποι να λυγίζουν και να κακομοιριάζουν κι άλλοι που δράττονται της ευκαιρίας για να αλλάξουν την ζωή τους μια για πάντα. Να κόψουν τις κακές τους συνήθειες, να θέσουν νέους υγιείς στόχους, ωφέλιμους για εκείνους και τους οικείους τους και τελικά να επανέλθουν σε μία ζωή -όχι εύκολη- ευχάριστη και περισσότερο ενδιαφέρουσα κάνοντας μια μικρή χούφτα ανθρώπων, περήφανους, ανακουφισμένους, ευτυχισμένους. +Yanni Spiridakis
Συμβαίνει όμως τα πράγματα να μην ακολουθήσουν την ροή που εμείς προβλέπαμε και κάποιο απρόοπτο να συμβεί. Όχι απαραίτητα επειδή εμείς κάναμε λάθος. Συχνά ξένες μεταβλητές "επεμβαίνουν" στην δική μας την εξίσωση. Κάποιος που μας πρόλαβε σε κάτι που διεκδικούσαμε ή κάποιος που φρέναρε απότομα κι εμείς αντανακλαστικά σωριαστήκαμε στο έδαφος πηγαίνοντας στην δουλειά.
Ξαφνικά, αντί για ένα μεροκάματο, αντί για μια διπλοβάρδια ώστε ένας παραπάνω στόχος να γίνει ακόμα πιο προσιτός, ακόμα πιο κοντινός, βρίσκεται κανείς στο νοσοκομείο, στο κρεβάτι, σε ακινησία. Και τότε όλα ανατρέπονται. Οι στόχοι και τα προγράμματα διαψεύδονται. Και ξέρετε, αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά. Κάποιος βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων και ο μονόδρομος της ανάκαμψης είναι μακρύς, ανηφορικός και δύσβατος.
Είναι όμως αλήθεια πως είναι μονόδρομος. Συχνά η ζωή η ίδια, δεν σου επιτρέπει να το βάλεις κάτω. Επιλέγει την πιο ακατάλληλη περίοδο για να σε δοκιμάσει ακόμα περισσότερο. Να σε αφήσει μόνο ή να σε αναγκάσει να ζεις εξαρτημένος από κάποιον για ένα διάστημα. Είναι εκείνη η περίοδος που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αρχίζουν και στριφογυρνάνε υπενθυμίσεις για όλα σου τα λάθη, τους στόχους που αμέλησες τις κακές συνήθειες που απέκτησες και τις προσδοκίες για τις οποίες αξίζει ακόμα να προσπαθείς.
Σε αυτόν τον μονόδρομο δεν τα παρατάμε. Δεν διαλέγουμε την εύκολη λύση του να παραιτηθούμε από την προσπάθεια και να διατηρήσουμε τις κακές μας συνήθειες. Είναι (;) ξεκάθαρο πως αυτή είναι η ευκαιρία μας -ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες- να ορθώσουμε ανάστημα και κόντρα στις προβλέψεις να βγάλουμε τον πιο υγιή μας εγωισμό, να δείξουμε την δύναμη μας και να πάμε κόντρα όχι μόνο στο όποιο απρόοπτο αλλά και σε οτιδήποτε κρίνουμε ότι χρειάζεται διόρθωση ή επαναπροσδιορισμό στην επίτευξη ενός στόχου.
Όχι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δυνατοί. Ο πνευματικός μου λέει, πως ο Θεός ποτέ δεν αφήνει να υποφέρεις και να δοκιμάζεσαι περισσότερο απ' ότι μπορείς. Αυτό με βάζει σε σκέψεις. Μου δείχνει πως με θεϊκή παρέμβαση ή απλά με τα απρόοπτα της ζωής, έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσουμε τα όρια και τις αντοχές μας. Το θέμα είναι... θέλουμε; Αντιλαμβανόμαστε την χρυσή ευκαιρία ή κρυβόμαστε πίσω από την αρνητική εξέλιξη της ζωής μας, που αποτελεί την καλύτερη δικαιολογία για όλες μας τις κακές συνήθειες;
Βασικό συστατικό στην όλη προσπάθεια, δεν είναι μόνο οι συνθήκες και η διάθεση, αλλά και οι άνθρωποι που πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή μας. Και εκεί δίνεται άλλη μία ευκαιρία να γίνει ένα ξεκαθάρισμα. Μετά από τέτοια γεγονότα, μετράει κανείς τους αληθινούς φίλους, τους αληθινούς υποστηρικτές του και εκείνους που πρέπει να απομακρυνθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Θα έλεγε κανείς πως είναι η αφορμή του διαχωρισμού των τοξικών ανθρώπων από όσους μας ακούν υγιείς επιρροές.
Ομολογώ πως το έχω δει να συμβαίνει. Άνθρωποι να λυγίζουν και να κακομοιριάζουν κι άλλοι που δράττονται της ευκαιρίας για να αλλάξουν την ζωή τους μια για πάντα. Να κόψουν τις κακές τους συνήθειες, να θέσουν νέους υγιείς στόχους, ωφέλιμους για εκείνους και τους οικείους τους και τελικά να επανέλθουν σε μία ζωή -όχι εύκολη- ευχάριστη και περισσότερο ενδιαφέρουσα κάνοντας μια μικρή χούφτα ανθρώπων, περήφανους, ανακουφισμένους, ευτυχισμένους. +Yanni Spiridakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το